Virtus praeceptoris haberi solet, nec inmerito, diligen-
|
2.8.1.1
|
ter in iis quos erudiendos susceperit notare discrimina in-
|
|
geniorum, et quo quemque natura maxime ferat scire. Nam
|
|
est in hoc incredibilis quaedam uarietas, nec pauciores ani-
|
|
morum paene quam corporum formae. Quod intellegi etiam
|
2.1
|
ex ipsis oratoribus potest, qui tantum inter se distant genere
|
|
dicendi ut nemo sit alteri similis, quamuis plurimi se ad
|
|
eorum quos probabant imitationem composuerint. Vtile
|
3.1
|
deinde plerisque uisum est ita quemque instituere ut propria
|
|
naturae bona doctrina fouerent, et in id potissimum ingenia
|
|
quo tenderent adiuuarentur: ut si quis palaestrae peritus,
|
|
cum in aliquod plenum pueris gymnasium uenerit, expertus
|
5
|
eorum omni modo corpus animumque discernat cui quisque
|
|
certamini praeparandus sit, ita praeceptorem eloquentiae,
|
4.1
|
cum sagaciter fuerit intuitus cuius ingenium presso lima-
|
|
toque genere dicendi, cuius acri graui dulci aspero nitido
|
|
urbano maxime gaudeat, ita se commodaturum singulis ut
|
|
in eo quo quisque eminet prouehatur, quod et adiuta cura
|
5.1
|
natura magis eualescat et qui in diuersa ducatur neque in
|
|
iis quibus minus aptus est satis possit efficere et ea in quae
|
|
natus uidetur deserendo faciat infirmiora. Quod mihi (libera
|
6.1
|
enim uel contra receptas persuasiones rationem sequenti sen-
|
|
tentia est) in parte uerum uidetur: nam proprietates in-
|
|
geniorum dispicere prorsus necessarium est. In his quoque
|
7.1
|
certum studiorum facere dilectum nemo dissuaserit. Namque
|
|
erit alius historiae magis idoneus, alius compositus ad carmen,
|
|
alius utilis studio iuris, ut nonnulli rus fortasse mittendi:
|
|
sic discernet haec dicendi magister quomodo palaestricus
|
5
|
ille cursorem faciet aut pugilem aut luctatorem aliudue quid
|
|
ex iis quae sunt sacrorum certaminum. Verum ei qui foro
|
8.1
|
destinabitur non in unam partem aliquam sed in omnia quae
|
|
sunt eius operis, etiam si qua difficiliora discenti uidebuntur,
|
|
elaborandum est; nam et omnino superuacua erat doctrina
|
|
si natura sufficeret. An si quis ingenio corruptus ac tumidus,
|
9.1
|
ut plerique sunt, inciderit, in hoc eum ire patiemur? Aridum
|
|
atque ieiunum non alemus et quasi uestiemus? Nam si
|
|
quaedam detrahere necessarium est, cur non sit adicere
|
|
concessum? Neque ego contra naturam pugno: non enim
|
10.1
|
deserendum id bonum, si quod ingenitum est, existimo, sed
|
|
augendum, addendumque quod cessat. An uero clarissimus
|
11.1
|
ille praeceptor Isocrates, quem non magis libri bene dixisse
|
|
quam discipuli bene docuisse testantur, cum de Ephoro
|
|
atque Theopompo sic iudicaret ut alteri frenis, alteri calcari-
|
|
bus opus esse diceret, aut in illo lentiore tarditatem aut in
|
5
|
illo paene praecipiti concitationem adiuuandam docendo
|
|
existimauit, cum alterum alterius natura miscendum arbi-
|
|
traretur? Inbecillis tamen ingeniis sane sic obsequendum sit
|
12.1
|
ut tantum in id quo uocat natura ducantur; ita enim quod
|
|
solum possunt melius efficient. Si uero liberalior materia
|
|
contigerit et in qua merito ad spem oratoris simus adgressi,
|
|
nulla dicendi uirtus omittenda est. Nam licet sit aliquam in
|
13.1
|
partem pronior, ut necesse est, ceteris tamen non repugnabit,
|
|
atque ea cura paria faciet iis in quibus eminebat, sicut ille,
|
|
ne ab eodem exemplo recedamus, exercendi corpora peritus
|
|
non, si docendum pancratiasten susceperit, pugno ferire uel
|
5
|
calce tantum aut nexus modo atque in iis certos aliquos
|
|
docebit, sed omnia quae sunt eius certaminis. Erit qui ex iis
|
|
aliqua non possit: in id maxime quod poterit incumbet.
|
|
Nam sunt haec duo uitanda prorsus: unum, ne temptes quod
|
14.1
|
effici non possit, alterum, ne ab eo quod quis optime facit in
|
|
aliud cui minus est idoneus transferas. At si fuerit qui doce-
|
|
bitur ille, quem adulescentes senem uidimus, Nicostratus,
|
|
omnibus in eo docendi partibus similiter utetur, efficiet-
|
5
|
que illum, qualis hic fuit, luctando pugnandoque, quorum
|
|
utroque certamine isdem diebus coronabatur, inuictum.
|
|
Et quanto id magis oratoris futuri magistro prouidendum
|
15.1
|
erit! Non enim satis est dicere presse tantum aut subtiliter
|
|
aut aspere, non magis quam phonasco acutis tantum aut
|
|
mediis aut grauibus sonis aut horum etiam particulis excel-
|
|
lere. Nam sicut cithara, ita oratio perfecta non est nisi ab
|
5
|
imo ad summum omnibus intenta neruis consentiat.
|
|