<FLAVI VOPISCI SYRACUSII>
TACITUS
  Quod post excessum Romuli novello adhuc Roma- 1.1.1
nae urbis imperio factum pontifices, penes quos scri-
bendae historiae potestas fuit, in litteras rettulerunt,
ut interregnum, dum post bonum principem bonus
alius quaeritur, iniretur, hoc post Aurelianum habito 5
inter senatum exercitumque Romanum non invido non
tristi sed grato reli<gi>osoque certamine sex totis men-
sibus factum est. multis tamen modis haec ab illo ne- 2.1
gotio causa separata est. iam primum enim, cum inter-
regnum initum est post Romulum, interreges tamen
facti sunt totusque ille ann<u>s per quinos et quaternos
dies sive ternos centum senatoribus deputatus est, ita 5
ut, qui valerent, interreges essent singuli dumtaxat.
qua re factum est, ut et plus anno[s] interregnum in- 3.1
iretur, ne aliquis sub aequabili dignitate Romani ex-
pers remaneret imperii. huc accedit quod etiam sub 4.1
consulibus tribunisqu<e> militaribus praediti<s> imperio
consulari, si quando interregnum initum est, interreges
fuerunt, nec umquam ita vacua fuit hoc nomine Ro-
mana res p., ut nullus interrex biduo saltim triduove 5
crearetur. video mihi posse obici curules magistratus 5.1
apud maiores nostros quadriennium in re p. non fuisse,
sed erant tribuni plebis cum tribunicia potestate, quae
pars maxima regalis imperii est. tamen non est pro- 6.1
ditum interreges eo tempore non fuisse, quin etiam
verioribus historicis referentibus declaratum est con-
sules ab interregibus post creatos, qui haberent reli-
quorum comitia magistratuum. ergo, quod rarum et 2.1.1
difficile fuit, senatus populusque Romanus perpessus
est, ut imperatorem per sex menses, dum bonus quae-
ritur, res p. non haberet. quae illa concordia mili- 2.1
tum? quanta populo quies? quam <g>ravis senatus
auctoritas fu[er]it? nullus usquam tyrannus emersit,
sub iudicio senatus et militum populique Romani totus
orbis est temperatus; non illi principem quemquam, ut 5
recte facerent, non tribuniciam potestatem formida-
bant, sed—quod est in vita optimum—se timebant.