| EXCERPTA | |
| CONTROVERSIARVM | |
| LIBRI PRIMI | |
| Patruus Abdicans | |
| Liberi parentes alant aut vinciantur. | 1.1.pr.1 |
| Duo fratres inter se dissidebant; alteri filius erat. | |
| patruus in egestatem incidit; patre vetante adulescens | |
| illum aluit; ob hoc abdicatus tacuit. adoptatus a patruo | |
| est. patruus accepta hereditate locuples factus est. egere | 5 |
| coepit pater; vetante patruo alit illum adulescens. ab- | |
| dicatur. contradicit. | |
| Eo iam perductus erat, ut omnem spem ultimorum alimen- | 1.1 |
| torum in ea sola domo poneret, in qua habebat abdicatum et | |
| inimicum. ipse, inquit, me ali vetuit. imitationem alienae culpae | |
| innocentiam vocas? omnis instabilis et incerta felicitas est. quis | |
| crederet iacentem supra crepidinem Marium aut fuisse consulem | 5 |
| aut futurum? quid non timendum felicibus putas? quid despe- | |
| randum infelicibus? ne circa plura instabilis fortunae exempla | |
| te mittam, vide, quis alimenta rogetur et quis roget. non sum | |
| hospes gravis: unum senem advoco. hoc tibi vitio, pater, placui. | |
| perierat totus orbis, nisi iram finiret misericordia. iactatus inter | 10 |
| duos patres, utriusque filius, semper tamen felicioris abdicatus. | |
| illud tamen, pater, deos testor: divitem te relinquo. circumibo, | |
| pater, aliena tecum limina; ostendam omnibus et me, qui ali- | |
| menta dedi, et te, qui negasti. abdicari non possum ob id, quod | |
| feci lege cogente. quid, si flere me vetes, cum vidi hominem | 15 |
| calamitosum? non sunt affectus nostri in nostra potestate. quae- | |
| dam iura non scripta, sed scriptis omnibus certiora sunt. | |
| Pars altera. Crescere ex mea proposuit invidia homo, qui | |
| se melius iactare potest quam defendere. iustus meus metus est, | |
| ne heredem ingratum scribam, inimicum relinquam. etiamsi tu | 20 |
| non odisti eum, qui mihi fecit iniuriam, ego odi eum, qui fecit | |
| tibi. desinit esse filius, qui non tantum abdicatus sed et ab alio | |
| adoptatus est. audite, quam valde eguerim: fratrem rogavi. quis | |
| es tu, qui de facto patrum sententiam feras? ad te arbitrum | |
| odia nostra non mittimus; iudices habemus deos. | 25 |
| Extra controversiam dicta. Alfius Flavus praetextatus apud | |
| Cestium controversias declamabat. semper autem commendabat | |
| eloquentiam eius aliqua res extra eloquentiam; in puero leno- | |
| cinium erat ingenii aetas. |