Tonitrua distinxere quidam ita ut
|
2.27.1.1
|
dicerent unum esse genus cuius graue sit murmur,
|
|
quale terrarum motum antecedit clauso uento et
|
|
fremente. Hoc quomodo uideatur illis fieri dicam.
|
|
Cum spiritum intra se clausere nubes, in concauis
|
2.1
|
partibus earum uolutatus aer similem agit mugi-
|
|
tibus sonum, raucum et aequalem et continuum,
|
|
utique ubi etiam umida illa regio est et exitum
|
|
claudit; ideo eiusmodi tonitrua uenturi praenuntia
|
5
|
imbris sunt.
|
|
Aliud genus est acre, quod acerbum
|
3.1
|
magis dixerim quam sonorum, quale audire solemus,
|
|
cum super caput alicuius dirupta uesica est; talia
|
|
eduntur tonitrua, cum conglobata nubes dissoluitur
|
|
et eum quo distenta fuerat spiritum emittit. Hic
|
5
|
proprie fragor dicitur, subitus et uehemens. Quo
|
|
edito concidunt homines et exanimantur; quidam
|
|
uero uiui stupent et in totum sibi excidunt, quos
|
|
uocamus attonitos, quorum mentem sonus ille
|
|
caelestis loco pepulit.
|
10
|
Hic fieri illo quoque modo
|
4.1
|
potest ut inclusus aer caua nube et motu ipso exte-
|
|
nuatus diffundatur; deinde, dum maiorem sibi
|
|
locum quaerit, a quibus inuolutus est, sonum patitur.
|
|
Quid autem? non, quemadmodum illisae inter se
|
5
|
manus plausum edunt, sic illisarum inter se nubium
|
|
sonus potest esse, magnus quia magna concurrunt?
|
|