Illud ex consuetudine mutandum prorsus existimo 2.7.1.1
in iis de quibus nunc disserimus aetatibus, ne omnia quae
scripserint ediscant et certa, ut moris est, die dicant: quod
quidem maxime patres exigunt, atque ita demum studere
liberos suos si quam frequentissime declamauerint credunt, 5
cum profectus praecipue diligentia constet. Nam ut scribere 2.1
pueros plurimumque esse in hoc opere plane uelim, sic
ediscere electos ex orationibus uel historiis alioue quo genere
dignorum ea cura uoluminum locos multo magis suadeam.
Nam et exercebitur acrius memoria aliena complectendo 3.1
quam sua, et qui erunt in difficiliore huius laboris genere
uersati sine molestia quae ipsi composuerint iam familiaria
animo suo adfigent, et adsuescent optimis, semperque habe-
bunt intra se quod imitentur, et iam non sentientes formam 5
orationis illam quam mente penitus acceperint expriment.
Abundabunt autem copia uerborum optimorum et composi- 4.1
tione ac figuris iam non quaesitis sed sponte et ex reposito
uelut thesauro se offerentibus. Accedit his et iucunda in ser-
mone bene a quoque dictorum relatio et in causis utilis. Nam
et plus auctoritatis adferunt ea quae non praesentis gratia 5
litis sunt comparata, et laudem saepe maiorem quam si
nostra sint conciliant. Aliquando tamen permittendum quae 5.1
ipsi scripserint dicere, ut laboris sui fructum etiam ex
illa quae maxime petitur laude plurium capiant. Verum
id quoque tum fieri oportebit cum aliquid commodius
elimauerint, ut eo uelut praemio studii sui donentur ac se 5
meruisse ut dicerent gaudeant.