Quae bella? quidquid horridum tellus creat 30
inimica, quidquid pontus aut aer tulit
terribile dirum pestilens atrox ferum,
fractum atque domitum est. superat et crescit malis
iraque nostra fruitur; in laudes suas
mea uertit odia: dum nimis saeua impero, 35
patrem probaui, gloriae feci locum.
qua Sol reducens quaque deponens diem
binos propinqua tinguit Aethiopas face,
indomita uirtus colitur et toto deus
narratur orbe. monstra iam desunt mihi 40
minorque labor est Herculi iussa exequi,
quam mihi iubere: laetus imperia excipit.
quae fera tyranni iussa uiolento queant
nocere iuueni? nempe pro telis gerit
quae timuit et quae fudit: armatus uenit 45
leone et hydra. Nec satis terrae patent:
effregit ecce limen inferni Iouis
et opima uicti regis ad superos refert.
parum est reuerti, foedus umbrarum perit:
uidi ipsa, uidi nocte discussa inferum 50
et Dite domito spolia iactantem patri
fraterna. cur non uinctum et oppressum trahit
ipsum catenis paria sortitum Ioui
Ereboque capto potitur? en retegit Styga!
patefacta ab imis manibus retro uia est 55
et sacra dirae mortis in aperto iacent.
at ille, rupto carcere umbrarum ferox,
de me triumphat et superbifica manu
atrum per urbes ducit Argolicas canem.
uiso labantem Cerbero uidi diem 60
pauidumque Solem; me quoque inuasit tremor,
et terna monstri colla deuicti intuens
timui imperasse. Leuia sed nimium queror;
caelo timendum est, regna ne summa occupet
qui uicit ima: sceptra praeripiet patri. 65
nec in astra lenta ueniet ut Bacchus uia:
iter ruina quaeret et uacuo uolet
regnare mundo. robore experto tumet,
et posse caelum uiribus uinci suis
didicit ferendo; subdidit mundo caput 70
mediusque collo sedit Herculeo polus 72
nec flexit umeros molis immensae labor; 71
immota ceruix sidera et caelum tulit 73
et me prementem: quaerit ad superos uiam.