Interea Bomilcar, quem elephantis et parti copiarum 52.5.1
pedestrium praefectum ab Iugurtha supra diximus, ubi
eum Rutilius praetergressus est, paulatim suos in aequom
locum deducit ac, dum legatus ad flumen, quo prae-
missus erat, festinans pergit, quietus, uti res postulabat, 5
aciem exornat neque remittit, quid ubique hostis ageret,
explorare. postquam Rutilium consedisse iam et animo 6.1
vacuom accepit, simulque ex Iugurthae proelio clamo-
rem augeri, veritus, ne legatus cognita re laborantibus
suis auxilio foret, aciem, quam diffidens virtuti militum
arte statuerat, quo hostium itineri officeret, latius porri- 5
git eoque modo ad Rutili castra procedit. Romani ex 53.1.1
inproviso pulveris vim magnam animadvortunt; nam
prospectum ager arbustis consitus prohibebat. et primo
rati humum aridam vento agitari, post ubi aequabilem
manere et, sicuti acies movebatur, magis magisque ad- 5
propinquare vident, cognita re properantes arma capi-
unt ac pro castris, sicuti imperabatur, consistunt. deinde 2.1
ubi propius ventum est, utrimque magno clamore con-
curritur. Numidae tantummodo remorati, dum in ele- 3.1
phantis auxilium putant, postquam eos inpeditos ramis
arborum atque ita disiectos circumveniri vident, fugam
faciunt, ac plerique abiectis armis collis aut noctis, quae
iam aderat, auxilio integri abeunt. elephanti quattuor 4.1
capti, relicui omnes numero quadraginta interfecti. at 5.1
Romani, quamquam itinere atque opere castrorum et
proelio fessi lassique erant, tamen, quod Metellus am-
plius opinione morabatur, instructi intentique obviam
procedunt; nam dolus Numidarum nihil languidi neque 6.1
remissi patiebatur. ac primo obscura nocte, postquam 7.1
haud procul inter se erant, strepitu velut hostes adven-
tare, alteri apud alteros formidinem simul et tumultum
facere; et paene inprudentia admissum facinus misera-
bile, ni utrimque praemissi equites rem exploravissent. 5
igitur pro metu repente gaudium mutatur: milites alius 8.1
alium laeti appellant, acta edocent atque audiunt, sua
quisque fortia facta ad caelum fert. quippe res huma-
nae ita sese habent: in victoria vel ignavis gloriari licet,
advorsae res etiam bonos detrectant. 5