DE CARBONIANO EDICTO
  Ulpianus libro quadragensimo primo ad edictum. Si cui controuersia fiet, an 37.10.1.pr.1
inter liberos sit, et impubes sit, causa cognita perinde possessio datur ac si nulla de ea re
controuersia esset et iudicium in tempus pubertatis causa cognita differtur. Eum qui con- 1.1
trouersiam facit, si pro pupillo satis ei non detur, simul in possessionem eorum bonorum
esse praetor iubet. Non tantum masculi, sed et feminae ex uirili sexu descendentes Car- 2.1
boniani commodum habebunt. Et generaliter dicimus his demum Carbonianum competere, 3.1
quibus contra tabulas bonorum possessio competit, his uero non competere, qui repelluntur
a contra tabulas bonorum possessione. Si quis non ab aliquo hanc controuersiam patiatur, 4.1
quod inter liberos non sit, sed ab ipso patre, ut puta nepos, qui se retentum in potestate
aui dicit, ab emancipato patre, cui iungi desiderat, an differri debeat? et magis est, ut
differatur: parui enim refert, quis ei controuersiam facit, cum et si testator eum negauerit
ex liberis, non tamen exheredem scripserit, Carboniano possit esse locus. Sed et si quis 5.1
non tantum ex liberis negetur esse, uerum seruus etiam esse dicatur forte ex ancilla editus,
Iulianus scripsit adhuc Carboniano locum esse: quod et diuus Pius rescripsit: nam uel
magis consulendum est his quibus maius periculum intenditur. nam si aliter obseruetur,
inuenta erit ratio, quemadmodum audacissimus quisque maiore iniuria inpuberem adficiat, 5
quod et plura et grauiora de eo mentiatur. Sed et si ipse defunctus seruus esse dicatur, 6.1
idem erit dicendum. Sed et si fiscus facit impuberi controuersiam, Carbonianum edictum 7.1
potest locum habere. Pomponius libro septuagensimo nono ad edictum scripsit, cum filius 8.1
heres uel exheres scriptus est, Carbonianum edictum cessare, quamuis filius esse negetur,
quia uel quasi scriptus habet bonorum possessionem, etiamsi filius non est, uel repellitur
quasi exheredatus, etsi filius esse uideatur: nisi forte postumus, inquit, est heres institutus
et natus negetur esse filius, sed subiectus esse dicetur, quo casu eius partis tantum danda 5
est ei bonorum possessio, ex qua institutus est. Idem ait, cum quidam exheredem scripsisset 9.1
filium, quod diceret eum ex adulterio conceptum, quia fieret ei haec controuersia, an inter
liberos sit, ex hac parte edicti ei bonorum possessionem competere, cum, si sine elogio
exheres scriptus esset, non haberet bonorum possessionem. idemque et si ita sit scriptum:
'quisquis est, qui filium meum se esse dicit, exheres esto', quia non est filius exheredatus. 5
Si quis filium suum heredem instituerit ex minima parte sic 'ille qui ex illa natus est heres 10.1
esto', non quasi filium suum, deinde hic contendat patrem intestatum decessisse seque ei
suum heredem esse, interest, coheredes eius utrum negent eum filium an uero contendunt
testamentum ualere. si testamentum ualere contendunt, controuersia non est differenda et
Carbonianum cessat: quod si filium eum negant et ad ipsos potius quasi ad consanguineos 5
hereditatem pertinere dicunt, data bonorum possessione impuberi controuersia in tempus
pubertatis differtur. Si mater subiecti partus arguatur, an differenda sit quaestio propter 11.1
statum pueri, quaeritur. et si quidem pupilli status in dubium deuocatur, differri quaestio
in tempus pubertatis debet, cum metus potest esse, ne minus idonee defendatur: cum uero
mater rea postulatur utique integra fide, et maiore constantia causam defensura recenti
tempore, dubium non est cognitionem fieri oportere, et post euentum cognitionis, si sup- 5
positum apparuerit, actiones hereditariae puero denegandae sunt omniaque perinde habenda,
atque si heres scriptus non fuisset.
  Marcianus libro quarto decimo institutionum. Licet mulier, quae partum 2.pr.1
subiecisse dicitur, decesserit, tamen, si participes maleficii sint, in praesenti cognoscen-
dum est. si autem nemo sit qui puniri possit, quia omnes participes facinoris forte de-
cesserint, secundum Carbonianum edictum in tempus pubertatis differenda cognitio est.
  Ulpianus libro quadragensimo primo ad edictum. Carbonianum edictum apta- 3.pr.1
tum est ad contra tabulas bonorum possessionem et intestati, cum et in secundum tabulas
in quibusdam casibus possit uideri necessarium edictum, ueluti si pater familias ita insti-
tuerit: 'postumus heres esto' uel 'postuma heres esto' et negetur esse uerum, quod in testa-
mento scriptum est. Et cum de fideicommissis uel de legatis quaeritur, differri potest 1.1
causa in tempus pubertatis: id enim diuus Pius Claudio Hadriano rescripsit. Quamuis 2.1
scripto heredi non promitti bonorum possessionem ex edicto Carboniano certum sit, tamen
quaestionem status in tempus pubertatis differri procul dubio est. ergo si quidem de pa-
rentis bonis simul et de statu controuersia fiat, hoc edictum locum habebit: sin uero tan-
tum status, differetur quaestio in tempus pubertatis, sed non ex Carboniano, sed ex con- 5
stitutionibus. Puberi quamuis minori uiginti quinque annis Carbonianum non succurrit. sed 3.1
<et si>, cum esset pubes, quasi impubes obrepserit bonorumque possessionem accepit, dicen-
dum erit nihil eum egisse: nam et si impubes esset mox pubes factus, finiretur bonorum
possessionis emolumentum. Causae cognitio in eo uertitur, ut, si manifesta calumnia ap- 4.1
pareret eorum, qui infantibus bonorum possessionem peterent, non daretur bonorum pos-
sessio. summatim ergo, cum petitur ex Carboniano bonorum possessio, debet praetor
cognoscere: et si quidem absolutam causam inuenerit euidenterque probatur filium non
esse, negare debet ei bonorum possessionem Carbonianam: si uero ambiguam causam, hoc 5
est uel modicum pro puero facientem, ut non uideatur euidenter filius non esse, dabit ei
Carbonianam bonorum possessionem. Duae autem sunt causae cognitiones, una dandae 5.1
Carbonianae possessionis, quae habet commodum illud, ut, perinde atque si nullam contro-
uersiam pateretur impubes, possessionem accipiat, alia causae cognitio illa, utrum differri
debeat in tempus pubertatis cognitio an repraesentari. hoc autem diligentissime praetori
examinandum est, an expediat pupillo repraesentari cognitionem an potius differri in tem- 5
pus pubertatis, et maxime inquirere hoc a cognatis matre tutoribusque pupilli debet. finge
esse testes quosdam, qui dilata controuersia aut mutabunt consilium aut decedent aut
propter temporis interuallum non eandem fidem habebunt: uel finge esse anum obstetricem
uel ancillas, quae ueritatem pro partu possunt insinuare, uel instrumenta satis idonea ad
uictoriam uel quaedam alia argumenta, ut magis damnum patiatur pupillus, quod differtur 10
cognitio, quam compendium, quod non repraesentatur: finge pupillum satisdare non posse
et admissos in possessionem, qui de hereditate controuersiam faciunt, multa posse subtra-
here nouare moliri: aut stulti aut iniqui praetoris erit rem in tempus pubertatis differre
cum summo eius incommodo, cui consultum uelit. diuus etiam Hadrianus ita rescripsit:
'Quod in tempus pubertatis re<s> differri solet, pupillorum causa fit, ne de statu periclitentur, 15
antequam se tueri possint. Ceterum si idoneos habeant, a quibus defendantur, et tam ex-
peditam causam, ut ipsorum intersit mature de ea iudicari, et tutores eorum iu-
dicio experiri uolunt: non debet aduersus pupillos obseruari, quod pro ipsis excogitatum
est, et pendere status eorum, cum iam possit indubitatus esse'. Si mater impu- 6.1
beris subiecti partus rea postulata causam optinuerit, poterit adhuc superesse status quaestio,
ut puta si dicatur aut non esse ex ipso defuncto conceptus aut ex ipso quidem, sed non
ex matrimonio editus. Si is, qui status controuersiam filio faciebat et solum se filium di- 7.1
cebat, decesserit et mater ei heres extiterit, si quidem eandem controuersiam impuberi
mater faciat, qui se ex alia natum adfirmat, quam filius eius faciebat, scilicet ut neget eum
filium, idcircoque ad se totam hereditatem ex persona filii sui defuncti pertinere debere:
in tempus pubertatis differri Iulianus ait, quia nihil interest, suo an hereditario nomine 5
controuersiam faciat. plane si mater concedat hunc quoque defuncti filium esse idcircoque
partem dimidiam hereditatis solam sibi uindicet ex bonis paternis, non erit iudicium in
tempus pubertatis differendum: non enim de paternis, sed de fraternis bonis impuberi fit
controuersia. Ibidem Iulianus quaerit: si duo impuberes patiantur status controuersiam et 8.1
alter eorum pubuerit, exspectari alterius quoque pubertas debet, scilicet ut sic de utriusque
statu agatur, ne aliquod praeiudicium fiat impuberi per puberis personam. Parui refert, 9.1
utrum petitor sit impubes an possessor, qui status controuersiam patitur: nam siue possi-
deat siue petat, in tempus pubertatis differtur. Si duo impuberes inuicem faciant status 10.1
controuersiam, interest, utrum quisque se solum filium dicat an et se. nam si se solum
dicat filium, dicendum est debere controuersiam ad utriusque pubertatem differr<i>, siue pe-
titor siue possessor sit. si uero alter se solum, alter et se dicat, <si> quidem ille adoleuerit
qui se solum dicat, adhuc differtur controuersia propter pueritiam eius qui et se dicit, sed 5
de parte, non de toto: de parte enim utique nec litigatur. quod si ille adoleuerit qui et
se dicit, ille impubes sit qui se solum dicit, non differtur controuersia: nec enim patitur
impubes status controuersiam, sed facit, cum hic pubes et se dicat, illum non neget filium.
Si quis liber et heres esse iussus status controuersiam impuberi faciat, qui filius esse et 11.1
testamentum patris rupisse dicitur, Iulianus ait utraque iudicia et hereditatis et libertatis
in tempus pubertatis differenda: neutrum enim eorum ita explicari potest, ut non condi-
cioni eius, qui se filium esse contendat, praeiudicetur. ceterae quoque libertatis quaestiones
ex testamento pendentes in tempus pubertatis differuntur. Cum extaret impubes, qui se 12.1
filium defuncti diceret, debitoresque negent eum filium esse defuncti et intestati heredi-
tatem ad adgnatum, qui forte trans mare aberit, pertinere: necessarium erit puero Carbo-
nianum edictum. sed et absenti erit prospiciendum, ut cautio praestetur. Missum autem 13.1
ex Carboniano in possessionem student praetores possessorem constituere. quod si coeperit
aut hereditatem petere quasi bonorum possessor Carbonianus aut singulas res, rectissime
Iulianus libro uicensimo quarto digestorum scribit exceptione eum summouendum: contentus
enim esse debet hac praerogatiua, quod possessorem eum praetor tantisper constituit. si 5
igitur uult hereditatem aut singulas res petere, petat, inquit, directa actione quasi heres,
ut ea petitione iudicari possit, an quasi ex liberis heres sit, ne praesumptio Carbonianae
bonorum possessionis iniuriam aduersariis afferat: quae sententia habet rationem et aequi-
tatem. Haec autem possessio intra annum datur, sicuti ordinariae quoque, quae liberis dan- 14.1
tur, intra annum dantur. Sed oportebit hunc, qui se filium dicit, non solum Carbonia- 15.1
nam bonorum possessionem accipere, uerum etiam ordinariam agnoscere. Currunt autem 16.1
tempora ad utramque bonorum possessionem separatim, ordinariae quidem, ex quo patrem
suum decessisse scit et facultatem bonorum possessionis petendae habuit, Carbonianae uero
ex eo tempore, ex quo controuersiam sibi fieri cognouit.
  Iulianus libro uicensimo quarto digestorum. Ideo s<i> ex prima parte edicti 4.pr.1
bonorum possessionem non petierit, alias poterit ex sequenti parte edicti ad exemplum
Carboniani accipere bonorum possessionem, alias non poterit. nam si confestim post patris
mortem controuersia ei facta fuerit, an inter liberos bonorum possessionem accipere possit,
simul ad utriusque edicti causam annus cessisse uidebitur: si uero interposito tempore 5
scierit controuersiam sibi moueri, poterit etiam finito tempore, intra quod ex prima parte
bonorum possessionem acceperat, ex sequenti bonorum possessionem petere. quam cum
acceperit, perpetuo possessoriis actionibus utetur: sed si post pubertatem contra eum iudi-
catum fuerit, denegabuntur ei actiones.
  Ulpianus libro quadragensimo primo ad edictum. Sed si is, qui controuer- 5.pr.1
siam impuberi facit, ex liberis sit, eueniet, ut, siue caueat hic, cui status fit controuersia,
siue non caueat, attamen simul sit in possessionem. Si impubes non defendatur idcircoque 1.1
missus sit in possessionem etiam aduersarius eius, actiones hereditarias quis exercebit?
et ait Iulianus libro uicensimo quarto digestorum curatorem constitui debere, qui omnia
curet actiones exerceat. denique scribit etiam eum, qui cum impubere missus est in pos-
sessionem, actiones posse aduersus curatorem intendere nec esse prohibendum: nullum 5
enim per hoc praeiudicium hereditati fieri: nam et aduersus ipsum pupillum, si satis
dedisset, recte experiretur. Quotiens impubes satis non dat, mittitur in possessionem 2.1
aduersarius eius, siue satis det siue non det. si uelit aduersarius committi sibi administra-
tionem, satis dare debet pupillo: ceterum si satis non det, debet curator constitui, per
quem bona administrentur. aduersarius autem si satis dederit, res, quae tempore periturae
aut deteriores futurae sint, distrahere debet: item a debitoribus, qui tempore liberabuntur, 5
exigere debet: cetera cum pupillo possidebit. An autem uescendi causa deminuere possit 3.1
is qui ex Carboniano missus est, uideamus. et si quidem satis impubes dedit, siue de-
creuit praeses siue non, deminuet uescendi causa et hoc minus restituet hereditatis peti-
tori. quod si satis dare non potuit et aliter alere se uidetur non posse, deminuendi causa
usque ad id, quod alimentis eius necessarium est, mittendus est. nec mirum debet uideri 5
hereditatem propter alimenta minui eius, quem fortasse iudicabitur filium non esse, cum
omnium edictis uenter in possessionem mittatur et alimenta mulieri praestentur propter
eum, qui potest non nasci, maiorque cura debeat adhiberi, ne fame pereat filius, quam
ne minor hereditas ad petitorem perueniat, si apparuit filium non esse. Maxime autem 4.1
puto, si missus fuerit in possessionem aduersarius, desiderandum a praetore, ne instru-
menta in possessionem suam redigat: ceterum decipietur pupillus, dum uel instruitur ad-
uersarius eius uel etiam intercipere ea potest. Cum autem in satisdatione et pupillus et 5.1
aduersarius eius cessant, curator constituendus est, qui bona administret et quandoque ei
qui iudicio uicerit restituat. quid tam<en>, si tutores pupilli uelint administrare? non erunt
audiendi, nisi satis dederint nomine pupilli aut curatores quoque idem ipsi sint constituti.
  Paulus libro quadragensimo primo ad edictum. De bonis matris an decre- 6.pr.1
tum interponendum sit, quaeritur. et decretum quidem non est interponendum, dilatio
autem longissima danda est, quae in tempus pubertatis extrahet negotium. Plane si simul 1.1
de paternis et de maternis bonis controuersia sit uel etiam de fratris, et has controuersias
in tempus pubertatis differendas esse Iulianus respondit. Huic autem edicto locus est 2.1
etiam si ab intestato ad bonorum possessionem ueniant liberi, tametsi ex inferioribus par-
tibus petant, qua legitimi uocantur, quoniam sui sunt, uel ex illa, qua cognatis datur.
Ita demum autem huic edicto locus est, si status et hereditatis controuersia sit: nam si 3.1
tantum status (quod puta seruus dicatur esse) nec ulla bonorum controuersia sit, hoc casu
liberale iudicium statim explicandum erit. Qui pupillo controuersiam facit si simul cum 4.1
eo in possessionem missus est, ali ex bonis defuncti non debebit nec quicquam de bonis
deminuere: haec enim possessio pro satisdatione cedit. Non solum alimenta pupillo prae- 5.1
stari debent, sed et in studia et in ceteras necessarias impensas debet impendi pro modo
facultatium. Post pubertatem quaeritur, an actoris partes sustinere debeat qui ex Carbo- 6.1
niano missus est in possessionem. et responsum est rei partes eum sustinere debere,
maxime si cauit. sed et si non cauerat, si nunc paratus sit cauere, quasi possessor con-
ueniendus est: quod si nunc non caueat, possessio transfertur aduersario satis offerente:
perinde atque si nunc primum ab eo peteretur hereditas. 5
  Iulianus libro uicensimo quarto digestorum. Si impubes negetur iure adop- 7.pr.1
tatus et ideo paternae hereditatis ei controuersia fiat, non erit iniquum simile Carboniano
decretum interponi. Item si impubes in adoptionem datus esse dicatur et ideo negetur 1.1
naturalis patris hereditas ad eum pertinere, quia et hoc casu quaeritur, an iure filii here-
ditatem optinere possit, locus erit Carboniano edicto. Cum uero proponitur exheredatus 2.1
esse, non est necessarium controuersiam <in tempus> pubertatis differri, quia non de ipsius
filii, sed de testament<i> iure quaeritur. Si mater eius, cui et de libertate et de hereditate 3.1
paterna controuersia fit, in quaestionem libertatis uocatur, iudicium de matre non semper
in tempus pubertatis differendum erit: nam et ipsi, qui subiectus esse dicitur, ex causa
repraesentari solet. Quotiens Carbonianum decretum interponitur, eodem loco rem haberi 4.1
oportet, quo esset, si nulla controuersia fieret ei, qui bonorum possessionem acceperit.
Cum autem ex duobus fratribus ex hoc decreto missis alter pro parte sua paternam here- 5.1
ditatem non defendit, compellitur alter totam defendere aut uniuersa creditoribus cedere.
Interdum etiam exheredatus filius ex Carboniano decreto bonorum possessionem accipiet, 6.1
si non contra tabulas petit bonorum possessionem, sed ab intestato unde liberi (quia neget
tabulas testamenti patris tales esse, ut secundum eas bonorum possessio dari possit) et
dicatur non esse filius. Si pupillus liberti paterni bonorum possessionem petet, negaretur 7.1
autem filius patroni esse, quia de paternis bonis nulla controuersia ei fieret, differendum
hoc iudicium non est. si uero post interpositum Carbonianum decretum haec quoque con-
trouersia moueretur, hoc iudicium in id tempus differri debet. Quaesitum est, an simul 8.1
et pupillus ex Carboniano et scripti heredes secundum tabulas bonorum possessionem ha-
berent. respondi, si filius non esset aut non accepisset contra tabulas uel ab intestato
bonorum possessionem, simul et ipsum ex Carboniano et scriptos heredes secundum tabulas
habituros bonorum possessionem. 5
  Africanus libro quarto quaestionum. Decessit, quem ego filium meum et 8.pr.1
in mea potestate esse dico: existit impubes, qui eum patrem familias et ad se hereditatem
pertinere dicat: decretum necessarium esse respondit. Item emancipatus decessit intestato 1.1
superstite filio impubere, qui se ei suum esse dicit: ego contendo ante emancipationem
conceptum atque ideo in mea potestate esse et bona emancipati ad me pertinere. et qui-
dem hunc filium esse constat: sed hactenus de statu eius quaeritur, quod in potestate
patris fuerit nec ne: sententia tamen edicti procul dubio ex Carboniano admittitur. 5
  Neratius libro sexto membranarum. Quod Labeo scribit, quotiens suppo- 9.pr.1
situs esse dicitur pupillus, cum quo de patris eius hereditate controuersia est, curare prae-
torem debere, ut is in possessione sit: de eo puto eum uelle intellegi, qui post mortem
patris familiae, qui se sine liberis decedere credidit, filius eius esse dici coepit: nam eius,
qui adgnitus est ab eo, de cuius bonis quaeritur, iustior in ea re causa est quam postumi. 5
  Marc<ellus> libro septimo digestorum. Cum mulier defe- 10.pr.1
rente herede iurauerit se praegnatem esse, bonorum possessio ex edicto Carboniano dari
debet, uel denegari, si illa heredi detulit iusiurandum, cum causa cognita detur possessio,
ne aut heredi bonorum possessio data faciat praeiudicium aut denegata ius ordinarium
eripiat pupillo. 5
  Papinianus libro tertio decimo quaestionum. Cum sine beneficio praetoris 11.pr.1
qui patitur controuersiam filius heres esse potest, forte quia scriptus est, edicto Carboniano
locus non est: ac similiter cum certum est, quamuis filius sit, eum tamen heredem non
fore, ueluti si Titio herede instituto postumus aut impubes exheredatus negetur filius. nec
ad rem pertinet, quod interest illius in quibusdam filium esse, ueluti propter fratris ex 5
alia matre nati bona uel iura libertorum et sepulchrorum: istos enim casus ad Carbonia-
num constat non pertinere.
  Idem libro quarto decimo quaestionum. Scriptus heres, contra quem filius 12.pr.1
impubes, qui subiectus dicitur, ex edicto primo bonorum possessionem petit, exemplo
legitimi secundum tabulas interim accipere non potest. quod si medio tempore scriptus
uel ille, qui intestati poss<es>sionem habere potuerit, moriantur, heredibus eorum succurren-
dum erit: quid enim, si non potuerunt adire hereditatem iure cessante uel ob litem in 5
dubio constituti?
  Paulus libro undecimo responsorum. Titia post mortem mariti sui postu- 13.pr.1
mam enixa est: eidem Titiae crimen adulterii Sempronius apud praesidem prouinciae
obiecit: quaero, an in tempus pubertatis quaestio adulterii differri debeat, ne praeiudicium
postumae fiat. Paulus respondit, si ei pupillae, de qua quaeritur, bonorum paternorum
quaestio non moueatur, sine causa tutores desiderare adulterii quoque quaestionem in tem- 5
pus pubertatis pupillae differri.
  Scaeuola libro secundo responsorum. Quaeritur, an impubes, qui bonorum 14.pr.1
possessionem ex Carboniano accepit, si, antequam possessio ad eum translata fuerit, pubes
factus sit, petitoris partibus fungi debeat. respondit in eo, quod a possessore petet, pro-
bationem ei incumbere.
  Hermogenianus libro tertio iuris epitomarum. Haec bonorum possessio, si 15.pr.1
satis datum sit, non tantum ad possessionem apiscendam, sed ad res etiam persequendas
et debitum exigendum et collationem bonorum et dotis et omnium quae conferri diximus
prodest.
  Paulus libro quadragensimo primo ad edictum. Sed sicuti de bonis paternis 16.pr.1
emancipato cauetur, ita de istis quae ipsi confert cauendum est.