NATVRALIS HISTORIA
|
|
PLINIVS SECVNDVS
|
|
VESPASIANO CAESARI SVO S.
|
|
Libros Naturalis Historiae, novicium Camenis
|
pr.1.1
|
Quiritium tuorum opus, natos apud me proxima fetura
|
|
licentiore epist<u>la narrare constitui tibi, iucundissime Im-
|
|
perator; sit enim haec tui praefatio, verissima, dum ma-
|
|
xim<i> consenescit in patre. "namque tu solebas nugas
|
5
|
esse aliquid meas putare," ut obiter emolliam Catullum
|
|
conterraneum meum (agnoscis et hoc castrense verbum):
|
|
ille enim, ut scis, permutatis prioribus syllabis duriusculum
|
|
se fecit quam volebat existimari, a Veraniolis <s>uis et Fa-
|
|
<b>ul<l>is. simul ut hac mea petulantia fiat quod proxime
|
2.1
|
non fieri questus es in alia procaci epist<u>la nostra, ut in
|
|
quaedam acta exeat sciantque omnes quam ex aequo tecum
|
|
vivat imperium. triumphalis et censorius tu sexiesque
|
3.1
|
consul ac tribuniciae potestatis particeps et, quod his no-
|
|
bilius fecisti, dum illud patri pariter et equestri ordini
|
|
praestas, praefectus praetorii eius omniaque haec rei pu-
|
|
blicae es: nobis quidem qualis in castrensi contubernio,
|
5
|
nec quicquam in te mutavit fortunae amplitudo, nisi ut
|
|
prodesse tantundem posses <e>t velles. itaque cum ceteris
|
4.1
|
in veneratione tui pateant omnia <a>lia, nobis ad colendum
|
|
te familiarius audacia sola superest: hanc igitur tibi im-
|
|
putabis et in nostra culpa tibi ignosces. perfricui faciem
|
|
nec tamen profeci, quoniam alia via occurris ingens et
|
5
|
longius etiam summoves ingenii fascibus. fulgurar<e> in nullo
|
5.1
|
umquam verius dicta vis eloquentiae, tribunicia potestas
|
|
facundiae. quanto tu ore patris laudes tonas! quanto
|
|
fratris amas! quantus in poetica es! o magna fecunditas
|
|
animi! quem ad modum fratrem quoque imitareris exco-
|
5
|
gitasti.
|
|