Praeceptat, in saliari carmine est, saepe praeci- 205.10
pit. Pa pro parte, et po pro potissimum positum
est in saliari carmine. Promenervat item, pro
monet. Praedotiont, praeoptant. Prospices, pro-
spice. Pesnis, pennis, ut Casmenas dicebant, pro
Camenis: et cesnas pro caenis. Polteo pro 15
ulteriore. Polet, pollet: quia nondum geminabant
antiqui consonantis. Plisima, plurima. Pretet
†tremonti praetemunt pe.† Perfines, perfringas.
Promeriom praecipuum, praeter caeteros meritum
aut promedium, hoc est participat; ut pro 20
indiviso dicimus. Priviclioes, privis id est sin-
gulis. Petilam suram, †seceam†, et substrictam vul-
go interpretatur. Scaevola ait ungulam albam
equi ita dici. Pilumnoe poploe in carmine sali-
ari Romani, velut pilis uti assueti: vel quia prae- 25
cipue pellant hostis. Praepetes aves quidam
dici aiunt, quia secundum auspicium faciant
praetervolantes: alii quod aut ea, quae praepeta-
mus, indicent, aut quod praetervolent . . . ait ex
Graeco tractum putant, quod ante conspectum volent 30
nostrum: inepte scilicet ex praepositione Latina componen-
te<s> et Graeco vocabulo. Ceterum poetae promiscue om-
nis aves ita appellant. Pilare, compilare sunt
qui Graecae originis . . .
<Pilat> . . . 35
<Pila> . . .
<Pilentum> . . .
<Pilani> . . .
<Pellicator> . . .
<Pellirem> . . . 40
<Pellexit> . . . 206.1
<Pelluviae> . . .
<Pelamys> . . .
<Pellem> . . .
<Pillea> . . . 5
<Pelta> . . .
. . .
Picati appellantur quidam, quorum pedes formati
sunt in speciem sphingum, quod eas Dori φῖκας vo-
cant. Petulantes, et petulci etiam appellantur, qui 10
protervo impetu, et crebro petunt laedendi alterius
gratia. Virgilius in IV Georg.: "Neque oves hedique petul-
ci floribus insultent" <et>: "Cornigeras norunt matres
agnique petulci." Et Afranius in Ida: "No-
strum in conventum aut consessum, ludum lapsumque 15
petulcum." Interdum pro veloce usi videntur antiqui;
ut hoc versu intelligi potest: "Exiliuit quasi petul-
cus quidam, pedibus convibravit." Petrarum genera
sunt duo, quorum alterum naturale saxum prominens
in mare, cuius Ennius meminit lib. XI: "Alte 20
delata petrisque ingentibus tecta"; et Laevius in
Centauris: "Ubi ego saepe petris"; alterum manufa-
ctum, ut docet Aelius Gallus: "petra est, qui locus
Dextra ac sinistra fornicem †expleturusque† ad li-
bramentum summi fornicis." Petissere antiqui pro 25
petere dicebant, ea quidem forma verbi, qua sunt
lacessere, et incessere; sed, ut mihi videtur, cum
significabant saepius petere; et petissant, sae-
pius petant. Petrones rustici fere dicuntur pro-
pter vetustatem, et quod deterrima quaeque ac 30
praeruptus . . . iam agri petrae vocantur, ut rupi-
ces idem a rupibus. Petauristas Lucilius a pe-
teuro appellatos existimare videtur, quando ait: "Sicuti
mechanici, cum alto exiluere peteuro." At Aelius
Stilo <quod> in aere volent, cum ait: "Petaurista proprie 35
Graece ideo quod is πρὸς ἀέρα πέταται." Petoritum,
et Gallicum vehiculum esse, et nomen eius di-
ctum [esse] existimant a numero quattuor rotarum.
alii Osce, quod i quoque pitora quattuor vocent,
alii Graece, sed αἰολικῶς dictum. Petimina 209.1
in umeris iumentorum ulcera, et vulgus appellat, et
Lucilius meminit cum ait: "Ut petimen naso aut
lumbos cervicibus tangat." Eo nomine autem, et
inter duos armos suis quod est aut pectus appellari 5
solitum testatur Naevius in descriptione suillae, cum ait:
"Petimine piscino qui meruerat." Pennas antiquos
fertur appellasse †peenas† ex Graeco, quod illi πετηνὰ
quae sunt volucria, dicant. Item easdem
pesnas, ut cesnas. Pictor Zeuxis risu mortuus, 10
dum ridet effuse pictam a se [anum] γραῦν. Cur
hoc loco relatum sit a Verrio, cum de significatu
verborum scribere propositum habuerit, equidem
non video, cum versiculos quoque ea de re rettu-
lerit et ineptos satis et nullius †praetoris† prae- 15
texto nomine; qui tamen sunt hi: "Nam quid mo-
di facturus risu denique? nisi pictor fieri vult, qui
risu mortuus est." Picta quae nunc toga dicitur,
purpurea ante vocitata est, eaque erat sine pictu-
ra. Eius rei argumentum est . . . pictum in aede 20
Vertumni, et Consi, quarum in altera M. Fulvius
Flaccus, in altera T. Papirius Cursor triumphantes
ita picti sunt. Tunica autem palmata a latitu-
dine clavorum dicebatur, quae nunc a genere pi-
cturae appellatur. Impetum, industrium, indul- 25
gentem perinde composita esse ait Verrius, atque
impune, et immunis: mihi non satis persuadet.
Pietati aedem consecratam ab Acilio aiunt eo
loco quo quondam mulier habitaverit, quae
patrem suum inclusum carcere mammis su- 30
is clam aluerit: ob hoc factum, impunitas
ei concessa est. Picum avem quidam
dictum putant a Pico rege Aboriginum,
quod is solitus sit . . .
<Pendere poenas> . . . 35
<Penetralia> . . .
<Peniculi> . . .
<Penetrare> . . .
<Pennatas> . . . 210.1
<Penora> . . .
. . .
<Pentathlum> . . .
Piscatorium aes vetusto more appellatur, quod in 5
monte Albano datur pro piscibus. Pedam
vestigium humani praecipue pedis appellasse anti-
quos in commentariis quibusdam inveniri solet.
Pescia in saliari carmine Aelius Stilo dici ait capitia
ex pellibus agninis facta, quod Graeci pelles vocent 10
πέσκη neutro genere pluraliter. Pestiferum fulgur dicitur
quo mors exiliumve significari solet. Pisati-
lem appellat Naevius Pantaleontem, [id est] e Pisis
oriundum tyrannum, cum alioqui inde profecti
nunc Pisani dicantur. Pedibus obsitum, id est 15
pediculis, Titinius pedicosum appellat hoc modo:
"Rus detrudetur pedicosus, squalidus." Pedes autem
pro pediculis, sic Plautus refert in Curculione:
"Item genus inter homines meo quidem animo,
ut muscae, culices, cimices, pedesque, pulicesque"; 20
et Livius in Gladiolo: "Pulicesne, an cimices, an
pedes? responde mihi"; et Lucilius: "Ubi me vidit,
caput scabit, pedes legit." Pesestas inter alia, quae
[in] inter precationem dicuntur, cum fundus lustratur,
significare videtur pestilentiam, ut intelligi ex 25
caeteris †possunt†, cum dicitur: "Avertas morbum, mor-
tem, labem, nebulam, impetiginem." . . . Pedum
baculi genus incurvum, ut Virgilius in Bucolicis cum ait:
"At tu sume pedum, quod me cum saepe rogaret."
"Pedem struit" in XII significat fugit, ut ait 30
Ser. Sulpicius. Pistum a pinsendo pro molitum
antiqui frequentius usurpabant, quam nunc
nos dicimus. Pedarium senatorem . . . signifi-
cat Lucilius cum ait: . . . "agipes vocem mittere
coepit"; qui ita appellatur, quia tacitus trans- 35
eundo ad eum, cuius sententiam probat, quid
sentiat, indicat. Piscatorii ludi vocantur,
qui mense Iunio trans Tyberim fieri solent pro quaestu 213.1
piscantium. Piscinae publicae hodieque nomen
manet, ipsa non extat. ad quam et natatum, et
exercitationis alioqui causa veniebat populus. Unde
Lucilius ait: "Pro obtuso ore pugil, piscinensis reses." 5
Pectenatum tectum dicitur a similitudine pecti-
nis in duas partis devexum, ut testudinatum
in quattuor. Piari eos velut proprio verbo, ait
Verrius, qui parum sint animati: cum mentis suae
non sunt, per quaedam verba liberantur incommo- 10
do. Pignosa, pignora, eo modo, quo Valesii, Ause-
lii, †pinosi, palisi† dicebantur . . . LIB. XV . . .
Pectuscum Palati dicta est ea regio Urbis, quam
Romulus obversam posuit, ea parte, in qua plu-
rimum erat agri Romani ad mare versus, et qua 15
mollissime adibatur Urbs, cum Etruscorum agrum
a Romano Tyberis discluderet, caeterae vicinae ci-
vitates colles aliquos haberent oppositos. Pecula-
tus est nunc quidem qualecunque publicum furtum,
sed inductum est a pecore, ut pecunia quoque ipsa. 20
Iam etiam noxii pecore multabantur, quia neque
aeris adhuc, neque argenti erat copia. Itaque su-
prema multa etiam nunc appellatur. <Pi-
atrix dicebatur sacerdos, quae expiare erat so-
lita,> quam quidam simulatricem, alii sagam, alii 25
expiatricem vocant; et piamenta, quibus utitur in ex-
piando, alii purgamenta. Piacularis porca
appellatur, ut ait Cloatius, †cum ex sacro per ali-
quem pro piaculo solvitur, ut aliquae† piandi propitian-
dique causa inmolantur. Pigere interdum pro tar- 30
dari, interdum pro poenitere poni solet. Pangere,
figere; unde plantae pangi dicuntur, cum in
terram demittuntur . . .
<Pegnides> . . .
<Pipatio> . . . 35
<Pepteides> . . .
<Pitpit> . . .
<Picena> . . .
<Perditum> . . . 214.1
<Perbitere> . . .
<Pergere> . . .
<Pergite> . . .
<Pergraecari> . . . 5
<Permissus> . . .
. . . Per-
mutatur id proprie dici videtur, quod ex alio loco
in alium transfertur: at commutatur, cum aliud
pro alio substituitur. Sed ea iam confuse in usu 10
sunt. Pierides Musae propter amoenitatem ac
solitudinem Pierii montis dictae videntur, . . . quo eae
secretis locis propter studia liberalia delectentur.
Percunctatio pro interrogatione dicta videtur
ex nautico usu, quia conto pertentant, cogno- 15
scuntque navigantes aquae altitudinem. Ob quam
causam etiam ait Verrius secundam syllabam per
o solere scribi. Mihi id falsum videtur: nam est illa
percunctatio, quod is, qui curiose quid interrogat, †per-
cunctarisit†, ut recte per u litteram scribatur. Per- 20
fugam Gallus Aelius ait, qui liber, aut servus,
[aut hostis] sua voluntate ad hostes transierit; qui i-
dem dicitur transfuga. Quanquam sunt qui credant,
perfugam esse non tam qui alios fugiat, quam qui ob
spem commodorum ad quempiam perfugiat. 25
Perfacul antiqui, et per se facul dicebant,
quod nunc facile dicimus; inde permansit in
consuetudine facultas. Peremptalia fulgura
†Grapus† ait vocari, quae superiora fulgura,
ut portenta, vi sua peremant duobus modis, 30
prioribus tollendis, aut maiore manubia, ut
tertia secundae, secunda primae cedat. nam
ut omnia superentur fulgure, sic ictum fulgur
manubiis vinci. Perediam et bi-
besiam Plautus finxit sua consuetudine, cum in- 35
telligi voluit cupiditatem edendi et bibendi.
Peremere Cincius in libro de verbis priscis a-
it significare idem, quod prohibere: at Cato
in libro qui est de re militari pro vitiare usus
est, cum ait: "cum magistratus nihil audent im- 217.1
perare, ne quid consul auspici peremat."
Perihodos dicitur et in carmine lyrico pars quae-
dam et in soluta oratione verbis circumscrib-
ta sententia; et in gymnicis certaminibus 5
perihodon vicisse dicitur, qui Pythia, Isthmia,
Nemea, Olympia vicit, a circumitu eorum
spectaculorum. Perempta et interempta pro inter-
fectis poni solet a poetis. Lucretius: "Cum cor-
pus simul atque animi natura perempta." Perpe- 10
tem pro perpetuo dixerunt poetae. Pacuius in Iliona:
"Fac ut coepisti, hanc operam mihi des perpetem:
oculis traxerim." Persillum vocant sacerdo-
tes rudiculum picatum, quo unguine flamen
Portunalis arma Quirini unguet. Persicum 15
portum Plautus cum ait, mare Euboicum vi-
detur significare, quod in eo classis Persarum dicitur
stetisse, non procul a Thebis. Personata fabula
quaedam Naevi inscribitur, quam putant quidam
primum <actam> a personatis histrionibus. Sed cum post 20
multos annos comoedi et tragoedi personis
uti coeperint, verisimilius est eam fabulam propter
inopiam comoedorum actam novam per Atella-
nos, qui proprie vocantur personati; quia ius est
is non cogi in scena ponere personam, quod cete- 25
ris histrionibus pati necesse est. Persibus per-
acutum significare videtur, ut Plautus: "Nihil
deconciliare sibus, nisi qui persibus sapis." Naevius
"Et qui fuerit persibus carpenti adstratio?" Perpetrat
peragit, perficit. Pacuius in Teucro: "Neque perpe- 30
trare precibus †inpetria† quid", et in Niptris:
"Spartam reponare instat, id si perpetrat." Quo
etiam sine praepositione usi sunt, quod conver-
sum iam ọ . . . <Perpulit, persuasit>
inpulit . . . 35
do me . . .
licet c̣ . . . <Perti->
sum di . . .
qui pauḷ . . .
Puteum Ael<ius> . . . 40
inde ṭ . . . <Puticulos> . . . <ap->
pellatos, <quod vetustissimum genus sepulturae in pute->
is fueriṭ . . .
extra po . . .
inde po . . . 45
los Aeliu . . .
familias . . .
vilia proicẹṛ . . .
ea putesce . <Putum> . . . <pro puro dixisse>
antiquos, ụ . . . 50
decisum est ị . . . <Cor->
nifici<us> ait. neq̣ụẹ . . . <Ennius>
in Alexandrọ: . . .
amidio purus pụṭ<us." Et Plautus: "Purus putus hic>
sycophanta est." . . . 55
quo certior sc . . . <Aurum quoque>
putatum dici sol<et, id est expurgatum, et ratio puta->
ta, id est pura facṭ<a. Putitium Plautus in Bacchi->
dibus rettulit ịṇ <stultum . . . : "Is stul->
tior es[t] barbaro p<utitio."> . . . <Putitii cum> 60
ab Hercule ritum <sacrificandi accepissent, eum>
millibus aeris gra<vis quinquaginta edocuisse dicuntur>
servos publicos populi Romani: <quo facto Putitii intra diem>
XXX, cum eius famil<iae XII fuissent, omnes interierunt.>
Pubes adulescens, q . . . 65
catur, cui contrarium . . .
. . . dici solet. 218.1
<Puteolos dictos putant ab aquae c>aldae pu-
<tore, quidam a multitudine puteorum ea>rundem
<aquarum gratia factorum> . . . Ver-
. . . c̣um autem 5
. . . ḷis vio-
. . . illus
. . . <Pugnus a punc>tione
<id est percussu dicitur.> . . . ralatum
. . . ulam su- 10
. . . editur, sed
. . . versus alia
. . . <Lu>cina Iuno
. . . ịt formon-
. . . Prospera 15
. . . ne, declina-
. . . <Praecidanea porca prod>ucta syllaba
<secunda pronuntianda est> . . . ut ait L. Cin-
<cius> . . . ṭ familiae pur-
<gandae causa> . . . praecidanea dicitur. 20
. . . , quod genus hostiae, quod
<ante novam frugem caeditur, prae>c̣ịdarium appellabat:
. . . c̣atur ex tribus pu-
. . . ṭis, cum tribus liba-
. . . <Poriciam> . . . iaciam maxime 25
. . . <Plautus in P>seudolo: "atque in
<manibus exta teneam, ut porici>a<m> interea loci."
. . . <a>risque quod consecran
<dum> . . . tra it consumi
. . . ṭ ut Verrius eo- 30
<dem libro de significatu verbo>rum, sint dicta libe-
. . . ṭ arbitratur ob eam cau-
<sam> . . . culo, quia profana ea
quoque id est deo dic<a>ta, †consume est† necesse; cuius
opinionem, neque in hoc, neque in aliis compluribus 35
refutare minime necesse est, cum propositum ha-
beam ex tanto librorum eius numero intermortua
iam et sepulta verba atque ipso saepe confitente
nullius usus aut auctoritatis praeterire, et
reliqua quam brevissime redigere in libros 40
admodum paucos. Ea autem, de quibus dissentio, et
aperte et breviter, ut sciero, scribta in [h]is libris
meis invenientur, <qui> inscribuntur "priscorum ver-
borum cum exemplis." Porigam dixisse antiqui
videntur pro porrigam, propter morem non geminan- 45
darum litterarum, ducto verbo a porro regam.
Aut si id frivolum videtur, cum aperte ἐκ τοῦ ὀρέγειν
tractum sit. Sed antiqui etiam porgam dixerunt pro por-
rigam. Porcae appellantur rari sulci, qui ducuntur
aquae derivandae gratia, dicti quod porcent, id est 50
prohibent aquam frumentis nocere: nam crebrio-
res sulci limi vocantur. Postliminium recep-
tum, Gallus Aelius in libro primo significatio-
num, quae ad ius pertinent, ait esse eum, qui liber,
ex qua civitate in aliam civitatem abierat, 55
in eandem civitatem redit eo iure, quod constitutum
est de postliminis: item qui servos a nobis in hos-
tium potestatem pervenit, postea ad nos redit
in eius potestatem, cuius antea fuit, iure post-
limini. Equi et muli et navis eadem ratio est 60
postliminium receptionis quae servi. Quae genera
rerum ab hostibus ad nos postliminium redeunt,
eadem genera rerum <a> nobis ad hostis redire pos-
sunt. Cum populis liberis et confoederatis et cum
regibus postliminium nobis est ita, uti cum hostibus. 65
quae nationes in †opinione† nostra sunt, cum his
. . . 229.1
procul sint. Provorsum fulgur appellatur, quod igno-
ratur noctu an interdiu sit factum. Itaque Iovi Ful-
guri et Summano fit, quod diurna Iovis, nocturna
Summani fulgura habentur. Propatulum late 5
patens atque apertum, et patuli boves, quorum cornua
in diversum super modum patent. Propriassit pro-
prium fecerit. Properus antiquos dixisse, pro ce-
ler, testimonio est qualitatis adverbium, quod
est propere. Prophetas in Adrasto Iulius nominat 10
antistites fanorum, oraculorumque interpretes: "cum capi-
ta viridi lauro velare inperant prophetae, sancta
ita caste qui purant sacra." Propter viam fit sacri-
ficium, quod est proficiscendi gratia, Herculi aut Sanco qui
scilicet idem est deus. Prodigia quod prodicunt fu- 15
tura, permutatione g litterae; nam quae nunc
c appellatur, ab antiquis g vocabatur. Produit,
porro dederit, ut est in lege censoria: "porti-
cum sartam tectamque habeto, prodito"; alias prodiderit.
Prodegeris, consumpseris, perdideris, ut Caeci- 20
lius in Hymni<de>: "prodigere est, cum nihil habeas, te
inrid<er>ier." et Plautus in Nervolaria: "producte pro-
digum esse amatorem addecet." Prodinunt
prodeunt, ut Ennius Annali lib. III: "prodinunt
famuli, tum candida lumina lucent." Probrum, 25
stuprum, flagitium, ut Accius in Hellenibus: "qui nisi
probrum, omnia alia indelicta aestimant." Caecilius
in Davo: "ea tum conpressa parit huic puerum, sibi
probrum." Probi, velut prohibi, qui se delinquendo
prohibent. Prodigiatores harispices, prodigiorum 30
interpretes. Prodit memoriae porro dat,
et fallit; item ex interiore loco procedit; item
perdit, ut Ennius lib. XVI: "non in sperando cu-
pide rem prodere summam." Punicum quod appellatur
genus . . . 35
latum . . .
quia u . . .
non . . . <Pro> . . .
stor . . . <Progenerum>
app<ellat avus neptis suae virum.> . . . 40
pella . . . <Profanum quod non est sacrum.>
Livi<us> . . .
blico . . . <Plautus: "sacrum an profanum ha->
beas, <parvi penditur"> . . .
tionẹṃ . . . <Pro ponitur etiam pro am-> 45
plific<ando ac palam faciendo, ut prodi, provo->
ca, prop<elle, protrahe: alias pro privandi facul->
tate, <ut in propudio, prohibendo, qua utrumque ab->
nuit i<n his esse pudorem potestatemque: alias ali->
ud alio . . . 50
alias pro aḷ . . . <Accius>
in Melani<ppo:> . . .
mani ọṃṇịụṃ . . .
Plautus in Coṣiṇ . . . <alias pro ante, ut>
pro ostio. alias pro <in, . . . promittere bar-> 55
bam et capillum. <Profundum dicitur id quod>
altum est ac fundụṃ <longe habet. Pacuvius>
in Medo: "neqụẹ . . .
Profesti dies dic<ti quod sint procul a religione numinis>
divini. Caecilius ịṇ . . . 60
sti tantundem . . . <Afranius>
in Privigno: "aeque <profesto concelebras focum> . . .
Profusus super mo<dum sumptuosus> . . .
Terentius in Adel<phis: "profundat, perdat, pere->
at, nihil ad me a<ttinet." Alias, qui abiectus iac-> 65
et. Pacuius in Teuc<ro: "profusus gemitu murmu->
ro †occistians rua† . . .
. . . c̣ant 230.1
. . . cita
<Plauti> . . . n
. . . ạntur
. . . suae 5
. . . ẹ
. . . uni
. . . ṇui
. . . ạcis
. . . <Plantae semina holerum dicta>e sunt, 10
<quod plana sunt, ut plantae etiam pedum ex> c̣ausa
<simili appellantur. Plancae tabulae planae, o>b quam
<causam et Planci appellantur, qui supra modum pe>dibus
<planis sunt. "Plaustrum perculi" antiqui di>cebant
. . . euer- 15
. . . t id quod
. . . <Plautus in Epidico: "E>pidicus
<mihi fuit magister. Perii plaust>rum perculi."
<Plebeium magistratum . . . nem>iṇem licet ca-
<pere nisi qui ex plebe est> . . . generis est 20
. . . isto nomine.
<Plutei dicebantur crates corio cr>udo intentae,
<quae solebant opponi militibus> opus fac̣ientibus
<et appellabantur militares.> Nunc etiam tabu-
<lae, quibus quid praesepitur, eodem> ṇomine dicun- 25
<tur. Plebei> . . . quae ạ plebeiscito
. . . suffragium tu-
. . . s sunt constitu-
. . . unt, qui una cum
. . . <creati sunt dissid>ente plebe a pa- 30
<tribus. Plebeias tabernas no>vas vocant nos-
. . . as esse, et septem ferun-
<tur olim fuisse. Plebeias appell>amus a genere ma-
gistratus. Eas enim faciendas curaverunt M. Iuni-
us Brutus, Q. Oppius aediles plebis. Plexa colliga- 35
ta significat ex Graeco; cui nos etiam praepositio-
nem adicimus, cum dicimus perplexa. Plentur
antiqui etiam sine praepositionibus dicebant.
Plera dixisse antiquos testis est Pacuius, cum
ait: "plera pars pessumdatur." Ploxinum ap- 40
pellari ait Catullus capsum in cisio capsa<m>ve
cum dixit: "gingiuas vero ploxini habet ve-
teris." Plorare, flere [inclamare] nunc sig-
nificat, et cum praepositione inplorare, id est
invocare: at apud antiquos plane incla- 45
mare. In regis Romuli et Tatii legibus: "si nu-
rus . . . , <nurus> sacra divis parentum estod." in Servi Tul-
li haec est: "si parentem puer verberit, ast ol-
le plorassit paren<s>, puer divis parentum
sacer esto." id est <in>clamarit, dix<erit diem.> Pedulla 50
quae dicimus †nca† . . . Graecos appellare ma-
nifestum est. Pacem a pactione condicio-
num putat dictam Sinnius Capito, quae utrique
inter se populo sit observanda. Penem antiqui
codam vocabant; a qua antiquitate[m] etiam 55
nunc offa porcina cum cauda in cenis puris
offa penita vocatur; et peniculi, quis calcia-
menta tergentur, quod e codis extremi<s> facie-
bant antiqui qui terge<re>nt ea. Dictus est forsitan
a pendendo. Naeuius in Tunicularia: "Theodo- 60
tum compellas, qui aras Compitalibus sedens
in cella circumtectu[a]s tegetibus Lares lu-
dentis peni pinxit bubulo." Significat peni-
culo grandi, id est coda. Propius sobrino miḥị
est consobrini mei filius et consobrinae meạẹ 65
filius et patris mei consobrinus et matris
meae consobrinus. Possessio est, ut definit Gallus Ae- 233.1
lius, usus quidam agri, aut aedifici, non ipse fundus
aut ager. Non enim possessio est . . . rebus quae tangi
possunt . . . qui dicit se possidere, †his vere† po-
test dicere. Itaque in legitimis actionibus nemo 5
ex †his qui† possessionem suam vocare audet, sed
ad interdictum venit, ut praetor his verbis utatur:
"Uti nunc possidetis eum fundum quo de agitur, quod nec vi
nec clam nec precario alter ab altero possidetis,
ita possideatis, adversus ea vim fieri veto." 10
Praefecturae eae appellabantur in Italia, in quibus et
ius dicebatur, et nundinae agebantur; et erat
quaedam earum R. P., neque tamen magistratus suos
habebant. in †qua his† legibus praefecti mittebantur
quotannis qui ius dicerent. Quarum genera fuerunt 15
duo: alterum, in quas solebant ire praefecti quat-
tuor †viginti sex virum nu pro† populi suffragio
creati erant, in haec oppida: Capuam, Cumas,
Casilinum, Volturnum, Liternum, Puteolos, Acer-
ras, Suessulam, Atellam, Calatium: alterum, in quas 20
ibant, quos praetor urbanus quotannis in quaeque lo-
ca miserat legibus, ut Fundos, Formias, Caere,
Venafrum, Allifas, Privernum, Anagniam, Frusi-
nonem, Reate, Saturniam, Nursiam, Arpinum,
aliaque conplura. Parret, quod est in formulis, 25
debuit et producta priore syllaba pronuntiari,
et non gemino r scribi, ut fieret paret, quod est in-
veniatur, ut comparet, apparet. Portum in XII
pro domo positum omnes fere consentiunt: "cui tes-
timonium defuerit, [h]is tertiis diebus ob por- 30
tum obvagulatum ito." Patrocinia appellari
coepta sunt, cum plebs distributa est inter patres,
ut eorum opibus tuta esset. Posticam lineam in agris
dividendis Ser. Sulpicius appellavit ab
exori<ente sole> . . . 35
qua . . .
tur . . .
rique . . .
abẹ . . .
tab . . . 40
frug . . .
danto . . . <Pomptina tribus a Pomp->
tia ur<be est dicta> . . . <Pomp->
tina ọ . . . <Pa->
piria t<ribus a Papirio vocata> . . . 45
mi ag . . .
coniu . . .
quod ind . . .
tur bellum . . .
tos exerc . . . 50
discesserat . . .
signum conf . . .
rem in ipsorum ar<bitrio> . . . <po->
testate, ac postu . . .
exercitus suffrag . . . <Pupinia tribus> 55
ab agri nomine . . .
Tusculum urbem . . .
minit invictum . . .
est. Popillia tri<bus> . . . <tri->
buum, tot enim fue . . . 60
lici nomine ap . . .
Pinaria a sororis P<inarii> . . . <no->
mine. Populi comm . . .
cum plebe suffragium . . .
ex patribus et plebe . . . 65
cum plebes sine patrị<bus> . . .
quod plebes scivit, plebị<scitum> . . .
appellatur, patrum comm . . .
. . . Prorsi 234.1
<limites appellantur in agrorum mensuris, qui de>rec-
<ti sunt ad orientem. Pugio dictus esse vi>detur
<quod eo punctim pugnetur> . . . no-
. . . ṇsue 5
. . . uoque
. . . <Praebia> . . . di ma-
. . . s cau-
. . . ụnus
. . . <magistrati>bus P. R. 10
. . . ạcere
. . . ebus le-
. . . ṭo quoque
. . . rum ex-
. . . <con>sulibus ae- 15
. . . ạtque ex ea
. . . s magistra-
. . . t intra dies
. . . <provi>ncias inter se pa-
. . . inter civis, aliter inter 20
. . . i lege primum fratres
. . . <id>circo sunt creati.
<Praemetium praelibationis causa quo>d ante metitur, qua-
. . . <Prote>lare dicitur longe pro-
<pellere, ex Graeca voce> q̣ụạẹ est τῆλε et signi- 25
<ficat longe. Privato sumtu> . . ṭ se alebant mili-
<tes Romani, qui stipendi>a mererentur; quod in
. . . <paene ad> ịḍ tempus, quod fuit pau-
. . . <Roma> capta est a Gallis,
. . . milites non fiebant. 30
<Porci effigies inter militar>ịa signa quintum locum
<optinebat, quia confecto be>llo, inter quos populos
<pax fiat, ea porca caesa in foe>dere firmari solet.
<Polimenta> . . . dicebant testiculos
porcorum, cum eos castrabant, a politione segetum 35
aut vestimentorum, quod similiter atque illa curentur.
Pater patrimus dicebatur apud antiquos, qui, cum iam
ipse pater esset, habebat etiam tum patrem. Portis-
culus est, ut scribit Aelius Stilo, qui in portu mo-
dum dat classi. Id autem est malleus, cuius meminit 40
Cato in dissuasione de rege Attalo, et vectiga-
libus Asiae: "C. Licinio praetore remiges scribti cives
Romani[s] sub portisculum, sub flagrum conscrib-
ti veniere passim." Pro scapulis cum dicit Cato,
significat pro iniuria verberum. Nam conplures 45
leges erant in cives rogatae, quibus sanciebatur
poena verberum. His significat prohibuisse multos
suos civis in ea oratione, quae est contra M.
Caelium: "si em percussi saepe, incolumis abii; praeterea
pro republica, pro scapulis atque aerario multum rei publicae pro- 50
fuit." Primanus tribunus apud Catonem <est, qui
primae legioni tributum scribebat. . . . Properare et
festinare distinguuntur apud Catonem> in ea, quae est
contra Thermum de suis virtutibus: "Aliud est pro-
perare, aliud festinare. Qui unum quidquid mature 55
transigit, is properat: qui multa simul incipit
neque perficit, is festinat." Prorsus porro vorsus,
nisi forte ex Graeco πρὸ. Cato de feneratione
legis Iuniae: "Camerini cives nostri oppidum pul-
chrum habuere, agrum optimum atque pulcher- 60
rimum, rem fortunatissimam. Cum Romam venie-
bant prorsus devertebantur pro hospitibus ad ami-
cos suos." Prohibere comitia, dicitur vitiare diem
morbo, qui vulgo quidem maior, ceterum ob id ip-
sum comitialis appellatur. Cato in ea oratio- 65
ne, quam scribsit de sacrificio commisso: "domi
cum auspicamus, honorem me deum immortalium
velim habuisse. Servi, ancillae, si quis eorum sub
centone crepuit, quod ego non sensi, nullum mihi
vitium facit. Si cui ibidem servo aut ancillae 70
dormienti evenit, quod comitia prohibere solet, ne is 237.1
quidem mihi vitium facit." Penatores qui penus ges-
tant. Cato adversus M.' Acilium quarta: "postquam
na[ti]vitas ex navibus eduxi, non ex militibus atque nau-
tis piscatores penatores feci, sed †arum† dedi." Pila- 5
tes lapidis genus, cuius meminit Cato Originum lib. V: "lapis
candidior quam pela[s]tes." Peregrina sacra appel-
lantur, quae aut evocatis dis in oppugnandis ur-
bibus Romam sunt †conata†, aut quae ob quasdam reli-
giones per pacem sunt petita, ut ex Phrygia Ma- 10
tris Magnae, ex Graecia Cereris, Epidauro Aescu-
lapi: quae coluntur eorum more, a quibus sunt accep-
ta. Peculatus furtum publicum dici coeptus est a pe-
core, quia ab eo initium eius fraudis esse coepit; siqui-
dem ante aes aut argentum signatum ob delicta 15
poena gravissima erat duarum ovium et triginta
bovum. ea<m> lege<m> sanxerunt T. Menenius Lanatus et
P. Sestius Capitolinus consules. Quae pecudes, postquam
aere signato uti coepit populus Romanus, Tarpeia lege
cautum est, ut bos centusibus, ovis decusibus aestima- 20
retur. Potitium et Pinarium Hercules, cum ad aram,
quae hodieque maxima appellatur, decimam bovum,
quos a Geryone abductos abigebat Argos
in patriam, profanasset, genus sacrifici edocuit. Quae
familia et posteri eius non defuerunt decumantibus 25
usque ad Appium Claudium Censorem, qui quinquaginta
millia aeris gravis [h]is dedit, ut servos publicos
edocerent ritum sacrificandi: quo facto Potiti, cum
essent ex familia numero duodecim, omnes inter-
ierunt intra diem XXX. Pinarius quod non adfuit 30
sacrificio, postea cautum est, ne quis Pinariorum ex eo
sacrificio vesceretur. Plebeiae pudicitiae sacel-
lum in vico Longo est, quod, cum Verginia patrici gene-
ris femina, convivio facto inter patres et ple-
bem, no . . . 35
sulo . . .
qua . . .
bit a . . .
sere . . .
eo iu . . . 40
Porto<rium> . . .
portị . . .
diato . . .
in vec . . .
ter dua . . . 45
liusque . . .
Corun<canius> . . .
intra te . . .
quid at . . . <ma->
iestate spr<eta> . . . 50
dam propibus et . . .
sint. Primi<genius sulcus dicitur, qui in nova urbe>
condenda tau<ro et vacca> . . .
iumenti velut exem<plum> . . .
utrimque media p̣ . . . 55
lari iudicio qui et ips . . . <Parilibus Ur->
bem condidit Romu<lus, quem diem festum praecipue>
habebant iunioṛ<es> . . . <Praetexta pulla nulli>
ali licebat uti, qu<a>ṃ <ei qui funus faciebat> . . .
ius magistratus hab . . . 60
loco publicos lud<os> . . .
utitur, et scribam hab<et> . . .
quos facit, ludos . . . <consu->
libus et praetoribus vota . . .
rantiam sacra novorum . . . 65
tum est uti, emit votum . . .
que item Valerius vica . . .
ra ex senatu inprobar . . . <Pilae effigies viriles>
<et muliebres ex lana Compitalibus in> compitis 238.1
<suspenduntur, quod hic dies festus est> deorum
<inferorum> . . . ṇị La-
<res, quibus tot pilae suspenduntur,> quot
<capita sunt servorum, tot effigies, quot su>nt li- 5
<beri> . . . <coll>ocantur.
<ut vivis parcant pilis et simulacris con>tenti.
<Primigeniae> . . . ipio
. . . fortu-
. . . eris 10
. . . ẹnit
. . . aemu-
. . . urbem
. . . ạnnis
. . . q̣uum pu- 15
. . . ṭị debebat
. . . Pueri im-
. . . ntur Atta
. . . versibus docet
. . . per signum ad salinas 20
. . . q̣ụọd signum allatum
. . . quod sunt cona-
. . . ẹre, nemo unquam
. . . propter ipsum signum
. . . s sub signo abierunt 25
. . . c̣edunt simul ut
c̣i erexerunt ad qui
. . . ẹs. Plena sue Tellu-
. . . id genus cum se reṃ
. . . en fodiendo corrum- 30
. . . <Plotos appellant> Umbri pedibus planis
<natos. Hinc soleas dimidiatas, qui>bus utuntur in venando,
<quo planius pedem ponant, vo>cant semiplotia et
. . . <Macci>us poeta, quia Umber
Sarsinas erat, a pedum planitia initio Plo- 35
tus, postea Plautus coeptus est dici. Postumus co-
gnominatur post patris mortem natus. Pla-
utus in Aulularia: "Post mediam aetatem qui media
ducit uxorem domum, si eam senex anum praegnatem
fortuito fecerit, quid dubitas, quin sit paratum 40
his nomen pueris 'Postume'?" Porcas, quae inter
duos sulcos fiunt, ait Varro dici, quod porrigant
frumentum. Parmulis pugnare milites
soliti sunt; quarum usum sustulit C. Mari-
us datis in vicem earum Bruttianis. Porcam 45
auream et argenteam dici ait Capito Ateius,
quae etsi numero hostiarum non sint, nomen
tamen earum habere; alteram ex auro, alteram
ex argento factam adhiberi sacrificio Ceri-
ali. Pulcher bos appellatur ad eximiam pin- 50
guitudinem perductus. Propudialis porcus dic-
tus est, ut ait Capito Ateius, qui in sacrificio gentis
Claudiae velut piamentum et exsolutio omnis
contractae religionis est. "Parum cavisse
videri" pronuntiat magistratus, cum de consi- 55
lii[s] sententia capitis quem condempnaturus
est. Piscatori ludi vocantur qui quotannis men-
se Iunio trans Tiberim fieri solent a praetore
urbano pro piscatoribus Tiberinis; quorum quaestus
non in macellum pervenit, sed fere in aream Vol- 60
kani, quod id genus pisciculorum vivorum datur ei deo
pro animis humanis. Publicius clivus appel-
latur, quem duo fratres L. M. Publici Malleoli ae-
diles curules pecuaris condemnatis ex pecu-
nia, quam ceperant, munierunt, ut in Aventinum 65
vehiculi<s> †hel venire† possit. Praebia rursus
Verrius vocari ait ea remedia, quae Gaia
Caecilia, uxor Tarquini Prisci, invenisse ex-
istimatur, et inmiscuisse zonae suae, qua praecincta sta- 241.1
tua eius est in aede Sancus, qui deus dius fidius vocatur; ex
qua zona periclitantes ramenta sumunt. Ea voca-
ri ait praebia, quod mala prohibeant. Priscae latinae
coloniae appellatae sunt, ut distinguerent a no- 5
vis, quae postea a populo dabantur. Praetor ad por-
tam nunc salutatur is qui in provinciam pro praetore aut pro
consule exit: cuius rei morem ait fuisse Cincius in
libro de consulum potestate talem: "Albanos rerum
potitos usque ad Tullum regem: Alba deinde diruta 10
usque ad P. Decium Murem consulem populus Latinos ad
caput Ferentinae, quod est sub monte Albano, con-
sulere solitos, et imperium communi consilio ad-
ministrare: itaque quo anno Romanos imperatores
ad exercitum mittere oporteret iussu nomi- 15
nis Latini, conplures nostros in Capitolio a sole ori-
ente auspicis operam dare solitos. Ubi aves ad-
dixissent, militem illum, qui a communi Latio missus
esset, illum quem aves addixerant, praetorem saluta-
re solitum, qui eam provinciam optineret praetoris no- 20
mine." Patricios, Cincius ait in libro de comi-
tiis, eos appellari solitos, qui nunc ingenui vocentur.
Possessiones appellantur agri late patentes
publici privatique, qui[a] non mancipatione, sed usu
tenebantur, et ut quisque occupaverat, posside- 25
bat. Potestur, Scipio Africanus in ea, quae est
de inperio D. Bruti; et poteratur, C. Gracchus
in ea qua usus est, cum circum conciliabula iret.
Probrum virginis Vestalis ut capite puniretur,
vir, qui eam incestavisset, verberibus necaretur: lex 30
fixa in atrio Libertatis cum multi<s> alis legibus
incendio consumpta est, ut ait M. Cato in ea
oratione, quae de auguribus inscribitur. Adicit
quoque virgines Vestales sacerdotio ex augu-
rali . . . 35
cra aḍ . . .
ex a . . .
taṭịṣ . . .
sumpṭọ . . .
scrib . . . 40
viri . . .
consṭ . . .
in eo . . .
licto . . .
istim . . . 45
consu . . .
os auṭ . . .
nemo . . .
dicant . . .
tribus XXX<V. Cicero: "quo exemplo legem nominatim> 50
de capite ci<vis indemnati tulisti? Vetant leges sacratae,>
vetant XI<I tabulae, leges privis hominibus inrogari." ve->
neficos quinque <et triginta tribus omnino non condem->
nant, quia ipsi indi<cta causa occiduntur. Punici dicun->
tur non Poeni<ci>, quamvis . . . <a Phoenice ori-> 55
antur, et Punicum bel<lum> . . .
lanter: nam quae soleb<ant per oe dici, in u abiere. Philo->
logam Ennius in praeṭ<exta> . . . <culpa li->
brariorum qui ea quae fem<inini sunt, dici nolebant mascu->
lino. etiam ipsi Gra<eci ita locuti sunt, qui mulieres philolo-> 60
gos, philargyros <dixerunt. Sed feminam videns libra->
rius appellari, mụṭ<avit> . . .
vox explanata non . . .
nomina etiam in vi . . .
dicimus tam hic lapis q<uam haec lapis. Parti-> 65
cipia appellantur, quae . . . <conditio->
nem rerum significant, e . . .
tempora, personas recipi<unt> . . .
. . . Por- 242.1
<tunus, qui et Palaemon alio nomine dicitur, inter> ḍe-
<os> . . . Poe-
<nas pendere in eo proprie dicitur,> qui ob
<delictum pecuniam solvit, quia penso aere ute>bantur. 5
<Pullariam manum dextram> . . . e Pla-
<utus> . . . P?r?o?ce-
<dere, succedere, interdum porro cedere> . . . Pertu-
<sum dolium cum dicitur, ventrem significat . . . >ẹs dicitur
. . . de ruit 10
. . . <Ennius> lib. I An-
<nalium:> . . . c̣ mu-
. . . <Pollit> . . . a dixit
. . . Petre-
<ia vocabatur, quae pompam praecedens in colon>is aut 15
<municipis imitabatur anum ebriam, ab> agri vitio
<scilicet petris appellata> . . . veprecilli C.
<Gracchus> . . . vertar ad illam
. . . inpudentior
. . . nter legationes 20
. . . <po>test. Pelliculatio-
<nem Cato a pellicien>do, quod est inducen-
<do dixit in ea oration>e[m], quam scribsit, de
. . . <Properi>e?m? Cato saepe dicit, ut
. . . <ar>boses loco r dicebant. 25
. . . properie<m> mari opus est."
<Praemiosam pro pecuniosa Cato> in oratione[m] quam scrib-
<sit> . . . us inpudentiam praemio-
<sam. Pastales> . . . <in>scienter Cato dixit in ea
<quam scribsit> . . . <pa>sc̣alis ovis vetuit." 30
. . . ṣ appellat in ea ora-
<tione, quae est de fundo olea>ṛịọ: "Tarenti, plus C.
. . . uam ignaro Tarentino
. . . <"Peri>c?ulatu?s? <sum">, Cato ait in
ea oratione, quam scribsit ad litis Censorias. 35
Parsi non peperci, ait Cato in eadem oratione: "Scio for-
tunas secundas neglegentiam prendere solere:
qu<a>e uti prohibitum irem, quod in me esset, meo labori non
parsi." Praedonulos Cato hypocoristicos dixit in e-
pistularum "quia saepe utiles videntur praedonuli." Pr[a]ecem 40
singulariter idem in ea, quae est de coniuratione.
"Pulchralibus atque †cupidus†" idem in ea, quae est de fun-
do oleario. Punctatoriolas levis pugnas appel-
lat Cato in ea, quam dixit de re Histriae militari. Pro-
aedificatum dicitur, quod ex privato loco processit in publicum so- 45
lum. Percunctatum patris familiae nomen ne quis ser-
vum mitteret, lege sanctum fuisse ait Cato in ea,
qua legem Orchiam [dis]suadet. Prodidisse non solum in il-
lis dicitur, qui patriam hostibus prodiderunt, sed etiam tempus lon-
gius fecisse. ut Cato: "Te, C. Caecili[i], diem prodi<di>sse mili- 50
tibus legionis III, cum proditionem non haberent." Pa-
vimenta Poenica marmore Numidico constra-
ta significat Cato, cum ait in ea, quam habuit, ne quis
consul bis fieret: "Dicere possum, quibus villae atque aedes
aedificatae atque expolitae maximo opere citro 55
atque ebore atque pavimentis †Poeniciistent†." "Pro-
lato aere astitit", Ennius in Achille Aristarchi
cum ait, significat clipeo ante se protento. Peni-
tam offam Naevius appellat absegmen carnis cum coda:
antiqui autem offam vocabant abscisum globi forma, 60
ut manu glomeratam pultem. Privatae feriae
vocantur sacrorum propriorum, velut dies natales, ope-
rationis, denecales. Pronubae adhibentur nuptis,
quae semel nupserunt, ut matrimonia †pauperta-
tem† auspicantes. Pudicitiae signum in foro Bo- 65
vario est, ubi Aemiliana aedis est Herculis. Eam qui-
dam Fortunae esse existimant. Item via Latina
ad milliarium IIII Fortunae Muliebris, nefas
est attingi, nisi ab ea, quae semel nupsit. Patrimi et 245.1
matrimi pueri praetextati tres nubentem deducunt;
unus, qui facem praefert ex spina alba, quia noctu nubebant;
duo, qui tenent nubentem. Pilentis et carpentis per
Urbem vehi matronis concessum est, quod cum aurum non 5
reperiretur, ex voto, quod Camillus voverat Apolli-
ni Delphico, contulerunt. Prima aut secunda hora
†ducant† sponsalibus ominis causa, ut optima ac
secundissima eveniant. Praetextum sermonem quidam
putant dici, quod praetextatis nefas sit obsceno ver- 10
bo uti: ali quod nubentibus depositis praetextis a mul-
titudine puerorum obscena clamentur. Palatu-
alis flamen constitutus est, quod in tutela eius deae Pa-
latium est. Portenta existimarunt quidam gravia esse,
ostenta bona: alii portenta quaedam bona, o- 15
stenta quaedam tristia appellari. Portenta, quae
quid porro tendatur, indicent: ostenta quae
tantummodo ostendant; monstra, <quae> praecipi-
ant quoque remedia. Postularia fulgura quae
votorum <a>ut sacrificiorum spretam religionem desi- 20
derant. Pestifera, quae mortem, aut exilium
ostendunt. Peremptalia, quae superiora fulgu-
ra, ut portenta, peremunt, id est tollunt. Pullus
Iovis dicebatur Q. Fabius, cui Eburno cognomen
erat propter candorem, quod eius natis fulmine icta 25
erat. Antiqui autem puerum, quem quis amabat,
pullum eius dicebant. Peregrinus ager est, qui
neque Romanus, neque †hostilius† habetur. Publica
sacra, quae publico sumptu pro populo fiunt, quaeque
pro montibus, pagis, curis, sacellis: at privata, quae 30
pro singulis hominibus, familiis, gentibus fiunt.
Peremne dicitur auspicari, qui amnem, aut aquam, quae
ex sacro oritur, auspicato transit. Puls po-
tissimum datur pullis in auspiciis, quia ex ea ne-
cesse <est aliquid decidere, quod tripudium faciat,> 35
id est te<rripuvium. Pavire enim ferire est> . . .
nem . . .
non ẹ . . .
qui paṿịs<sent> . . . <Prodit non solum in aper->
tum exi<t significat, sed etiam porro it. Porten-> 40
ta rer<um fieri dicuntur, cum insolita corpora aut quae raro>
se oste<ndunt, apparent, ut cometae, turbines, barathra,>
tonitr<ua sereno caelo facta> . . . <Pedestria au->
picia ạ<ppellantur, quae a vulpe, lupo, serpente, equo, ce->
terisque <animalibus quadrupedibus dantur> . . . 45
via app . . .
ostentụ . . .
infirm . . . <Piacula->
ria app<ellant auspicia> . . . <lo->
quendi cọ . . . <cum aut hostia ab ara> 50
fugit, aut per<cussa mugitum dedit, aut in aliam quam>
oportuit paṛ<tem corporis cecidit. Pestifera auspicia>
sunt, cum cor in <extis non invenitur, aut caput>
in iocinere. Pub? . . .
quidam putant, quia no . . . 55
re est, avem auspicaṇ . . . <Praepetes>
aves dicuntur, quae se <ante auspicantem ferunt.>
Nam antiqui praepetere <dicebant pro anteire.>
Pecunia sacrificium f<ieri dicitur, cum> . . .
tumque causa mola pụ . . . 60
cio, quia omnis res faṃ<iliaris, quam nunc pecuniam>
dicimus ex his rebus con<stat. Procurationes> . . .
appellantur, quae fulg . . .
iecta depellendorum ṇ . . .
bonorum causa fiunt. P . . . 65
vanda iudicant pri . . .
perae administratis, u . . .
stabillantur. Parilia fẹ<sta> . . .
. . . c̣ụpa 246.1
. . . <Polubrum pelluv>ium in
<sacrificis vas, quod nos pelvem dicimus.> Pu-
<blici augures> . . . aụg̣uribus
. . . plu- 5
. . . egove
. . . ertis
. . . itium in
. . . ṭiatae
. . . Quirinalis 10
. . . ẹx̣tra ur-
. . . c̣es faci-
. . . f̣ec̣isti
<Picum> . . . ius ait, ob
. . . ṣuum Faunum 15
. . . vit et ex
. . . adfecit ut
. . . <Ar>givos Aenean
. . . civitatem iunxit
. . . <exi>ṣtimant quam 20
. . . n formulaque est
. . . istra, ut eius significa-
. . . <Patres appe>llantur, ex quibus senatus
. . . <urbis> c̣ọnditae Romulus C.
<viros elegit praestantissimo>s, quorum consilio atque 25
. . . <ad>ministraretur; atque
. . . quia agrorum partes ad-
<tribuerant tenuioribus>, perinde ac liberis.
<Pondo> . . . ṣolebant iam inde a Ro-
. . . argenti signati ul- 30
. . . publicae et privatae
. . . nt. Publica pondera
. . . ex ea causa Iunius in
. . . t, quod duo Silii P. et M.
tribuni pl. rogarint his verbis: "Ex ponderibus publi- 35
cis, quibus hac tempestate populus oetier [qui] solet, uti
coaequetur se dolo malo; uti quadrantal vini octo-
ginta pondo siet: congius vini decem pondo siet:
sex sextari congius siet vini: duodequinquagin-
ta sextari quadrantal siet vini: sextarius 40
aequus aequo cum librario siet: sex decimque librari
in modio sient. Si quis magistratus adversus hac dolo
malo pondera, modiosque, vasaque publica modica,
minora, maiorave faxit, iussitve [re]fieri, do-
lumve adduit quo ea fiant, eum quis volet magistratus 45
multare, dum minore parti familias taxat,
liceto; sive quis im sacrum iudicare voluerit, li-
ceto." Pecuum, cum dixit M. Cato per casum genetivum,
a singulari casus recti formavit, quo ute-
bantur antiqui, id est pecu, ac testu, tonitru, genu, 50
veru, quorum omnium genetivus pluraliter ge-
minat u litteram: nunc quia dicimus ut pectus, eam quae
in usu est, formam in declinationibus sequimur. Prae-
teriti senatores quondam in opprobrio non erant,
quod, ut reges sibi legebant, sublegebantque, 55
quos in consilio publico haberent, ita post ex-
actos eos consules quoque et tribuni militum
consulari potestate coniunctissimos sibi
quosque patriciorum, et deinde plebeiorum lege-
bant; donec Ovinia tribunicia intervenit, 60
qua sanctum est, ut censores ex omni ordine opti-
mum quemque curiatim in senatum legerent. Quo
factum est, ut qui praeteriti essent et loco moti, ha-
berentur ignominiosi. "Pro censu classis iuni-
orum" Ser. Tullius cum dixit in discriptione cen- 65
turiarum, accipi debet in censu, ut ait M.
Varro in lib. VI rerum humanarum, sicuti pro ae-
de Castoris, pro tribunali, pro testimonio.
Procum patricium in discriptione classium, quam fecit 249.1
Ser. Tullius, significat procerum. I enim sunt princi-
pes. Nam proci dicuntur, qui poscunt aliquam in matri-
monium, Graece μνηστῆρες. Est enim procare posce-
re, ut cum dicitur in iudice conlocando: "si alium procas, ni- 5
ve eum procas", hoc est poscis; unde etiam meretrices
procaces. Praerogativae centuriae dicuntur, ut do-
cet Varro rerum humanarum lib. VI, quo rustici Ro-
mani, qui ignorarent petitores, facilius eos anim-
advertere possent. Verrius probabilius iudicat 10
esse, et cum essent designati a praerogativis, in ser-
monem res veniret populi de dignis, indignisve,
et fierent caeteri diligentiores ad suffragia
de his ferenda. Peculium servorum <ex> pecore item
dictum est, ut [ex] pecunia patrum familiae. Puelli 15
per deminutionem a pueris dicti sunt. Itaque et
Ennius ait: "Poeni soliti suos sacrificare puellos."
et Lucilius: "cumque hic tam formosus homo, ac te
dignus puellus." Et Plautus: "†holim† huic puello se-
se venum ducier." †Praeciamitatores† dicuntur, 20
qui flaminibus Diali, Quirinali, Martiali, antecedent<es>
exclamant feriis publicis, ut homines ab-
stineant se opere, quia his opus facientem videre
religiosum est. Pedum est quidem baculum incur-
vum, quo pastores utuntur ad conprehendendas 25
oves, aut capras, a pedibus. Cuius meminit etiam Vergi-
lius in Bucolicis, cum ait: "At tu sume pedum."
Sed in eo versu, qui est in Iphigenia Enni: "procede
gradum proferre pedum nitere cessas" id ipsum
baculum significari cum ait Verrius, mirari sa- 30
tis non possum, cum sit ordo talis, et per eum signifi-
catio aperta: gradum proferre pedum cessas nite-
re. Pone gravi sono antiqui utebantur pro
loci significatione. Sed praeicientes vocabu-
lis ạ . . . 35
. . .
. . .
r . . .
p . . . <Pure lautum aqua pura>
la<vatum> . . . 40
itẹ . . .
inq̣ụị . . . <Pura vestimenta ad sacri->
ficiu<m sacerdotes habebant, id est non ob->
sita, <non fulgurita, non funesta, non maculata,>
ex ho . . . 45
vocaṇ . . .
tiato . . . <Procalato> . . .
procitato . . . <Praefericulum vas>
aeneum sạ<. . . sine ansa patens summum, ve->
lut pelvis, <quo ad sacrificia utebantur in sacra-> 50
rio Opis Co<nsivae. Patellae vasula parva picata,>
item sacris fạ<ciendis apta> . . .
velut capidul<ae> . . . <Pantices>
frus ventris. Pe?r<imit adimit, tollit> . . . <ap->
pellat; a quo etiam <peremptus interfectus, occi-> 55
sus. Procincta class<is dicebatur exercitus ad>
praelium instructus et par<atus, quem Diali flamini vi->
dere non licet anṭị . . .
dixerunt, ut nunc quoque . . .
tus est. procincta autem . . . 60
ad pugnam ire solit . . . <testamen->
ta in procinctu fieri ṇ . . . <Posimi->
rium esse ait Antistiuṣ . . . <ponti->
ficalis pomerium, id est ḷ . . .
cato. Olim quidem omn . . . 65
tinum, nunc etiam intra aed . . . <Dictum autem pomerium>
quasi promoerium. Solet aụ . . .
rus pomeri proferendi . . .
. . . 250.1
. . .
. . . ịṭem
. . . nu
. . . sed 5
. . . ciat
. . . ad
. . . ṇe
. . . moe-
. . . omus 10
. . . in se
. . . si tac-
<t> . . . <p>ontifi-
. . . agrumque
. . . a consti- 15
. . . retur, tum
. . . e solitos
. . . minus maiusve
. . . ọnibus †effereatis†
. . . veluti post moe- 20
. . . ạtro muris urbis
<Promptum> . . . ịtẹṛ suo videri ait po-
. . . de cuius aere tute-
. . . um triticum in commen-
. . . quidam prolatum signifi- 25
. . . p̣ṛọmptum, sed proprium ait
. . . turum factum sit, cui
. . . re, cum praesertim aliud
. . . παντοπωλεῖον appelletur,
. . . mo. Potitus servitu- 30
. . . qui, ut ait Labeo, servitu-
. . . ḍịnes proxime Graeci no-
. . . e dicebatur ab antiquis
. . . <Penus v>ocatur locus intimus in ae-
de Vestae tegetibus saeptus, qui certis diebus circa Vestalia 35
aperitur. i dies religiosi habentur. Planta oliagi-
nea est virga foliata ex olea deplantata. Pomo-
nal est in agro Solonio, via Ostiensi ad duode-
cimum lapidem deverticulo a miliario octavo.
Pubes †et qui pubem† generare potest. Is incipit 40
esse a quattuordecim annis: femina a duodecim
viri potens, sive patiens, ut quidam putant. Pran-
dicula antiqui dicebant, quae nunc ientacula. Pro-
diguae hostiae vocantur, ut ait Veranius, quae con-
sumuntur; unde homines quoque luxuriosi, prodigi. 45
Petronia amnis est in Tiberim perfluens, quam ma-
gistratus auspicato transeunt, cum in campo quid age-
re volunt; quod genus auspici peremne vocatur. Amnem
autem feminine antiqui enuntiabant. Penetra-
le sacrificium dicitur, quod interiore parte sacrari con- 50
ficitur. Unde et penetralia cuiusque dicuntur; et
penes nos, quod in potestate nostra est. "Puri, probi,
profani, sui auri" dicitur in manumissione sacrorum cau-
sa. Ex quibus puri significat, quod in usu sporco non fue-
rit; probi, quod recte excoctum purgatumque sit; profani, 55
quod sacrum non sit et quod omni religione solutum sit;
sui, quod alienum non sit. Pacionem antiqui dicebant,
quam nunc pactionem dicimus; unde et pacisce ad-
huc, et †paceo† in usu remanet. †Presan† . . .
porca dicitur, ut ait Veranius, quae familiae purg- 60
andae causa Cereri immolatur, quod pars quae-
dam eius sacrifici fit in conspectu mortui eius,
cuius funus instituitur. "Pateram perplovere" in sa-
cris cum dicitur, significat pertusam esse. Pastillum
est in sacris libi genus rutundi. Puilia saxa esse 65
ad portum, qui sit secundum Tiberim, ait Fabius Pic-
tor; quem locum putat Labeo dici, ubi fuerit Fica-
na via Ostiensi ad lapidem undecimum. Pave-
ri frumenta dicebant antiqui, quae de vagina non bene 253.1
exibant. Paludati in libris auguralibus signifi-
cat, ut ait Veranius, armati, ornati. omnia enim
militaria ornamenta paludamenta dici. Purimen-
strio esse dicuntur, qui sacrorum causa toto mense in 5
caerimoniis sunt, id est, puri sint certis rebus ca-
rendo. Prox, bona vox, vel ut quidam proba, signifi-
care videtur, ut ait Labeo de iure pontificio lib.
XI. Penatis singulariter Labeo Antistius posse
dici putat, quia pluraliter Penates dicantur; cum pa- 10
tiatur proportio etiam Penas dici; ut optimas, primas,
Antias. Proculiunt, promittunt ait signifi-
care Antistius de iure pontificali lib. IX. Po-
pularia sacra sunt, ut ait Labeo, quae omnes cives
faciunt, nec certis familiis adtributa sunt: 15
Fornacalia, Parilia, Laralia, porca praecidania.
Pollucere merces . . . liceat: sunt far, po-
lenta, vinum, panis fermentatus, ficus passa, suil-
la, bubula, agnina, casei, ovilla, alica, sesama,
et oleum, pisces, quibus est squama, praeter squatum: Her- 20
culi autem omnia esculenta, posculenta. Pro-
festum facere est tamquam profanum facere, id est,
quod eo die, qui dies feriarum non est, facere; vel ut
quidam dixerunt, pro eo facere velut feriae non sint;
aut id facere, quod feris fieri non liceat. Itaque diem 25
profestum, diem sine feriis esse. Profanum est, quod fa-
ni religione non tenetur. Procubitores dicuntur
†feri vetites†, qui noctu custodiae causa ante cas-
tra excubant, cum castra hostium in propinquo
sunt, ut M. Cato in eo, quem de re militari scrip- 30
sit. Properam, pro celeri, ac strenua dixisse
antiquos testimonio est Cato, cum ait in libro de
re militari: "tertia e castris eductio celeris pro-
peraque est." Prop . . sta dolia ait dici Labeo
qui . . . 35
reịo . . .
ter c̣ụṃ . . .
detur . . . <Priveras mulieres>
priva<tas> . . . <Praecidere> . . .
tur qui p̣ṛọ . . . <Pube prae-> 40
sent?<i est populo praesente, συνεκδοχικῶς,>
ab h<is, qui puberes sunt; omnem populum signifi->
canṭ . . .
quạ . . .
suscip . . . 45
dem rạ . . .
deciṃ . . .
concṛ . . .
ager ca . . .
eadem . . . 50
tera loca . . .
fulgura sạ . . . <Pecunia,>
quae erogatur . . .
cari edicta q . . .
in eodem libro . . . 55
dixi existimat . . . <Mes->
salla in explana<tione. Pipulum> . . .
ploratus. Promel?<lere> . . .
ri lituum pro vere . . . <Purime tetinero pu->
rissime tenuer<o> . . . 60
publicos est ut . . .
et iure augurum . . .
prodictio, nam quod prodị . . .
sens valet. Patr . . .
sit manifestum, quiạ . . . 65
numerari inter do . . .
Pristina, velut prisṭ . . .
eius modi dictitaṭ . . .