Cassandra Cohibete lacrimas omne quas tempus petet,
|
659
|
Troades, et ipsae uestra lamentabili
|
660
|
lugete gemitu funera: aerumnae meae
|
|
socium recusant. cladibus questus meis
|
|
remouete: nostris ipsa sufficiam malis.
|
|
Cho. Lacrimas lacrimis miscere iuuat:
|
|
magis exurunt quos secretae
|
665
|
lacerant curae,
|
|
iuuat in medium deflere suos.
|
|
Nec tu, quamuis dura uirago
|
|
patiensque mali,
|
|
poteris tantas flere ruinas.
|
|
non quae uerno mobile carmen
|
670
|
ramo cantat tristis aedon
|
|
Ityn in uarios modulata sonos,
|
|
non quae tectis Bistonis ales
|
|
residens summis impia diri
|
|
furta mariti garrula narrat,
|
675
|
lugere tuam poterit digne
|
|
conquesta domum,
|
|
licet ipse uelit clarus niueos
|
|
inter olores Histrum cycnus
|
|
Tanainque colens extrema loqui,
|
680
|
licet alcyones Ceyca suum
|
|
fluctu leuiter plangente sonent,
|
|
cum tranquillo male confisae
|
|
credunt iterum pelago audaces
|
|
fetusque suos nido pauidae
|
685
|
titubante fouent,
|
|
non si molles imitata uiros
|
|
tristis laceret bracchia tecum
|
|
quae turritae turba parenti
|
|
pectora rauco concita buxo
|
|
ferit ut Phrygium lugeat Attin.
|
690
|
non est lacrimis, Cassandra, modus,
|
|
quia quae patimur uicere modum.
|
|