| Questus est Hellen cecidisse Phrixus, | 1034 |
| cum gregis ductor radiante uillo | 1035 |
| aureo fratrem simul ac sororem | |
| sustulit tergo medioque iactum | |
| fecit in ponto; tenuit querelas | |
| et uir et Pyrrha, mare cum uiderent, | |
| et nihil praeter mare cum uiderent | 1040 |
| unici terris homines relicti. | |
| Soluet hunc coetum lacrimasque nostras | |
| sparget huc illuc agitata classis, | |
| * | 1043a |
| et tuba iussi dare uela nautae | 1044 |
| cum simul uentis properante remo | 1045 |
| prenderint altum fugietque litus. | |
| quis status mentis miseris, ubi omnis | |
| terra decrescet pelagusque crescet, | |
| celsa cum longe latitabit Ide? | |
| tum puer matri genetrixque nato | 1050 |
| Troia qua iaceat regione monstrans | |
| dicet et longe digito notabit: | |
| 'Ilium est illic, ubi fumus alte | |
| serpit in caelum nebulaeque turpes.' | |
| Troes hoc signo patriam uidebunt. | 1055 |
| Nvntivs O dura fata, saeua miseranda horrida! | |
| quod tam ferum, tam triste bis quinis scelus | |
| Mars uidit annis? quid prius referens gemam, | |
| tuosne potius, an tuos luctus, anus? | |
| Hecvba Quoscumque luctus fleueris, flebis meos: | 1060 |
| sua quemque tantum, me omnium clades premit; | |
| mihi cuncta pereunt: quisquis est Hecubae est miser. | |
| Nvn. Mactata uirgo est, missus e muris puer; | |
| sed uterque letum mente generosa tulit. |