Andromacha Expone seriem caedis, et duplex nefas
|
1065
|
persequere: gaudet magnus aerumnas dolor
|
|
tractare totas. ede et enarra omnia.
|
|
Nvn. Est una magna turris e Troia super,
|
|
assueta Priamo, cuius e fastigio
|
|
summisque pinnis arbiter belli sedens
|
1070
|
regebat acies. turre in hac blando sinu
|
|
fouens nepotem, cum metu uersos graui
|
|
Danaos fugaret Hector et ferro et face,
|
|
paterna puero bella monstrabat senex.
|
|
haec nota quondam turris et muri decus,
|
1075
|
nunc saeua cautes, undique adfusa ducum
|
|
plebisque turba cingitur; totum coit
|
|
ratibus relictis uulgus. his collis procul
|
|
aciem patenti liberam praebet loco,
|
|
his alta rupes, cuius in fastigio
|
1080
|
erecta summos turba librauit pedes.
|
|
hunc pinus, illum laurus, hunc fagus gerit
|
|
et tota populo silua suspenso tremit.
|
|
extrema montis ille praerupti petit,
|
|
semusta at ille tecta uel saxum imminens
|
1085
|
muri cadentis pressit, atque aliquis (nefas)
|
|
tumulo ferus spectator Hectoreo sedet.
|
|
Per spatia late plena sublimi gradu
|
|
incedit Ithacus paruulum dextra trahens
|
|
Priami nepotem, nec gradu segni puer
|
1090
|
ad alta pergit moenia. ut summa stetit
|
|
pro turre, uultus huc et huc acres tulit
|
|
intrepidus animo. qualis ingentis ferae
|
|
paruus tenerque fetus et nondum potens
|
|
saeuire dente iam tamen tollit minas
|
1095
|
morsusque inanes temptat atque animis tumet:
|
|
sic ille dextra prensus hostili puer
|
|
ferox superbit. mouerat uulgum ac duces
|
|
ipsumque Vlixem. non flet e turba omnium
|
|
qui fletur; ac, dum uerba fatidici et preces
|
1100
|
concipit Vlixes uatis et saeuos ciet
|
|
ad sacra superos, sponte desiluit sua
|
|
in media Priami regna.—
|
|
An. Quis Colchus hoc, quis sedis incertae Scytha
|
|
commisit, aut quae Caspium tangens mare
|
1105
|
gens iuris expers ausa? non Busiridis
|
|
puerilis aras sanguis aspersit feri,
|
|
nec parua gregibus membra Diomedes suis
|
|
epulanda posuit. quis tuos artus teget
|
|
tumuloque tradet? Nvn. Quos enim praeceps locus
|
1110
|
reliquit artus? ossa disiecta et graui
|
|
elisa casu; signa clari corporis,
|
|
et ora et illas nobiles patris notas,
|
|
confundit imam pondus ad terram datum;
|
|
soluta ceruix silicis impulsu, caput
|
1115
|
ruptum cerebro penitus expresso—iacet
|
|
deforme corpus. An. Sic quoque est similis patri.
|
|
Nvn. Praeceps ut altis cecidit e muris puer
|
|
fleuitque Achiuum turba quod fecit nefas,
|
|
idem ille populus aliud ad facinus redit
|
1120
|
tumulumque Achillis. cuius extremum latus
|
|
Rhoetea leni uerberant fluctu uada;
|
|
aduersa cingit campus et cliuo leui
|
|
erecta medium uallis includens locum
|
|
crescit theatri more. concursus frequens
|
1125
|
impleuit omne litus: hi classis moram
|
|
hac morte solui rentur, hi stirpem hostium
|
|
gaudent recidi. magna pars uulgi leuis
|
|
odit scelus spectatque; nec Troes minus
|
|
suum frequentant funus et pauidi metu
|
1130
|
partem ruentis ultimam Troiae uident:
|
|
cum subito thalami more praecedunt faces
|
|
et pronuba illi Tyndaris, maestum caput
|
|
demissa. 'tali nubat Hermione modo'
|
|
Phryges precantur, 'sic uiro turpis suo
|
1135
|
reddatur Helena.' terror attonitos tenet
|
|
utrosque populos. ipsa deiectos gerit
|
|
uultus pudore, sed tamen fulgent genae
|
|
magisque solito splendet extremus decor,
|
|
ut esse Phoebi dulcius lumen solet
|
1140
|
iamiam cadentis, astra cum repetunt uices
|
|
premiturque dubius nocte uicina dies.
|
|
stupet omne uulgus: [et fere cuncti magis
|
|
peritura laudant] hos mouet formae decus,
|
|
hos mollis aetas, hos uagae rerum uices;
|
1145
|
mouet animus omnes fortis et leto obuius,
|
|
[Pyrrhum antecedit; omnium mentes tremunt]
|
|
mirantur ac miserantur. Vt primum ardui
|
|
sublime montis tetigit, atque alte edito
|
|
iuuenis paterni uertice in busti stetit,
|
1150
|
audax uirago non tulit retro gradum;
|
|
conuersa ad ictum stat truci uultu ferox.
|
|
tam fortis animus omnium mentes ferit,
|
|
nouumque monstrum est Pyrrhus ad caedem piger.
|
|
ut dextra ferrum penitus exactum abdidit,
|
1155
|
subitus recepta morte prorupit cruor
|
|
per uulnus ingens. nec tamen moriens adhuc
|
|
deponit animos: cecidit, ut Achilli grauem
|
|
factura terram, prona et irato impetu.
|
|
uterque fleuit coetus; at timidum Phryges
|
1160
|
misere gemitum, clarius uictor gemit.
|
|
hic ordo sacri. non stetit fusus cruor
|
|
humoue summa fluxit: obduxit statim
|
|
saeuusque totum sanguinem tumulus bibit.
|
|
Hec. Ite, ite, Danai, petite iam tuti domos;
|
1165
|
optata uelis maria diffusis secet
|
|
secura classis: concidit uirgo ac puer;
|
|
bellum peractum est. quo meas lacrimas feram?
|
|
ubi hanc anilis expuam leti moram?
|
|
natam an nepotem, coniugem an patriam fleam?
|
1170
|
an omnia an me? sola mors uotum meum,
|
|
infantibus, uiolenta, uirginibus uenis,
|
|
ubique properas, saeua: me solam times
|
|
uitasque, gladios inter ac tela et faces
|
|
quaesita tota nocte, cupientem fugis.
|
1175
|
non hostis aut ruina, non ignis meos
|
|
absumpsit artus: quam prope a Priamo steti.
|
|
Nvn. Repetite celeri maria, captiuae, gradu:
|
|
iam uela puppis laxat et classis mouet.
|
|