| Igitur repentino incursu Antonius stationes hostium | 3.9.1 |
| inrupit; temptatisque levi proelio animis ex aequo discessum. | |
| mox Caecina inter Hostiliam, vicum Veronensium, et palu- | |
| des Tartari fluminis castra permuniit, tutus loco, cum terga | |
| flumine, latera obiectu paludis tegerentur. quod si adfuisset | 5 |
| fides, aut opprimi universis Vitellianorum viribus duae legio- | |
| nes, nondum coniuncto Moesico exercitu, potuere, aut retro | |
| actae deserta Italia turpem fugam conscivissent. sed Caecina | |
| per varias moras prima hostibus prodidit tempora belli, dum | |
| quos armis pellere promptum erat, epistulis increpat, donec | 10 |
| per nuntios pacta perfidiae firmaret. interim Aponius Satur- | |
| ninus cum legione septima Claudiana advenit. legioni tribu- | |
| nus Vipstanus Messala praeerat, claris maioribus, egregius | |
| ipse et qui solus ad id bellum artis bonas attulisset. has ad | |
| copias nequaquam Vitellianis paris (quippe tres adhuc legio- | 15 |
| nes erant) misit epistulas Caecina, temeritatem victa arma | |
| tractantium incusans. simul virtus Germanici exercitus lau- | |
| dibus attollebatur, Vitellii modica et vulgari mentione, nulla | |
| in Vespasianum contumelia: nihil prorsus quod aut corrum- | |
| peret hostem aut terreret. Flavianarum partium duces omissa | 20 |
| prioris fortunae defensione pro Vespasiano magnifice, pro | |
| causa fidenter, de exercitu securi, in Vitellium ut inimici prae- | |
| sumpsere, facta tribunis centurionibusque retinendi quae Vi- | |
| tellius indulsisset spe; atque ipsum Caecinam non obscure | |
| ad transitionem hortabantur. recitatae pro contione epistulae | 25 |
| addidere fiduciam, quod submisse Caecina, velut offendere | |
| Vespasianum timens, ipsorum duces contemptim tamquam in- | |
| sultantes Vitellio scripsissent. |