'Quare tamen bonis uiris patitur aliquid mali deus 1.6.1.1
fieri?' Ille uero non patitur. Omnia mala ab illis remouit,
scelera et flagitia et cogitationes inprobas et auida consilia
et libidinem caecam et alieno imminentem auaritiam;
ipsos tuetur ac uindicat: numquid hoc quoque aliquis a 5
deo exigit, ut bonorum uirorum etiam sarcinas seruet?
Remittunt ipsi hanc deo curam: externa contemnunt.
Democritus diuitias proiecit, onus illas bonae mentis existi- 2.1
mans: quid ergo miraris, si id deus bono uiro accidere
patitur quod uir bonus aliquando uult sibi accidere?
Filios amittunt uiri boni: quidni, cum aliquando et occi-
dant? In exilium mittuntur: quidni, cum aliquando ipsi 5
patriam non repetituri relinquant? Occiduntur: quidni,
cum aliquando ipsi sibi manus adferant? Quare quaedam 3.1
dura patiuntur? ut alios pati doceant; nati sunt in exemplar.
Puta itaque deum dicere: 'quid habetis quod de me queri
possitis, uos quibus recta placuerunt? Aliis bona falsa
circumdedi et animos inanes uelut longo fallacique somnio 5
lusi: auro illos et argento et ebore adornaui, intus boni
nihil est. Isti quos pro felicibus aspicis, si non qua occur- 4.1
runt sed qua latent uideris, miseri sunt, sordidi turpes, ad
similitudinem parietum suorum extrinsecus culti; non est
ista solida et sincera felicitas: crusta est et quidem tenuis.
Itaque dum illis licet stare et ad arbitrium suum ostendi, 5
nitent et inponunt; cum aliquid incidit quod disturbet
ac detegat, tunc apparet quantum altae ac uerae foedita-
tis alienus splendor absconderit. Vobis dedi bona certa 5.1
mansura, quanto magis uersauerit aliquis et undique in-
spexerit, meliora maioraque; permisi uobis metuenda con-
temnere, cupiditates fastidire; non fulgetis extrinsecus,
bona uestra introrsus obuersa sunt. Sic mundus exteriora 5
contempsit spectaculo sui laetus. Intus omne posui bonum;
non egere felicitate felicitas uestra est.