SERMO
|
|
Haec circa ius, illa circa aequitatem. Qui quadruplum ab infitiatore
|
245.4.1
|
petit, illa dicere solet: 'Oportet poenam esse avaritiae et adfici supplicio
|
|
cupiditates; neque enim aliter fides constare potuerit apud homines nisi
|
|
metu contineantur. Depositum [hoc] eo magis vindicandum est quod
|
|
fere secreta sunt citra probationem.' Non potest omnino in hoc arguere
|
5
|
avaritiam.
|
|
DECLAMATIO
|
|
Depositum quo tempore petisti? Luxuriosus adhuc. Si voluisset con-
|
5.1
|
fiteri habere se pecuniam, nondum tamen debebat. Non est in depositis
|
|
simplex condicio. Deponitur aliquid quod quandocumque repetitur red-
|
|
dendum est; deponitur aliquid in tempus. Hoc quomodo depositum
|
|
erat? Ut acciperes cum luxuriari desisses. Quo tempore repetebas adhuc
|
5
|
luxuriabaris. Non debebatur ergo, nec potest videri infitiatum quod eo
|
|
tempore negavit quo illi extorqueri non posset vel confitenti. 'Quare
|
6.1
|
tamen negare maluit quam hoc iure uti?' Quoniam te luxuriosum spes
|
|
adhuc pecuniae faciebat. An non hoc est quod te fecerit frugi? Didicisti
|
|
tibi pecuniam <frugalitate> et labore servandam.
|
|
At mehercule vereor ne cito obtulerit. Sine dubio tu discussam luxu-
|
7.1
|
riam vis probare avaritia; at haec ipsa accipiendae pecuniae fames alias
|
|
videtur prodere cupiditates. Satis erat homini frugi quod accepisti. Ita-
|
|
que et alias quoque condiciones frugalitati tuae ponit amicus paternus:
|
|
si vixeris quomodo videris fecisse, si tenendi potius patrimonii quam
|
5
|
auferendi habueris curam, est adhuc quod tibi possit tribuere patri-
|
|
monium paternum; sed adhuc habet suum.
|
|