| Planities erat magna et in ea tumulus terrenus | 1.43.1.1 |
| satis grandis. hic locus aequum fere spatium a castris | |
| utriusque, Ariovisti et Caesaris, aberat. eo, ut erat dic- | 2.1 |
| tum, ad conloquium venerunt. legionem Caesar, quam | |
| equis devexerat, passibus ducentis ab eo tumulo consti- | |
| tuit; item equites Ariovisti pari intervallo constiterunt. | |
| Ariovistus, ex equis ut conloquerentur et praeter se denos | 3.1 |
| ad conloquium adducerent, postulavit. ubi eo ventum | 4.1 |
| est, Caesar initio orationis sua senatusque in eum bene- | |
| ficia commemoravit, quod rex appellatus esset a senatu, | |
| quod amicus, quod munera amplissime missa; quam rem | |
| et paucis contigisse et pro magnis hominum officiis con- | 5 |
| suesse tribui docebat; illum, cum neque aditum neque | 5.1 |
| causam postulandi iustam haberet, beneficio ac libera- | |
| litate sua ac senatus ea praemia consecutum. docebat | 6.1 |
| etiam quam veteres quamque iustae causae necessitudi- | |
| nis ipsis cum Haeduis intercederent, quae senatus con- | 7.1 |
| sulta quotiens quamque honorifica in eos facta essent, ut | |
| omni tempore totius Galliae principatum Headui tenuis- | |
| sent, prius etiam quam nostram amicitiam adpetissent. | |
| populi Romani hanc esse consuetudinem, ut socios atque | 8.1 |
| amicos non modo sui nihil deperdere, sed gratia, digni- | |
| tate, honore auctiores velit esse; quod vero ad amicitiam | |
| populi Romani attulissent, id iis eripi quis pati posset? | |
| postulavit deinde eadem, quae legatis in mandatis de- | 9.1 |
| derat: ne aut Haeduis aut eorum sociis bellum inferret, | |
| obsides redderet, si nullam partem Germanorum do- | |
| mum remittere posset, at ne quos amplius Rhenum trans- | |
| ire pateretur. | 5 |