Ex nube nascitur. Primum in nubibus 2.26.1.1
non aqua est, sed aer spissus, ad gignendam aquam
praeparatus, nondum in illam mutatus, sed iam
pronus et uergens. Non est quod existimes eam
tum colligi, tum effundi; simul fit et cadit. 5
Deinde, 2.1
si concessero umidam esse nubem conceptis aquis
plenam, nihil tamen prohibet ignem ex umido quoque
educi, immo ex ipso, quod magis mireris, umore.
Quidam negauerunt in ignem quicquam posse 5
mutari, priusquam mutatum esset in aquam. Potest
ergo nubes, salua quam continet aqua, ignem parte
aliqua sui reddere, ut saepe alia pars ligni ardet,
alia sudat.
Nec hoc dico non contraria inter se 3.1
ista esse et alterum altero perimi; sed ubi ualentior
ignis quam umor est, uincit; rursus, cum copia
umoris exuperat, tunc ignis sine effectu est; itaque
non ardent uirentia. Refert ergo quantum aquae 5
sit; exigua enim non resistet nec uim ignis impediet.
  Quidni? Maiorum nostrorum memoria, ut 4.1
Posidonius tradidit, cum insula in Aegaeo mari
surgeret, spumabat interdiu mare et fumus ex alto
ferebatur. <Nox> demum prodebat ignem, non conti-
nuum sed ex interuallis emicantem fulminum more, 5
quotiens ardor infernus iacentis super undae pondus
euicerat.
Deinde saxa euoluta rupesque partim 5.1
illaesae, quas spiritus, antequam urerentur, expu-
lerat, partim exesae et in leuitatem pumicis uersae.
Nouissime cacumen usti montis emicuit. Postea
altitudini adiectum et saxum illud in magnitudi- 5
nem insulae creuit.
Idem nostra memoria Valerio 6.1
Asiatico consule iterum accidit.
  Quorsus haec rettuli? Vt appareret nec extinctum
ignem mari superfuso, nec impetum eius grauitate
ingentis undae prohibitum exire; ducentorum pas- 5
suum fuisse altitudinem Asclepiodotus, auditor Posi-
donii, tradidit, per quam dire<m>ptis aquis ignis
emersit.
Quod si immensa aquarum uis flammarum 7.1
ex imo subeuntem uim non potuit opprimere, quanto
minus impedire poterit ignem nubium tenuis umor
et roscidus?
  Adeo res ista non affert ullam moram ut contra 5
caus<a> ignium sit; quos non uidemus emicare nisi
impendente caelo; serenum sine fulmine est. Non
habet istos metus dies purus, ne nox quidem nisi
obscura nubibus.
—Quid ergo? non aliquando 8.1
etiam apparentibus stellis et nocte tranquilla fulgu-
rat?—Sed scias licet illic nubes esse unde splendor
effertur, quas uideri a nobis terrarum tumor non
sinit. 5
Adice nunc quod fieri potest ut nubes sum- 9.1
m<iss>ae et humiles attritu suo ignem reddant; qui
in superiora expressus, in parte caeli sincera puraque
uisitur, sed fit in sordida.