| DIALOGORVM LIBER I | |
| AD LVCILIVM | |
| DE PROVIDENTIA | |
| Quaesisti a me, Lucili, quid ita, si prouidentia mundus | 1.1.1.1 |
| ageretur, multa bonis uiris mala acciderent. Hoc com- | |
| modius in contextu operis redderetur, cum praeesse uni- | |
| uersis prouidentiam probaremus et interesse nobis deum; | |
| sed quoniam a toto particulam reuelli placet et unam con- | 5 |
| tradictionem manente lite integra soluere, faciam rem non | |
| difficilem, causam deorum agam. | |
| Superuacuum est in praesentia ostendere non sine ali- | 2.1 |
| quo custode tantum opus stare nec hunc siderum coetum | |
| discursumque fortuiti impetus esse, et quae casus incitat | |
| saepe turbari et cito arietare, hanc inoffensam uelocita- | |
| tem procedere aeternae legis imperio tantum rerum terra | 5 |
| marique gestantem, tantum clarissimorum luminum et ex | |
| disposito relucentium; non esse materiae errantis hunc | |
| ordinem nec quae temere coierunt tanta arte pendere ut | |
| terrarum grauissimum pondus sedeat inmotum et circa se | |
| properantis caeli fugam spectet, ut infusa uallibus maria | 10 |
| molliant terras nec ullum incrementum fluminum sentiant, | |
| ut ex minimis seminibus nascantur ingentia. Ne illa quidem | 3.1 |
| quae uidentur confusa et incerta, pluuias dico nubesque | |
| et elisorum fulminum iactus et incendia ruptis montium | |
| uerticibus effusa, tremores labantis soli aliaque quae | |
| tumultuosa pars rerum circa terras mouet, sine ratione, | 5 |
| quamuis subita sint, accidunt, sed suas et illa causas | |
| habent non minus quam quae alienis locis conspecta | |
| miraculo sunt, ut in mediis fluctibus calentes aquae | |
| et noua insularum in uasto exilientium mari spatia. | |
| Iam uero si quis obseruauerit nudari litora pelago in | 4.1 |
| se recedente eademque intra exiguum tempus operiri, | |
| credet caeca quadam uolutatione modo contrahi undas | |
| et introrsum agi, modo erumpere et magno cursu | |
| repetere sedem suam, cum interim illae portionibus | 5 |
| crescunt et ad horam ac diem subeunt ampliores | |
| minoresque, prout illas lunare sidus elicuit, ad cuius | |
| arbitrium oceanus exundat. Suo ista tempori reseruen- | |
| tur, eo quidem magis quod tu non dubitas de proui- | |
| dentia sed quereris. | 10 |