SERMO
|
|
Hoc est illud commune, ut dicebam vobis, cum scripto et voluntate.
|
331.19.1
|
DECLAMATIO
|
|
Sed fingamus, ut has demus delicias, ut simili lege utendum sit. Quid
|
20.1
|
hic simile dixit? Nam illa lege aliud genus actionum, alium quaesitorem,
|
|
non eadem tempora, <nomina> non paria. 'Sed periculum par.' Hoc si
|
|
fit actione iniuriarum, sane aliquam similitudinem habere videatur.
|
|
Interrogo enim te, [an] si ego, qui tecum iniuriarum egi, semel
|
5
|
obiecissem tibi hoc idem crimen et tu antea damnatus non esses, num
|
|
capite fueris periclitaturus. Non, ut opinor. Non ergo ego feci ut tu
|
|
capite periclitareris, sed illi qui te ante bis damnaverunt. Neque enim
|
21.1
|
senectutem adfert summus dies, sed longus ordo vitae, nec ebrietatem
|
|
facit illa potio post quam concidendum est, sed tempestivum convivium
|
|
et aviditas nimia. Non ergo mea actione effectum est ut periclitareris,
|
|
sed illis actionibus quibus iam damnatus es.
|
5
|
'Sed absolutus sum' inquit 'tertio.' Viderimus quantum hoc ad gloriam
|
22.1
|
tuam pertineat; interim, damnatus es saepius. Etenim de petulantia tua
|
|
hoc illi primi iudices senserunt, hoc secundi senserunt; nunc absolutus
|
|
es. Nihil de religione eorum qui pronuntiaverunt querar; erant tamen
|
|
quae te adiuvarent. Non illud dicebatur in iudicio: 'non est hic talis in
|
23.1
|
quo petulantia credenda sit: modestos mores habet, nemini umquam
|
|
fecit iniuriam', sed dicebatur illud: 'Non iam iniuriarum petitur ultio:
|
|
capite periclitaturus est. Etiamsi quid commisit, satis tamen poenarum
|
|
dedit.' Ipsa hac sollicitudine circumscripsisti misericordiam iudicum,
|
5
|
si alterum occisuri erant.
|
|