| SERMO | |
| Summae partes sunt aequitatis. | 336.12.1 |
| DECLAMATIO | |
| Pater nobis idem fuit, eadem onera nobis, eadem bona reliquit: cur tu | 13.1 |
| locuples es? Apud te ager totus, pro quo nihil inpendisti, nihil | |
| numerasti; ego nudus, ego egenus. Erat hoc tolerabile cum viderer in | |
| aequo tecum positus. Aufers mihi civitatis beneficium, et me sic relinquis | |
| tamquam pater praeter aes alienum mihi nihil reliquerit. Tum quoque | 14.1 |
| invitus feci: aetatis meae infirmitati consului. Si hereditate tibi ager iste | |
| venisset, inhumane cum fratre non partireris; non tantum sanguinis nos | |
| iura coniungunt: aliquid et ipsa necessitas, aliquid et ipsa societas. |