LIBER TERTIVS
|
|
In nova surgentem maioraque viribus ausum
|
3.1
|
nec per inaccessos metuentem vadere saltus
|
|
ducite, Pierides. vestros extendere fines
|
|
conor et ignotos in carmina ducere census.
|
|
non ego in excidium caeli nascentia bella,
|
5
|
fulminis et flammis partus in matre sepultos,
|
|
non coniuratos reges Troiaque cadente
|
|
Hectora venalem cineri Priamumque ferentem,
|
|
Colchida nec referam vendentem regna parentis
|
|
et lacerum fratrem stupro, segetesque virorum
|
10
|
taurorumque trucis flammas vigilemque draconem
|
|
et reduces annos auroque incendia facta
|
|
et male conceptos partus peiusque necatos;
|
|
non annosa canam Messenes bella nocentis,
|
|
septenosve duces ereptaque fulmine flammis
|
15
|
moenia Thebarum et victam quia vicerat urbem,
|
|
germanosve patris referam matrisque nepotes,
|
|
natorumve epulas conversaque sidera retro
|
|
ereptumque diem, nec Persica bella profundo
|
|
indicta et magna pontum sub classe latentem
|
20
|
immissumque fretum terris, iter aequoris undis;
|
|
non regis magni spatio maiore canenda
|
|
quam sunt acta loquar. Romanae gentis origo,
|
|
quotque duces urbis tot bella atque otia, et omnis
|
|
in populi unius leges ut cesserit orbis,
|
25
|
differtur. facile est ventis dare vela secundis
|
|
fecundumque solum varias agitare per artes
|
|
auroque atque ebori decus addere, cum rudis ipsa
|
|
materies niteat. speciosis condere rebus
|
|
carmina vulgatum est, opus et componere simplex.
|
30
|
at mihi per numeros ignotaque nomina rerum
|
|
temporaque et varios casus momentaque mundi
|
|
signorumque vices partesque in partibus ipsis
|
|
luctandum est. quae nosse nimis, quid, dicere quantum est?
|
|
carmine quid proprio? pedibus quid iungere certis?
|
35
|
huc ades, o quicumque meis advertere coeptis
|
|
aurem oculosque potes, veras et percipe voces.
|
|
impendas animum; nec dulcia carmina quaeras:
|
|
ornari res ipsa negat contenta doceri.
|
|
et, siqua externa referentur nomina lingua,
|
40
|
hoc operis, non vatis erit: non omnia flecti
|
|
possunt, et propria melius sub voce notantur.
|
|
Nunc age subtili rem summam perspice cura,
|
|
quae tibi praecipuos usus monstrata ministret
|
|
et certas det in arte vias ad fata videnda,
|
45
|
si bene constiterit vigilanti condita sensu.
|
|
principium rerum et custos natura latentum
|
|
(cum tantas strueret moles per moenia mundi
|
|
et circum fusis orbem concluderet astris
|
|
undique pendentem in medium, diversaque membra
|
50
|
ordinibus certis sociaret corpus in unum,
|
|
aeraque et terras flammamque undamque natantem
|
|
mutua in alternum praebere alimenta iuberet,
|
|
ut tot pugnantis regeret concordia causas
|
|
staretque alterno religatus foedere mundus),
|
55
|
exceptum a summa nequid ratione maneret
|
|
et quod erat mundi mundo regeretur ab ipso,
|
|
fata quoque et vitas hominum suspendit ab astris,
|
|
quae summas operum partes, quae lucis honorem,
|
|
quae famam assererent, quae numquam fessa volarent.
|
60
|
quae, quasi, per mediam, mundi praecordia, partem
|
|
disposita, obtineant, Phoebum lunamque vagasque
|
|
evincunt stellas nec non vincuntur et ipsa,
|
|
his regimen natura dedit, propriasque sacravit
|
|
unicuique vices sanxitque per omnia summam,
|
65
|
undique uti fati ratio traheretur in unum.
|
|
nam, quodcumque genus rerum, quotcumque labores
|
|
quaeque opera atque artes, quicumque per omnia casus
|
|
humana in vita poterant contingere, sorte
|
|
complexa est, tot et in partes, quot et astra locarat,
|
70
|
disposuit, certasque vices, sua munera cuique
|
|
attribuit, totumque hominis per sidera censum
|
|
ordine sub certo duxit, pars semper ut eidem
|
|
confinis parti vicinis staret in astris.
|
|
horum operum sortes ad singula signa locavit,
|
75
|
non ut in aeterna caeli statione manerent
|
|
et cunctos hominum pariter traherentur in ortus
|
|
ex isdem repetita locis, sed tempore sedes
|
|
nascentum acciperent proprias signisque migrarent
|
|
atque alias <alii> sors quaeque accederet astro,
|
80
|
ut caperet genitura novam per sidera formam
|
|
nec tamen incerto confunderet omnia motu.
|
|
sed, cum pars operum quae prima condita sorte est
|
|
accepit propriam nascentis tempore sedem,
|
|
cetera succedunt signisque sequentibus haerent.
|
85
|
ordo ducem sequitur donec venit orbis in orbem.
|
|
has autem facies rerum per signa locatas,
|
|
in quibus omnis erit fortunae condita summa,
|
|
ut cursu stellae septem laeduntve iuvantve
|
|
cardinibusve movet divina potentia mundum,
|
90
|
sic felix aut triste venit per singula fatum,
|
|
talis et illius sors est speranda negoti.
|
|
haec mihi sollemni sunt ordine cuncta canenda
|
|
et titulis signanda suis rerumque figuris,
|
|
ut pateat positura operum nomenque genusque.
|
95
|
Fortunae sors prima data est. hoc illa per artem
|
|
censetur titulo, quia proxima continet in se
|
|
fundamenta domus domuique haerentia cuncta:
|
|
qui modus in servis, qui sit concessus in arvis
|
|
quamque datum magnas operum componere moles,
|
100
|
ut vaga fulgentis concordant sidera caeli.
|
|
post hinc militiae locus est, qua quidquid in armis
|
|
quodque peregrinas inter versantibus urbes
|
|
accidere assuevit titulo comprenditur uno.
|
|
tertia ad urbanos statio est numeranda labores
|
105
|
(hoc quoque militiae genus est, civilibus actis
|
|
compositum) fideique tenet parentia vincla;
|
|
format amicitias et saepe cadentia frustra
|
|
officia, et cultus contingant praemia quanta
|
|
edocet, appositis cum mundus consonat astris.
|
110
|
iudiciorum opus in quarto natura locavit
|
|
fortunamque fori: fundentem verba patronum
|
|
pendentemque reum lingua labrisque loquentis
|
|
impositum, et populo nudantem condita iura
|
|
atque expensa sua solventem iurgia fronte,
|
115
|
cum iudex veri nihil amplius advocat ipso.
|
|
quidquid propositas inter facundia leges
|
|
efficit, hoc totum partem concessit in unam
|
|
atque, utcumque regunt dominantia sidera, paret.
|
|
quintus coniugio gradus est per signa dicatus
|
120
|
et socios tenet, et committens hospita iura
|
|
iungitur et similis coniungens foedus amicos.
|
|
in sexta dives numeratur copia sede
|
|
atque adiuncta salus rerum, quarum altera quanti
|
|
contingant usus monet, altera quam diuturni,
|
125
|
sidera ut inclinant vires et templa gubernant.
|
|
septima censetur saevis horrenda periclis,
|
|
si male subscribunt stellae per signa locatae.
|
|
nobilitas tenet octavam, qua constat honoris
|
|
condicio et famae modus et genus et specioso
|
130
|
gratia praetexto. nonus locus occupat omnem
|
|
natorum sortem dubiam patriosque timores
|
|
omniaque infantum mixta nutricia turba.
|
|
huic vicinus erit, vitae qui continet actum,
|
|
in quo sortimur mores, et qualibus omnis
|
135
|
formetur domus exemplis, quamque ordine certo
|
|
ad sua compositi discedant munera servi.
|
|
praecipua undecima pars est in sorte locata,
|
|
quae summam nostri semper viresque gubernat,
|
|
quaque valetudo constat, nunc libera morbis,
|
140
|
nunc oppressa, movent ut mundum sidera cumque.
|
|
non alia est sedes, tempusve genusve medendi
|
|
quae sibi deposcat vel cuius tempore praestet
|
|
auxilium et vitae sucos miscere salubris.
|
|
ultimus et totam concludens ordine summam
|
145
|
rebus apiscendis labor est, qui continet omnis
|
|
votorum effectus, et, quae sibi quisque suisque
|
|
proponit studia atque artes, haec irrita ne sint.
|
|
seu ferat officium nutus blanditus in omnis,
|
|
aspera sive foro per litem iurgia temptet,
|
150
|
fortunamve petat pelago ventisque sequatur,
|
|
seu Cererem plena vincentem credita messe
|
|
aut repetat Bacchum per pinguia musta fluentem,
|
|
hac in parte dies atque hac momenta dabuntur,
|
|
si bene convenient stellae per signa sequentes;
|
155
|
quarum ego posterius vires in utrumque valentis
|
|
ordine sub serto reddam, cum pandere earum
|
|
incipiam effectus. nunc, ne permixta legentem
|
|
confundant, nudis satis est insistere membris.
|
|
Et, quoniam certo digestos orbe labores
|
160
|
nominaque in numerum viresque exegimus omnis
|
|
(athla vocant Grai, quae cuncta negotia rerum
|
|
in genera et partes bis sex divisa coercent),
|
|
nunc, quibus accedant signis quandoque, canendum est.
|
|
perpetuas neque enim sedes eademve per omnis
|
165
|
sidera nascentis retinent, sed tempore mutant,
|
|
nunc huc nunc illuc signorum mota per orbem,
|
|
incolumis tamen ut maneat qui conditus ordo est.
|
|
ergo age, ne falsa variet genitura figura,
|
|
si sua quemque voles revocare ad signa laborem,
|
170
|
Fortunae conquire locum per sidera cuncta,
|
|
quae primum est aerumnosis pars dicta sub athlis.
|
|
qui tibi cum fuerit certa ratione repertus,
|
|
cetera praedicto subeuntibus ordine signis
|
|
coniunges, teneant proprias ut singula sedes.
|
175
|
et, ne forte vagus Fortunae quaerere sedem
|
|
incipias, duplici certam ratione capesse.
|
|
cum tibi, nascentis percepto tempore, forma
|
|
constiterit caeli, stellis ad signa locatis,
|
|
transverso Phoebus si cardine celsior ibit
|
180
|
qui tenet exortum vel qui demergit in undas,
|
|
per tempus licet affirmes natum esse diei.
|
|
at, si subiectis senis fulgebit in astris
|
|
inferior dextra laevaque tenentibus orbem
|
|
cardinibus, noctis fuerit per tempora natus.
|
185
|
haec tibi cum fuerint certo discrimine nota,
|
|
tunc, si forte dies nascentem exceperit alma,
|
|
a sole ad lunam numerabis in ordine partes
|
|
signorum, ortivo totidem de cardine duces,
|
|
quem bene partitis memorant horoscopon astris.
|
190
|
in quodcumque igitur numerus pervenerit astrum
|
|
hoc da Fortunae. iunges tum cetera signis
|
|
athla suis, certo subeuntibus ordine cunctis.
|
|
at, cum obducta nigris nox orbem texerit alis,
|
|
siquis erit qui tum materna excesserit alvo,
|
195
|
verte vias, sicut naturae vertitur ordo.
|
|
consule tum Phoeben imitantem lumina fratris
|
|
semper et in proprio regnantem tempore noctis;
|
|
quotque ab ea Phoebus partes et signa recedit
|
|
tot numerare iubet fulgens horoscopos a se.
|
200
|
hunc Fortuna locum teneat subeuntibus athlis,
|
|
ordine naturae sicut sunt cuncta locata.
|
|
Forsitan et quaeras, agili rem corde notandam,
|
|
qua ratione queas, natalis tempore, nati
|
|
exprimere immerso surgentem horoscopon orbe.
|
205
|
quod nisi subtili visum ratione tenetur,
|
|
fundamenta ruunt artis nec consonat ordo;
|
|
cardinibus quoniam falsis, qui cuncta gubernant,
|
|
mentitur faciem mundus nec constat origo
|
|
flexaque momento variantur sidera templi.
|
210
|
sed, quanta effectu, res est tam plena laboris
|
|
cursibus aeternis mundum per signa volantem,
|
|
ut totum lustret curvatis arcubus orbem,
|
|
exprimere et vultus eius componere certos
|
|
ac tantae molis minimum deprendere punctum:
|
215
|
quae pars exortum vel quae fastigia mundi
|
|
<obtineat summi demersosve aequoris undis>
|
216a
|
auferat occasus aut imo sederit orbe.
|
217
|
Nec me vulgatae rationis praeterit ordo,
|
|
quae binas tribuit signis surgentibus horas
|
|
et paribus spatiis aequalia digerit astra,
|
220
|
ut parte ex illa, qua Phoebi coeperit orbis,
|
|
discedat numerus summamque accommodet astris,
|
|
donec perveniat nascentis tempus ad ipsum,
|
|
atque, ubi substiterit, signum dicatur oriri.
|
|
sed iacet obliquo signorum circulus orbe,
|
225
|
atque alia inflexis oriuntur sidera membris,
|
|
ast illis magis est rectus surgentibus ordo,
|
|
ut propius nodis aliquod vel longius astrum est.
|
|
vix finit luces Cancer, vix bruma reducit,
|
|
quam brevis ille iacet, tam longus circulus hic est;
|
230
|
Libra Ariesque parem reddunt noctemque diemque.
|
|
sic media extremis pugnant extremaque summis.
|
|
nec nocturna minus variant quam tempora lucis,
|
|
sed tantum adversis idem stat mensibus ordo.
|
|
in tam dissimili spatio variisque dierum
|
235
|
umbrarumque modis quis credere possit in auras
|
|
omnia signa pari mundi sub lege meare?
|
|
adde quod incerta est horae mensura neque ullam
|
|
altera par sequitur, sed, sicut summa dierum
|
|
vertitur, et partes surgunt rursusque recedunt;
|
240
|
cum tamen, in quocumque dies deducitur astro,
|
|
sex habeat supra terras, sex signa sub illis.
|
|
quo fit ut in binas non possint omnia nasci,
|
|
cum spatium non sit sibi par pugnantibus horis,
|
|
si modo bis senae servantur luce sub omni,
|
245
|
quem numerum debet ratio sed non capit usus.
|
|
Nec tibi constabunt aliter vestigia veri,
|
|
ni, lucem noctemque paris dimensus in horas,
|
|
in quantum vario pateant sub tempore noris,
|
|
regulaque exacta primum formetur in hora
|
250
|
quae surgens sidensque diem perpendat et umbras.
|
|
haec erit, in Libra cum lucem vincere noctes
|
|
incipiunt vel cum medio concedere vere.
|
|
tunc etenim solum bis senas tempora in horas
|
|
aequa patent, medio quod currit Phoebus Olympo.
|
255
|
is cum per gelidas hiemes summotus in austros
|
|
fulget in octava Capricorni parte biformis,
|
|
tunc angusta dies vernalis fertur in horas
|
|
dimidiam atque novem, sed nox oblita diei
|
|
bis septem apposita, numerus ne claudicet, hora
|
260
|
dimidia. sic in duodenas exit utrimque
|
|
et redit in solidum natura condita summa.
|
|
inde cadunt noctes surguntque in tempora luces,
|
|
nunc huc nunc illuc gradibus per sidera certis
|
268
|
impulsae, quorum ratio manifesta per artem
|
|
collecta est venietque suo per carmina textu,
|
270
|
donec ad ardentis pugnarunt sidera Cancri;
|
264
|
atque ibi conversis vicibus mutantur in horas
|
265
|
brumalis, noctemque dies lucemque tenebrae
|
|
hibernam referunt, alternaque tempora vincunt.
|
|
atque haec est illas demum mensura per oras
|
271
|
quas rigat aestivis gravidus torrentibus amnis
|
|
Nilus et erumpens imitatur sidera mundi
|
|
per septem fauces atque ora fugantia pontum.
|
|
Nunc age, quot stadiis et quanto tempore surgant
|
275
|
sidera, quotque cadant, animo cognosce sagaci,
|
|
ne magna in brevibus lateant compendia dictis.
|
|
nobile Lanigeri sidus, quod cuncta sequuntur,
|
|
dena quater stadia exoriens duplicataque ducit
|
|
cum cadit, atque horam surgens eiusque trientem
|
280
|
occupat, occiduus geminat. tum cetera signa
|
|
octonis crescunt stadiis orientia in orbem
|
|
et totidem amittunt gelidas vergentia in umbras.
|
|
hora novo crescit per singula signa quadrante
|
|
tertiaque e quinta pars parte inducitur eius.
|
285
|
haec sunt ad Librae sidus surgentibus astris
|
|
incrementa: pari momento damna trahuntur
|
|
cum subeunt orbem. rursusque a sidere Librae
|
|
ordine mutato paribus per tempora versa
|
|
momentis redeunt. nam, per quot creverat astrum
|
290
|
Lanigeri stadia aut horas, tot Libra recedit;
|
|
occiduusque Aries spatium tempusque cadendi
|
|
quod tenet, in tantum Chelae consurgere perstant.
|
|
excipiunt vicibus se signa sequentia versis.
|
|
haec ubi constiterint vigilanti condita mente
|
295
|
iam facile est tibi, quod quandoque horoscopet astrum,
|
|
noscere, cum liceat certis surgentia signa
|
|
ducere temporibus propriasque ascribere in horas,
|
|
partibus ut ratio signo ducatur ab illo,
|
|
in quo Phoebus erit, quarum mihi reddita summa est.
|
300
|
Sed neque per terras omnis mensura dierum
|
|
umbrarumque eadem est, simili nec tempora summa
|
|
mutantur: modus est varius ratione sub una.
|
|
nam, qua Phrixei ducuntur vellera signi
|
|
Chelarumque fides iustaeque examina Librae,
|
305
|
omnia consurgunt binas ibi signa per horas,
|
|
quod medius recto praeciditur ordine mundus
|
|
aequalisque super transversum vertitur axem.
|
|
illic perpetua iunguntur pace diebus
|
|
obscurae noctes; aequo stat foedere tempus;
|
310
|
nec manifesta patet falsi fallacia mundi,
|
|
sed similis simili toto nox redditur aevo;
|
|
omnibus autumnus signis, ver omnibus unum,
|
|
una quod aequali lustratur linea Phoebo.
|
|
nec refert illic quo sol decurrat in astro,
|
315
|
litoreumne coquat Cancrum contrane feratur,
|
|
[sideribus mediis an quae sint quattuor inter]
|
|
quod, quamquam per tris signorum circulus arcus
|
|
obliquus iaceat, recto tamen ordine zonae
|
|
consurgunt supra caput in terrasque feruntur
|
320
|
et paribus spatiis per singula lustra resurgunt,
|
|
ac bene diviso mundus latet orbe patetque.
|
|
at, simul ex illa terrarum parte recedas,
|
|
quidquid ad extremos temet provexerit axes
|
|
per convexa gradus gressum fastigia terrae,
|
325
|
quam tereti natura solo decircinat orbem
|
|
in tumidum et mediam mundo suspendit ab omni,—
|
|
ergo ubi conscendes orbem scandensque rotundum
|
|
degrediere simul, fugiet pars altera terrae,
|
|
altera reddetur. sed, quantum inflexeris orbem,
|
330
|
tantum inclinabit caeli positura volantis,
|
|
et modo quae fuerant surgentia limite recto
|
|
sidera curvato ducentur in aethera tractu,
|
|
atque erit obliquo signorum balteus orbe
|
|
qui transversus erat, statio quando illius una est,
|
335
|
nostrae mutantur sedes. ergo ipsa moveri
|
|
tempora iam ratio cogit variosque referre
|
|
sub tali regione dies, cum sidera flexo
|
|
ordine conficiant cursus obliqua malignos,
|
|
longius atque aliis aliud propiusve recumbat.
|
340
|
pro spatio mora magna datur: quae proxima nobis
|
|
consurgunt, longos caeli visuntur in orbes;
|
|
ultima quae fulgent, celeris merguntur in umbras.
|
|
et, quanto ad gelidas propius quis venerit Arctos,
|
|
tam magis effugiunt oculos brumalia signa,
|
345
|
vixque ortis occasus erit. si longius inde
|
|
procedat, totis condentur singula membris
|
|
tricenasque trahent conexo tempore noctes
|
|
et totidem luces adiment. sic parva dierum
|
|
efficitur mora et attritis consumitur horis
|
350
|
paulatimque perit, spatio fugientibus astris.
|
|
pluraque, per partes surrepto tempore, signa
|
|
quaerentur medio terrae celata tumore
|
|
abducentque simul Phoebum texentque tenebras,
|
|
mensibus ereptis donec sit debilis annus.
|
355
|
si vero natura sinat sub vertice caeli,
|
|
quem gelidus rigidis fulcit compagibus axis,
|
|
aeternas super ire nives orbemque rigentem
|
|
prona Lycaoniae spectantem membra puellae,
|
|
stantis erit caeli species, laterumque meatu
|
360
|
turbinis in morem recta vertigine curret.
|
|
inde tibi obliquo sex tantum signa patebunt
|
|
circuitu, nullos umquam fugientia visus
|
|
sed teretem acclini mundum comitantia spira.
|
|
hic erit una dies per senos undique menses
|
365
|
dimidiumque trahens contextis lucibus annum,
|
|
numquam erit occiduus quod tanto tempore Phoebus,
|
|
dum bis terna suis perlustrat cursibus astra,
|
|
sed circum volitans recto versabitur orbe.
|
|
at, simul e medio praeceps descenderit orbe
|
370
|
inferiora petens deiecto sidera curru
|
|
et dabit in pronum laxas effusus habenas,
|
|
per totidem menses iunget nox una tenebras
|
|
vertice sub caeli. nam quisquis spectat ab axe,
|
|
dimidium e toto mundi videt orbe rotundi,
|
375
|
pars latet inferior; neque enim circumvenit illum
|
|
recta acies, mediaque tenus distenditur alvo.
|
|
effugit ergo oculos summo spectantis ab orbe
|
|
dum sex summersis vectatur Phoebus in astris,
|
|
abducitque simul luces tenebrasque relinquit
|
380
|
sideribus, donec totidem, quot mensibus actis
|
|
cesserat, inde redit geminasque ascendit ad Arctos.
|
|
hic locus in binas annum noctesque diesque
|
|
per duo partitae dirimit divortia terrae.
|
|
Et, quoniam quanto varientur tempora motu
|
385
|
et quibus e causis dictum est, nunc accipe, signa
|
|
quot surgant in quoque loco cedantque per horas,
|
|
partibus ut prendi possint orientia certis,
|
|
ne falsus dubia ratione horoscopos erret.
|
|
atque hoc in totum certa sub lege sequendum est,
|
390
|
singula quod nequeunt, per tot distantia motus,
|
|
temporibus numerisque suis exacta referri.
|
|
a me sumat iter positum, sibi quisque sequatur
|
|
perque suos tendat gressus, mihi debeat artem.
|
|
quacumque hoc parti terrarum quisque requiret,
|
395
|
deducat proprias noctemque diemque per horas
|
|
maxima sub Cancro minimis quae cingitur umbris;
|
|
et sextam summae, fuerit quae forte, diurnae
|
|
vicino tribuat post Cancri templa Leoni;
|
|
at quae nocturnis fuerit mensura tenebris
|
400
|
in totidem partes simili ratione secanda est,
|
|
ut, quantum una ferat, tantum tribuatur ad ortus
|
|
temporis averso nascenti sidere Tauro.
|
|
has inter quasque accipiet Nemeeius horas
|
|
quod discrimen erit, per tris id divide partes,
|
405
|
tertia ut accedat Geminis, qua tempora Tauri
|
|
vincant, atque eadem Cancro similisque Leoni,
|
|
sed certa sub lege, prioris semper ut astri
|
411
|
incolumem servent summam crescantque novando.
|
|
sic erit ad summam ratio perducta priorem
|
408
|
quam modo divisis Nemeaeus duxerit horis.
|
|
inde pari Virgo procedat temporis auctu.
|
410
|
his usque ad Chelas horarum partibus aucta
|
413
|
per totidem e Libra decrescent sidera partes.
|
|
et, quantis in utrumque moris tollentur ad ortus,
|
415
|
diversam in sortem tantis mergentur ad umbras.
|
|
haec erit horarum ratio ducenda per orbem
|
|
<signorum: nunc in noscenda pone laborem>
|
417a
|
illa, quot stadiis oriantur quaeque cadantque.
|
418
|
quae <quater et> cum ter centum vicenaque constent,
|
|
detrahitur summae tota pars, quota demitur usque
|
420
|
omnibus ex horis aestivae nomine noctis,
|
|
solstitium summo peragit cum Phoebus Olympo.
|
|
quodque his exsuperat demptis id ducito in aequas
|
|
sex partes, sextamque ardenti trade Leoni.
|
|
rursus qui steterit numerus sub nomine noctis
|
425
|
eius erit signo Tauri pars illa dicanda.
|
|
quodque, haec, exsuperat, pars cum superatur ab illa,
|
|
distinguitque duas medio discrimine summas,
|
|
tertia pars eius, numero super addita Tauri,
|
|
tradetur Geminis. simili tum cetera lucro
|
430
|
procedent numeros semper tutata priores
|
|
augebuntque novo vicinas munere summas,
|
|
donec perveniant ad iustae sidera Librae:
|
|
ex illa totidem per partes sic breviantur
|
|
Lanigeri ad fines; conversaque omnia lege
|
435
|
accipiunt perduntque paris cedentia sortes.
|
|
haec via monstrabit stadiorum ponere summas
|
|
et numerare suos ortus per sidera cuncta.
|
|
quod bene cum propriis simul acceptaveris horis,
|
|
in nulla fallet regione horoscopos umquam,
|
440
|
cum poterunt certis numerari singula signa
|
|
temporibus parte ex illa quam Phoebus habebit.
|
|
Nunc, quibus hiberni momentis surgere menses
|
|
incipiant (neque enim paribus per sidera cuncta
|
|
procedunt gradibus, nivei dum vellera signi
|
445
|
contingant aequum luces cogentia et umbras
|
|
ferre iugum), magna est ratio breviterque docenda.
|
|
principio capienda tibi est mensura diei
|
|
quam minimam Capricornus agit, noctisque per horas
|
|
quam summam; quodque a iusto superaverit umbris,
|
450
|
perdiderint luces, eius pars tertia signo
|
|
tradenda est medio semper, qua sorte retenta
|
|
dimidio vincat primum, vincatur et ipsum
|
|
extremo: totum in partes ita digere tempus.
|
|
his opibus tria signa valent; sed summa prioris
|
455
|
ac medii numeri coniuncta sequentibus astris
|
|
cesserit, ut, senis fuerit si longior horis
|
|
brumali nox forte die, Capricornus in horam
|
|
dimidiam attollat luces, et Aquarius horam
|
|
ipse suam proprie ducat summaeque priori
|
460
|
adiungat, Pisces tantum sibi temporis ipsi
|
|
constituant, quantum accipiant de sorte prioris,
|
|
et tribus expletis horis noctemque diemque
|
|
Lanigero tradant aequandam tempore veris.
|
|
incipit a sexta tempus procedere parte
|
465
|
dividuum; triplicant vires haerentia signa
|
|
ultimaque acceptas duplicant. ita summa diebus
|
|
redditur, aequatae solvuntur faenore noctes
|
473
|
rursus et incipiunt propria de sorte diebus
|
|
cedere diversa labentia tempora lege.
|
468
|
namque Aries totidem deducit noctibus horas
|
|
quot prius abstulerant proprio sub nomine Pisces,
|
470
|
hora datur Tauro, cumuletque ut damna priora
|
|
dimidiam adiungunt Gemini. sic ultima primis
|
|
respondent, pariterque, illis quae proxima fulgent,
|
475
|
et media aequatis censentur viribus astra.
|
|
[praecipuosque gerunt varianda ad tempora motus]
|
|
hac vice descendunt noctes a sidere brumae
|
|
tollunturque dies, annique invertitur orbis,
|
|
solstitium tardi dum fit sub sidere Cancri;
|
480
|
tumque diem brumae nox aequat, tempora noctis
|
|
longa dies, similique redit, quam creverat, actu.
|
|
Illa etiam poterit nascens via ducere ad astrum
|
|
quod quandoque vadis emissum redditur orbi.
|
|
nam quota sit lucis, si luce requiritur, hora
|
485
|
aspicies, atque hunc numerum revocabis in ipsum
|
|
multiplicans decies, adiectis insuper eidem
|
|
quinque tamen summis, quia qualicumque sub hora
|
|
ter quinas mundi se tollunt sidera partes.
|
|
hic ubi constiterit numerus, coniungere et illas,
|
490
|
quae superent Phoebo partes per signa, memento.
|
|
ex hac tricenas summa per sidera partes
|
|
distribues, primamque vicem, quo Phoebus in astro
|
|
fulserit, inde aliis, solem quaecumque sequentur.
|
|
tum quo subsistet numerus consumptus in astro
|
495
|
quave in parte suam summam nomenque relinquet
|
|
haec erit exoriens et pars et forma per ignes.
|
|
*
|
497a
|
contineat partes. ubi summam feceris unam,
|
498
|
tricenas dabis ex illa per singula signa,
|
|
donec deficiat numerus; quaque ille sub astri
|
500
|
parte cadet, credas illam cum corpore natam
|
|
esse hominis pariterque orbem vidisse per umbras.
|
|
sic erit ipse tibi rapidis quaerendus in astris
|
|
natalis mundi certoque horoscopos ortu,
|
|
ut, cum exacta fides steterit sub cardine primo,
|
505
|
fallere non possint summi fastigia caeli,
|
|
non celeres obitus, stent fundamenta sub imo,
|
|
[stent veri stellarum obitus verique subortus]
|
|
sideraque in proprias vires sortesque recedant.
|
|
Nunc sua reddentur generatim tempora signis,
|
510
|
quae divisa etiam proprios ducuntur in annos
|
|
et menses lucesque suas horasque dierum,
|
|
per quae praecipuas ostendunt singula vires.
|
|
primus erit signi, quo Sol effulserit, annus,
|
|
annua quod lustrans consumit tempora mundum;
|
515
|
proximus atque alii subeuntia signa sequuntur.
|
|
Luna dabit menses, peragit quod menstrua cursum.
|
|
tutelaeque suae primas horoscopos horas
|
|
asserit atque dies, traditque sequentibus astris.
|
|
sic annum mensesque suos natura diesque
|
520
|
atque ipsas voluit numerari signa per horas,
|
|
omnia ut omne foret divisum tempus in astra
|
|
perque alterna suos variaret sidera motus,
|
|
ut cuiusque vices ageret redeuntis in orbem.
|
|
idcirco tanta est rerum discordia in aevo
|
525
|
et subtexta malis bona sunt lacrimaeque sequuntur
|
|
vota nec inconstans servat fortuna tenorem;
|
|
usque adeo permixta fluit nec permanet usquam,
|
|
amisitque fidem variando cuncta per omnis.
|
|
non annis anni nec menses mensibus usquam
|
530
|
conveniunt, seque ipsa dies alia usque requirit
|
|
horaque non ulli similis producitur horae,
|
|
tempora quod distant, propriis parentia signis,
|
|
per numeros omnis aevi divisa volantis,
|
|
talisque efficiunt vitas casusque animantum,
|
535
|
qualia sunt, quorum vicibus tum vertimur, astra.
|
|
Sunt quibus et caeli placeat nascentis ab orae
|
|
sidere, quem memorant horoscopon inventores,
|
|
parte quod ex illa describitur hora diebus,
|
|
omne genus rationis agi per tempora et astra
|
540
|
et capite ex uno menses annosque diesque
|
|
incipere atque horas tradique sequentibus astris;
|
|
et, quamquam socia nascantur origine cuncta,
|
|
diversas tamen esse vices, quod tardius illa,
|
|
haec citius peragant orbem. semel omnia ad astra
|
545
|
hora die, bis mense dies venit, unus in anno
|
|
mensis et exactis bis sex iam solibus annus.
|
|
difficile est in idem tempus concurrere cuncta,
|
|
unius ut signi pariter sit mensis et annus
|
|
<atque dies atque hora simul: sibi discrepat ordo.
|
549a
|
saepe fit ut, mitis tulerint qui sideris annum,>
|
|
asperioris agant mensem; si mensis in astrum
|
550
|
laetius inciderit, signum sit triste diei;
|
|
si fortuna diem foveat, sit durior hora.
|
|
idcirco nihil in totum sibi credere fas est,
|
|
non annos signis, menses vertentibus annis,
|
|
mensibus aut luces, aut omnis lucibus horas,
|
555
|
quod nunc illa nimis properant, nunc illa morantur,
|
|
et modo dest aliis, modo adest, vicibusque recedit
|
|
aut redit atque alio mutatur tempore tempus
|
|
interpellatum variata sorte dierum.
|
|
Et, quoniam docui, per singula tempora, vitae
|
560
|
quod quandoque genus veniat, cuiusque sit astri
|
|
quisque annus, cuius mensis, simul hora diesque,
|
|
altera nunc ratio, quae summam continet aevi,
|
|
reddenda est, quot quaeque annos dare signa ferantur.
|
|
quae tibi, cum finem vitae per sidera quaeris,
|
565
|
respicienda manet ratio numerisque notanda.
|
|
bis quinos annos Aries unumque triente
|
|
fraudatum dabit. appositis tu, Taure, duobus
|
|
vincis, sed totidem Geminorum vinceris astro,
|
|
tuque bis octonos, Cancer, binosque trientes,
|
570
|
bisque novem, Nemeaee, dabis bessemque sub illis.
|
|
Erigone geminatque decem geminatque trientem,
|
|
nec plures fuerint Librae quam Virginis anni.
|
|
Scorpios aequabit tribuentem dona Leonem.
|
|
Centauri fuerint eadem quae munera Cancri.
|
575
|
ter quinos, Capricorne, dares, si quattuor essent
|
|
appositi menses. triplicabit Aquarius annos
|
|
quattuor et menses vitam producet in octo.
|
|
Piscibus est Aries et sorte et finibus haerens:
|
|
lustra decem tribuent solis cum mensibus octo.
|
580
|
Nec satis est annos signorum noscere certos,
|
|
ne lateat ratio finem quaerentibus aevi:
|
|
templa quoque et partes caeli sua munera norunt
|
|
et proprias tribuunt certo discrimine summas,
|
|
cum bene constiterit stellarum conditus ordo.
|
585
|
sed mihi templorum tantum nunc iura canentur;
|
|
mox veniet mixtura suis cum viribus omnis,
|
|
cum bene materies steterit percognita rerum
|
|
non interpositis turbatarum undique membris.
|
|
si bene constiterit primo sub cardine Luna,
|
590
|
qua redit in terras mundus, nascensque tenebit
|
|
exortum, octo tenor decies ducetur in annos
|
|
si duo decedant. at, cum sub culmine summo
|
|
consistet, tribus hic numerus fraudabitur annis.
|
|
bis quadragenos occasus dives in actus
|
595
|
solis erat, numero nisi desset olympias una.
|
|
imaque tricenos bis fundamenta per annos
|
|
censentur bis sex adiectis messibus aevo.
|
|
quodque prius natum fuerit dextrumque trigonum
|
|
hoc sexagenos tribuit duplicatque quaternos.
|
600
|
quod fuerit laevum praelataque signa sequetur
|
|
tricenos annos duplicat, tris insuper addit.
|
|
quaeque super signum nascens a cardine primum
|
|
tertia sors manet et summo iam proxima caelo
|
|
haec ter vicenos geminat, tris abstrahit annos.
|
605
|
quaeque infra veniet spatio divisa sub aequo
|
|
per quinquagenas complet sua munera brumas.
|
|
quemque locum superat nascens horoscopos, ille
|
|
dena quater revocat vertentis tempora solis
|
|
accumulatque duos cursus iuvenemque relinquit.
|
610
|
at qui praecedit surgentis cardinis oram
|
|
vicenos ternosque dabit nascentibus annos
|
|
vix degustatam rapiens sub flore iuventam.
|
|
quod super occasus templum est ter dena remittit
|
|
annorum spatia et decimam tribus applicat auctis.
|
615
|
inferius puerum interimet, bis sexque peracti
|
|
immatura trahent natales corpora morti.
|
|
Sed tamen in primis memori sunt mente notanda
|
|
partibus adversis quae surgunt condita signa
|
|
divisumque tenent aequo discrimine caelum;
|
620
|
quae tropica appellant, quod in illis quattuor anni
|
|
tempora vertuntur signis nodosque resolvunt
|
|
totumque emutant converso cardine mundum
|
|
inducuntque novas operum rerumque figuras.
|
|
Cancer ad aestivae fulget fastigia zonae
|
625
|
extenditque diem summum parvoque recessu
|
|
destruit et, quanto fraudavit tempore luces,
|
|
in tantum noctes auget: stat summa per omnis.
|
|
tum Cererem fragili properant destringere culmo,
|
|
Campus et in varias destringit membra palaestras,
|
630
|
et tepidas pelagus iactatum languet in undas.
|
|
tunc et bella fero tractantur Marte cruenta
|
|
nec Scythiam defendit hiems; Germania sicca
|
|
iam tellure fugit Nilusque tumescit in arva.
|
|
hic rerum status est, Cancri cum sidere Phoebus
|
635
|
solstitium facit et summo versatur Olympo.
|
|
Parte ex adversa brumam Capricornus inertem
|
|
per minimas cogit luces et maxima noctis
|
|
tempora, producitque diem tenebrasque resolvit,
|
|
inque vicem nunc damna regit, nunc tempora supplet.
|
640
|
tunc riget omnis ager, clausum mare, condita castra,
|
|
nec tolerant medias hiemes sudantia saxa,
|
|
statque uno natura loco paulumque quiescit.
|
|
Proxima in effectum et similis referentia motus
|
|
esse ferunt luces aequantia signa tenebris.
|
645
|
namque Aries Phoebum repetentem sidera Cancri
|
|
inter principium reditus finemque coercet
|
|
tempora diviso iungens concordia mundo,
|
|
convertitque vices victumque a sidere Librae
|
|
exsuperare diem iubet et succumbere noctes,
|
650
|
aestivi donec veniant ad sidera Cancri.
|
|
tum primum miti pelagus consternitur unda
|
|
et varios audet flores emittere tellus;
|
|
tum pecudum volucrumque genus per pabula laeta
|
|
in Venerem partumque ruit, totumque canora
|
655
|
voce nemus loquitur frondemque virescit in omnem.
|
|
viribus in tantum signi natura movetur.
|
|
Huic ex adverso simili cum sorte refulget
|
|
Libra diem noctemque pari cum foedere ducens,
|
|
tantum quod victas usque ad se vincere noctes
|
660
|
ex ipsa iubet, ad brumae dum tempora surgant.
|
|
tum Liber gravida descendit plenus ab ulmo
|
|
pinguiaque impressis despumant musta racemis;
|
|
mandant et sulcis Cererem, dum terra tepore
|
|
autumni resoluta patet, dum semina ducit.
|
665
|
Quattuor haec et in arte valent, ut tempora vertunt
|
|
sic hos aut illos rerum flectentia casus
|
|
nec quicquam in prima patientia sede manere.
|
|
sed non per totas aequa est versura figuras,
|
|
annua nec plenis flectuntur tempora signis.
|
670
|
una dies sub utroque aequat sibi tempore noctem,
|
|
dum Libra atque Aries autumnum verque figurant;
|
|
una dies toto Cancri longissima signo,
|
|
cui nox aequalis Capricorni sidere fertur:
|
|
cetera nunc urgent vicibus, nunc tempora cedunt.
|
675
|
una ergo in tropicis pars est cernenda figuris,
|
|
quae moveat mundum, quae rerum tempora mutet,
|
|
facta novet, consulta alios declinet in usus,
|
|
omnia in aversum flectat contraque revolvat.
|
|
has quidam vires octava in parte reponunt;
|
680
|
sunt quibus esse placet decimae; nec defuit auctor
|
|
qui primae momenta daret frenosque dierum.
|
|