PARS ALTERA
DECLAMATIO
  Lex eum qui capitis accusarit neque damnaverit capite puniri iubet. 331.15.1
Capitis iudicia certa sunt et vim suam habent. Semper capitis iudicia sunt
iis legibus constituta quibus nemo potest damnari plus quam semel.
Habent suam formam, suum iudicium, numerum suum, quaesitorem
suum, sua tempora, sua nomina. Responde igitur mihi tu qui accusatum 16.1
te capitis esse contendis, qua lege fueris reus. 'Iniuriarum.' Hic iam ipsos
interrogare iudices possum an iniuriarum actio capitalis sit. Sed quid
habeo quare interrogem iudices? Ex te ipso quaero iniuriarum damnatus
utrum occidatur. Non ut opinor eius te futurum impudentiae ut hoc 5
contendas. Alioqui dicam: damnatus es semel, damnatus es iterum;
non esse hoc capitis iudicium vel ex hoc solo apparet, quod vivis.
  'Sed idem' inquit 'effectura res est quod si capitis damnatus essem, et 17.1
proximo iure utendum est et similitudine quadam legis.' Hic iam desinit
privata esse lis. Nam si accusatori licet constituere iura et leges ferre, si
quod antea fieri per populum, per senatum licebat, constituitur inter
subsellia pro dolore cuiusque vel pro auctoritate, supervacua erunt 5
suffragia, supervacuus tantus ambitus in constituendo iure. Non de eo 18.1
quaeritur apud hos, an aequum sit; nos venimus in iudicium quaesituri
hoc solum, an ego ista lege tenear. 'At oportet et iustum est ea quae
similia sunt simili poena contineri.' Adhibe senatum, adhibe populum.
Emendandum sit fortasse ius: hoc interim vivimus, hoc utimur. Multa 5
autem iura decipiunt, neque ideo conscripta sunt ut ignorantia fallant.