| Primus Othoni fiduciam addidit ex Illyrico nuntius | 1.76.1 |
| iurasse in eum Dalmatiae ac Pannoniae et Moesiae legiones. | |
| idem ex Hispania adlatum laudatusque per edictum Cluvius | |
| Rufus: set statim cognitum est conversam ad Vitellium | |
| Hispaniam. ne Aquitania quidem, quamquam ab Iulio Cordo | 5 |
| in verba Othonis obstricta, diu mansit. nusquam fides aut | |
| amor: metu ac necessitate huc illuc mutabantur. eadem for- | |
| mido provinciam Narbonensem ad Vitellium vertit, facili | |
| transitu ad proximos et validiores. longinquae provinciae | |
| et quidquid armorum mari dirimitur penes Othonem mane- | 10 |
| bat, non partium studio, sed erat grande momentum in no- | |
| mine urbis ac praetexto senatus, et occupaverat animos prior | |
| auditus. Iudaicum exercitum Vespasianus, Syriae legiones | |
| Mucianus sacramento Othonis adegere; simul Aegyptus om- | |
| nesque versae in Orientem provinciae nomine eius teneban- | 15 |
| tur. idem Africae obsequium, initio Carthagine orto neque | |
| expectata Vipstani Aproniani proconsulis auctoritate: Cre- | |
| scens Neronis libertus (nam et hi malis temporibus partem | |
| se rei publicae faciunt) epulum plebi ob laetitiam recentis | |
| imperii obtulerat, et populus pleraque sine modo festinavit. | 20 |
| Carthaginem ceterae civitates secutae. |