Quonam ista tendit turba Furiarum impotens?
|
958
|
quem quaerit aut quo flammeos ictus parat,
|
|
aut cui cruentas agmen infernum faces
|
960
|
intentat? ingens anguis excusso sonat
|
|
tortus flagello. quem trabe infesta petit
|
|
Megaera? cuius umbra dispersis uenit
|
|
incerta membris? frater est, poenas petit:
|
|
dabimus, sed omnes. fige luminibus faces,
|
965
|
lania, perure, pectus en Furiis patet.
|
|
Discedere a me, frater, ultrices deas
|
|
manesque ad imos ire securas iube:
|
|
mihi me relinque et utere hac, frater, manu
|
|
quae strinxit ensem—uictima manes tuos
|
970
|
placamus ista. Quid repens affert sonus?
|
|
parantur arma meque in exitium petunt.
|
|
excelsa nostrae tecta conscendam domus
|
|
caede incohata. perge tu mecum comes.
|
|
tuum quoque ipsa corpus hinc mecum aueham.
|
975
|
nunc hoc age, anime: non in occulto tibi est
|
|
perdenda uirtus; approba populo manum.
|
|
Iason Quicumque regum cladibus fidus doles,
|
|
concurre, ut ipsam sceleris auctorem horridi
|
|
capiamus. huc, huc, fortis armiferi cohors,
|
980
|
conferte tela, uertite ex imo domum.
|
|
Me. Iam iam recepi sceptra germanum patrem,
|
|
spoliumque Colchi pecudis auratae tenent;
|
|
rediere regna, rapta uirginitas redit.
|
|
o placida tandem numina, o festum diem,
|
985
|
o nuptialem! uade, perfectum est scelus—
|
|
uindicta nondum: perage, dum faciunt manus.
|
|
quid nunc moraris, anime? quid dubitas? potens
|
|
iam cecidit ira? paenitet facti, pudet.
|
|
quid, misera, feci? misera? paeniteat licet,
|
990
|
feci. uoluptas magna me inuitam subit,
|
|
et ecce crescit. derat hoc unum mihi,
|
|
spectator iste. nil adhuc facti reor:
|
|
quidquid sine isto fecimus sceleris perit.
|
|
Ia. En ipsa tecti parte praecipiti imminet.
|
995
|
huc rapiat ignes aliquis, ut flammis cadat
|
|
suis perusta. Me. Congere extremum tuis
|
|
natis, Iason, funus ac tumulum strue:
|
|
coniunx socerque iusta iam functis habent
|
|
a me sepulti; gnatus hic fatum tulit,
|
1000
|
hic te uidente dabitur exitio pari.
|
|
Ia. Per numen omne perque communes fugas
|
|
torosque, quos non nostra uiolauit fides,
|
|
iam parce nato. si quod est crimen, meum est:
|
|
me dedo morti; noxium macta caput.
|
1005
|
Me. Hac qua recusas, qua doles, ferrum exigam.
|
|
i nunc, superbe, uirginum thalamos pete,
|
|
relinque matres. Ia. Vnus est poenae satis.
|
|
Me. Si posset una caede satiari manus,
|
|
nullam petisset. ut duos perimam, tamen
|
1010
|
nimium est dolori numerus angustus meo.
|
|
in matre si quod pignus etiamnunc latet,
|
|
scrutabor ense uiscera et ferro extraham.
|
|
Ia. Iam perage coeptum facinus, haut ultra precor,
|
|
moramque saltem supplicis dona meis.
|
1015
|
Me. Perfruere lento scelere, ne propera, dolor:
|
|
meus dies est; tempore accepto utimur.
|
|
Ia. Infesta, memet perime. Me. Misereri iubes.—
|
|
bene est, peractum est. plura non habui, dolor,
|
|
quae tibi litarem. lumina huc tumida alleua,
|
1020
|
ingrate Iason. coniugem agnoscis tuam?
|
|
sic fugere soleo. patuit in caelum uia:
|
|
squamosa gemini colla serpentes iugo
|
|
summissa praebent. recipe iam gnatos, parens;
|
|
ego inter auras aliti curru uehar.
|
1025
|
Ia. Per alta uade spatia sublime aetheris,
|
|
testare nullos esse, qua ueheris, deos.
|
|