Cor pepulit horror, membra torpescunt gelu
|
926
|
pectusque tremuit. ira discessit loco
|
|
materque tota coniuge expulsa redit.
|
|
egone ut meorum liberum ac prolis meae
|
|
fundam cruorem? melius, a, demens furor!
|
930
|
incognitum istud facinus ac dirum nefas
|
|
a me quoque absit; quod scelus miseri luent?
|
|
scelus est Iason genitor et maius scelus
|
|
Medea mater—occidant, non sunt mei;
|
|
pereant, mei sunt. crimine et culpa carent,
|
935
|
sunt innocentes, fateor: et frater fuit.
|
|
quid, anime, titubas? ora quid lacrimae rigant
|
|
uariamque nunc huc ira, nunc illuc amor
|
|
diducit? anceps aestus incertam rapit;
|
|
ut saeua rapidi bella cum uenti gerunt,
|
940
|
utrimque fluctus maria discordes agunt
|
|
dubiumque feruet pelagus, haut aliter meum
|
|
cor fluctuatur: ira pietatem fugat
|
|
iramque pietas—cede pietati, dolor.
|
|
Huc, cara proles, unicum afflictae domus
|
945
|
solamen, huc uos ferte et infusos mihi
|
|
coniungite artus. habeat incolumes pater,
|
|
dum et mater habeat—urguet exilium ac fuga:
|
|
iam iam meo rapientur auulsi e sinu,
|
|
flentes, gementes—osculis pereant patris,
|
950
|
periere matris. rursus increscit dolor
|
|
et feruet odium, repetit inuitam manum
|
|
antiqua Erinys—ira, qua ducis, sequor.
|
|
utinam superbae turba Tantalidos meo
|
|
exisset utero bisque septenos parens
|
955
|
natos tulissem! sterilis in poenas fui—
|
|
fratri patrique quod sat est, peperi duos.
|
|