O socia thalami, sicine aduentum uiri
|
864
|
et expetiti coniugis uultum excipis?
|
865
|
quin ense uiduas dexteram atque animum mihi
|
|
restituis et te quidquid e uita fugat
|
|
expromis? Ph. Eheu, per tui sceptrum imperi,
|
|
magnanime Theseu, perque natorum indolem
|
|
tuosque reditus perque iam cineres meos,
|
870
|
permitte mortem. Th. Causa quae cogit mori?
|
|
Ph. Si causa leti dicitur, fructus perit.
|
|
Th. Nemo istud alius, me quidem excepto, audiet.
|
|
Ph. Aures pudica coniugis solas timet.
|
|
Th. Effare: fido pectore arcana occulam.
|
875
|
Ph. Alium silere quod uoles, primus sile.
|
|
Th. Leti facultas nulla continget tibi.
|
|
Ph. Mori uolenti desse mors numquam potest.
|
|
Th. Quod sit luendum morte delictum indica.
|
|
Ph. Quod uiuo. Th. Lacrimae nonne te nostrae mouent?
|
880
|
Ph. Mors optima est perire lacrimandum suis.
|
|
Th. Silere pergit.—uerbere ac uinclis anus
|
|
altrixque prodet quidquid haec fari abnuit.
|
|
Vincite ferro. uerberum uis extrahat
|
|
secreta mentis. Ph. Ipsa iam fabor, mane.
|
885
|
Th. Quidnam ora maesta auertis et lacrimas genis
|
|
subito coortas ueste praetenta optegis?
|
|
Ph. Te te, creator caelitum, testem inuoco,
|
|
et te, coruscum lucis aetheriae iubar,
|
|
ex cuius ortu nostra dependet domus:
|
890
|
temptata precibus restiti; ferro ac minis
|
|
non cessit animus: uim tamen corpus tulit.
|
|
labem hanc pudoris eluet noster cruor.
|
|
Th. Quis, ede, nostri decoris euersor fuit?
|
|
Ph. Quem rere minime. Th. Quis sit audire expeto.
|
895
|
Ph. Hic dicet ensis, quem tumultu territus
|
|
liquit stuprator ciuium accursum timens.
|
|
Th. Quod facinus, heu me, cerno? quod monstrum intuor?
|
|
regale patriis asperum signis ebur
|
|
capulo refulget, gentis Actaeae decus.
|
900
|
sed ipse quonam euasit? Ph. Hi trepidum fuga
|
|
uidere famuli concitum celeri pede.
|
|
Th. Pro sancta Pietas, pro gubernator poli
|
|
et qui secundum fluctibus regnum moues,
|
|
unde ista uenit generis infandi lues?
|
905
|
hunc Graia tellus aluit an Taurus Scythes
|
|
Colchusque Phasis? redit ad auctores genus
|
|
stirpemque primam degener sanguis refert.
|
|
est prorsus iste gentis armiferae furor,
|
|
odisse Veneris foedera et castum diu
|
910
|
uulgare populis corpus. o taetrum genus
|
|
nullaque uictum lege melioris soli!
|
|
ferae quoque ipsae Veneris euitant nefas,
|
|
generisque leges inscius seruat pudor.
|
|