Perge, ira, perge et magna meditantem opprime, 75
congredere, manibus ipsa dilacera tuis:
quid tanta mandas odia? discedant ferae,
ipse imperando fessus Eurystheus uacet.
Titanas ausos rumpere imperium Iouis
emitte, Siculi uerticis laxa specum, 80
tellus gigante Doris excusso tremens
supposita monstri colla terrifici leuet,
sublimis alias Luna concipiat feras—
sed uicit ista. quaeris Alcidae parem?
nemo est nisi ipse: bella iam secum gerat. 85
Adsint ab imo Tartari fundo excitae
Eumenides, ignem flammeae spargant comae,
uiperea saeuae uerbera incutiant manus.
i nunc, superbe, caelitum sedes pete,
humana temne. iam Styga et manes, ferox, 90
fugisse credis? hic tibi ostendam inferos.
reuocabo in alta conditam caligine,
ultra nocentum exilia, discordem deam
quam munit ingens montis oppositi specus;
educam et imo Ditis e regno extraham 95
quidquid relictum est: ueniet inuisum Scelus
suumque lambens sanguinem Impietas ferox
Errorque et in se semper armatus Furor—
hoc hoc ministro noster utatur dolor.
  Incipite, famulae Ditis, ardentem citae 100
concutite pinum et agmen horrendum anguibus
Megaera ducat atque luctifica manu
uastam rogo flagrante corripiat trabem.
hoc agite, poenas petite uiolatae Stygis;
concutite pectus, acrior mentem excoquat 105
quam qui caminis ignis Aetnaeis furit.
ut possit animum captus Alcides agi,
magno furore percitus, nobis prius
insaniendum est: Iuno, cur nondum furis?
me me, sorores, mente deiectam mea 110
uersate primam, facere si quicquam apparo
dignum nouerca. uota mutentur mea:
natos reuersus uideat incolumes pater
manuque fortis redeat. inueni diem,
inuisa quo nos Herculis uirtus iuuet. 115
me uicit? et se uincat et cupiat mori
ab inferis reuersus. hic prosit mihi
Ioue esse genitum. stabo et, ut certo exeant
emissa neruo tela, librabo manu,
regam furentis arma, pugnanti Herculi 120
tandem fauebo—scelere perfecto licet
admittat illas genitor in caelum manus.