| Alium multis gloria terris | 192 |
| tradat et omnes fama per urbes | |
| garrula laudet caeloque parem | |
| tollat et astris, | 195 |
| alius curru sublimis eat: | |
| me mea tellus lare secreto | |
| tutoque tegat. | |
| uenit ad pigros cana senectus, | |
| humilique loco sed certa sedet | |
| sordida paruae fortuna domus: | 200 |
| alte uirtus animosa cadit. | |
| Sed maesta uenit crine soluto | |
| Megara paruum comitata gregem, | |
| tardusque senio graditur Alcidae parens. | |
| Amphitryon O magne Olympi rector et mundi arbiter, | 205 |
| iam statue tandem grauibus aerumnis modum | |
| finemque cladi. nulla lux umquam mihi | |
| secura fulsit: finis alterius mali | |
| gradus est futuri. protinus reduci nouus | |
| paratur hostis; antequam laetam domum | 210 |
| contingat, aliud iussus ad bellum meat; | |
| nec ulla requies tempus aut ullum uacat, | |
| nisi dum iubetur. sequitur a primo statim | |
| infesta Iuno: numquid immunis fuit | |
| infantis aetas? monstra superauit prius | 215 |
| quam nosse posset. Gemina cristati caput | |
| angues ferebant ora, quos contra obuius | |
| reptauit infans igneos serpentium | |
| oculos remisso pectore ac placido intuens; | |
| artos serenis uultibus nodos tulit, | 220 |
| et tumida tenera guttura elidens manu | |
| prolusit hydrae. Maenali pernix fera, | |
| multo decorum praeferens auro caput, | |
| deprensa cursu; maximus Nemeae timor | |
| pressus lacertis gemuit Herculeis leo. | 225 |
| quid stabula memorem dira Bistonii gregis | |
| suisque regem pabulum armentis datum, | |
| solitumque densis hispidum Erymanthi iugis | |
| Arcadia quatere nemora Maenalium suem, | |
| taurumque centum non leuem populis metum? | 230 |
| inter remotos gentis Hesperiae greges | |
| pastor triformis litoris Tartesii | |
| peremptus, acta est praeda ab occasu ultimo: | |
| notum Cithaeron pauit Oceano pecus. | |
| penetrare iussus solis aestiui plagas | 235 |
| et adusta medius regna quae torret dies | |
| utrimque montes soluit ac rupto obice | |
| latam ruenti fecit Oceano uiam. | |
| post haec adortus nemoris opulenti domos | |
| aurifera uigilis spolia serpentis tulit. | 240 |
| quid? saeua Lernae monstra, numerosum malum, | |
| non igne demum uicit et docuit mori, | |
| solitasque pinnis condere obductis diem | |
| petit ab ipsis nubibus Stymphalidas? | |
| non uicit illum caelibis semper tori | 245 |
| regina gentis uidua Thermodontiae, | |
| nec ad omne clarum facinus audaces manus | |
| stabuli fugauit turpis Augei labor. |