Sera nos illo referat senectus:
|
864
|
nemo ad id sero uenit, unde numquam,
|
865
|
cum semel uenit, poterit reuerti.
|
|
quid iuuat, durum, properare, fatum?
|
|
omnis haec magnis uaga turba terris
|
|
ibit ad manes facietque inerti
|
|
uela Cocyto: tibi crescit omne,
|
870
|
et quod occasus uidet et quod ortus.
|
|
parce uenturis: tibi, mors, paramur;
|
|
sis licet segnis, properamus ipsi:
|
|
prima quae uitam dedit hora carpit.
|
|
Thebis laeta dies adest.
|
875
|
aras tangite supplices,
|
|
pingues caedite uictimas;
|
|
permixtae maribus nurus
|
|
sollemnes agitent choros;
|
|
cessent deposito iugo
|
880
|
arui fertilis incolae.
|
|
Pax est Herculea manu
|
|
Auroram inter et Hesperum,
|
|
et qua sol medium tenens
|
|
umbras corporibus negat;
|
885
|
quodcumque alluitur solum
|
|
longo Tethyos ambitu,
|
|
Alcidae domuit labor.
|
|
Transuectus uada Tartari
|
|
pacatis redit inferis.
|
890
|
iam nullus superest timor:
|
|
nil ultra iacet inferos.
|
|
Stantes sacrificus comas
|
|
dilecta tege populo.
|
|
Hercvles Vltrice dextra fusus aduerso Lycus
|
895
|
terram cecidit ore; tum quisquis comes
|
|
fuerat tyranni iacuit et poenae comes.
|
|
nunc sacra patri uictor et superis feram
|
|
caesisque meritas uictimis aras colam.
|
|