| Ades inuocata, iam faue uotis, dea: | 423 |
| ipsum intuor sollemne uenerantem sacrum | |
| nullo latus comitante—quid dubitas? dedit | 425 |
| tempus locumque casus: utendum artibus. | |
| trepidamus? haud est facile mandatum scelus | |
| audere, uerum iusta qui reges timet | |
| deponat, omne pellat ex animo decus: | |
| malus est minister regii imperii pudor. | 430 |
| Hippolytvs Quid huc seniles fessa moliris gradus, | |
| o fida nutrix, turbidam frontem gerens | |
| et maesta uultu? sospes est certe parens | |
| sospesque Phaedra stirpis et geminae iugum? | |
| Nvt. Metus remitte, prospero regnum in statu est | 435 |
| domusque florens sorte felici uiget. | |
| sed tu beatis mitior rebus ueni: | |
| namque anxiam me cura sollicitat tui, | |
| quod te ipse poenis grauibus infestus domas. | |
| quem fata cogunt, ille cum uenia est miser; | 440 |
| at si quis ultro se malis offert uolens | |
| seque ipse torquet, perdere est dignus bona | |
| quis nescit uti. potius annorum memor | |
| mentem relaxa: noctibus festis facem | |
| attolle, curas Bacchus exoneret graues; | 445 |
| aetate fruere: mobili cursu fugit. | |
| nunc facile pectus, grata nunc iuueni Venus: | |
| exultet animus. cur toro uiduo iaces? | |
| tristem iuuentam solue; nunc cursus rape, | |
| effunde habenas, optimos uitae dies | 450 |
| effluere prohibe. propria descripsit deus | |
| officia et aeuum per suos ducit gradus: | |
| laetitia iuuenem, frons decet tristis senem. | |
| Quid te coerces et necas rectam indolem? | |
| seges illa magnum fenus agricolae dabit | 455 |
| quaecumque laetis tenera luxuriat satis, | |
| arborque celso uertice euincet nemus | |
| quam non maligna caedit aut resecat manus: | |
| ingenia melius recta se in laudes ferunt, | |
| si nobilem animum uegeta libertas alit. | 460 |
| truculentus et siluester ac uitae inscius | |
| tristem iuuentam Venere deserta coles? | |
| hoc esse munus credis indictum uiris, | |
| ut dura tolerent, cursibus domitent equos | |
| et saeua bella Marte sanguineo gerant? | 465 |