Demens qui Filio Cessit Vxorem
    Dementiae sit actio. 6.7.pr.1
  Qui habebat duos filios, duxit uxorem. alter ex adu-
lescentibus cum aegrotaret et in ultimis esset, medici
dixerunt animi vitium esse. intravit ad filium stricto
gladio pater; rogavit, ut indicaret sibi causam. ait amari 5
a se novercam. cessit illi uxore sua pater. ab altero
accusatur dementiae.
  Audite rem novam: fratrem crudelem, novercam misericor- 1.1
dem. insanus sum, quia aliquis meo beneficio sanus est. tradidi
illi uxorem; sed eripueram. 'testor' inquit 'praesides pietatis deos,
amare antequam duceres coepi'. ita tu iniuriam vocas, quod fra-
trem habes, non habes novercam? transii praeter istius oculos 5
cum ferro; gladium mihi nemo nisi aeger extorsit. patri, qui peri-
culum filii morientis sustinere non potuit, ignoscendum in quali-
cumque facto est.
  Pars altera. Alter lenocinio curavit, alter parricidio conva-
luit. quid? hoc adulterium esse non putas, quod marito conci- 10
liante committitur? nescio, furiosius uxorem duxerit, an habuerit,
an dimiserit, an conlocarit. quam demens est cui adulterium pro
beneficio imputatum est! strinxit gladium maritus, non ut vindi-
caret adulterium, sed ut faceret. mori potius debuit frater quam
sanari turpiter. quid enim, si matrem, si sororem concupisset? 15
quaedam remedia graviora ipsis periculis sunt. omnia inter pri-
vignum et novercam conposita; simulatum morbum et derisum
animo turpissimo patrem.