| Proprium hoc miseros sequitur uitium, | 938 |
| numquam rebus credere laetis: | |
| redeat felix fortuna licet, | 940 |
| tamen afflictos gaudere piget. | |
| Quid me reuocas festumque uetas | |
| celebrare diem, quid flere iubes, | |
| nulla surgens dolor ex causa? | |
| quis me prohibet flore decenti | 945 |
| uincire comam, prohibet, prohibet? | |
| Vernae capiti fluxere rosae, | |
| pingui madidus crinis amomo | |
| inter subitos stetit horrores, | |
| imber uultu nolente cadit, | 950 |
| uenit in medias uoces gemitus. | |
| Maeror lacrimas amat assuetas, | |
| flendi miseris dira cupido est. | |
| libet infaustos mittere questus, | |
| libet et Tyrio saturas ostro | 955 |
| rumpere uestes, ululare libet. | |
| Mittit luctus signa futuri | |
| mens ante sui praesaga mali: | |
| instat nautis fera tempestas, | |
| cum sine uento tranquilla tument. | 960 |
| Quos tibi luctus quosue tumultus | |
| fingis, demens? | |
| credula praesta pectora fratri: | |
| iam, quidquid id est, uel sine causa | |
| uel sero times. | |
| Nolo infelix, sed uagus intra | 965 |
| terror oberrat, subitos fundunt | |
| oculi fletus, nec causa subest. | |
| dolor an metus est? an habet lacrimas | |
| magna uoluptas? | |
| At. Festum diem, germane, consensu pari | 970 |
| celebremus: hic est, sceptra qui firmet mea | |
| solidamque pacis alliget certae fidem. | |
| Th. Satias dapis me nec minus Bacchi tenet. | |
| augere cumulus hic uoluptatem potest, | |
| si cum meis gaudere felici datur. | 975 |
| At. Hic esse natos crede in amplexu patris. | |
| hic sunt eruntque; nulla pars prolis tuae | |
| tibi subtrahetur. ora quae exoptas dabo | |
| totumque turba iam sua implebo patrem. | |
| satiaberis, ne metue. nunc mixti meis | 980 |
| iucunda mensae sacra iuuenilis colunt; | |
| sed accientur. poculum infuso cape | |
| gentile Baccho. Th. Capio fraternae dapis | |
| donum. paternis uina libentur deis, | |
| tunc hauriantur—sed quid hoc? nolunt manus | 985 |
| parere, crescit pondus et dextram grauat; | |
| admotus ipsis Bacchus a labris fugit | |
| circaque rictus ore decepto fluit, | |
| et ipsa trepido mensa subsiluit solo. | |
| uix lucet ignis; ipse quin aether grauis | 990 |
| inter diem noctemque desertus stupet. | |
| quid hoc? magis magisque concussi labant | |
| conuexa caeli; spissior densis coit | |
| caligo tenebris noxque se in noctem abdidit: | |
| fugit omne sidus. quidquid est, fratri precor | 995 |
| natisque parcat, omnis in uile hoc caput | |
| abeat procella. Redde iam gnatos mihi! | |
| At. Reddam, et tibi illos nullus eripiet dies. | |
| Th. Quis hic tumultus uiscera exagitat mea? | |
| quid tremuit intus? sentio impatiens onus | 1000 |
| meumque gemitu non meo pectus gemit. | |
| adeste, nati, genitor infelix uocat, | |
| adeste. uisis fugiet hic uobis dolor.— | |
| unde obloquuntur? At. Expedi amplexus, pater; | |
| uenere. natos ecquid agnoscis tuos? | 1005 |
| Th. Agnosco fratrem. Sustines tantum nefas | |
| gestare, Tellus? non ad infernam Styga | |
| te nosque mergis rupta et ingenti uia | |
| ad chaos inane regna cum rege abripis? | |
| non tota ab imo tecta conuellens solo | 1010 |
| uertis Mycenas? stare circa Tantalum | |
| uterque iam debuimus: hinc compagibus | |
| et hinc reuulsis, si quid infra Tartara est | |
| auosque nostros, hoc tuam immani sinu | |
| demitte uallem, nosque defossos tege | 1015 |
| Acheronte toto. noxiae supra caput | |
| animae uagentur nostrum et ardenti freto | |
| Phlegethon harenas igneus totas agens | |
| exilia supra nostra uiolentus fluat— | |
| immota tellus, pondus ignauum iaces? | 1020 |
| fugere superi. At. Iam accipe hos potius libens | |
| diu expetitos: nulla per fratrem est mora; | |
| fruere, osculare, diuide amplexus tribus. | |
| Th. Hoc foedus? haec est gratia, haec fratris fides? | |
| sic odia ponis? non peto, incolumis pater | 1025 |
| natos ut habeam; scelere quod saluo dari | |
| odioque possit, frater hoc fratrem rogo: | |
| sepelire liceat. redde quod cernas statim | |
| uri; nihil te genitor habiturus rogo, | |
| sed perditurus. At. Quidquid e natis tuis | 1030 |
| superest habes, quodcumque non superest habes. | |
| Th. Vtrumne saeuis pabulum alitibus iacent, | |
| an beluis uorantur, an pascunt feras? | |
| At. Epulatus ipse es impia natos dape. | |
| Th. Hoc est deos quod puduit, hoc egit diem | 1035 |
| auersum in ortus. quas miser uoces dabo | |
| questusque quos? quae uerba sufficient mihi? | |
| abscisa cerno capita et auulsas manus | |
| et rupta fractis cruribus uestigia— | |
| hoc est quod auidus capere non potuit pater. | 1040 |
| Voluuntur intus uiscera et clusum nefas | |
| sine exitu luctatur et quaerit fugam: | |
| da, frater, ensem (sanguinis multum mei | |
| habet ille): ferro liberis detur uia. | |
| negatur ensis? pectora inliso sonent | 1045 |
| contusa planctu—sustine, infelix, manum, | |
| parcamus umbris. tale quis uidit nefas? | |
| quis inhospitalis Caucasi rupem asperam | |
| Heniochus habitans quisue Cecropiis metus | |
| terris Procrustes? genitor en natos premo | 1050 |
| premorque natis—sceleris est aliquis modus. | |
| At. Sceleri modus debetur ubi facias scelus, | |
| non ubi reponas. hoc quoque exiguum est mihi: | |
| ex uulnere ipso sanguinem calidum in tua | |
| defundere ora debui, ut uiuentium | 1055 |
| biberes cruorem—uerba sunt irae data | |
| dum propero. ferro uulnera impresso dedi, | |
| cecidi ad aras, caede uotiua focos | |
| placaui, et artus, corpora exanima amputans, | |
| in parua carpsi frusta et haec feruentibus | 1060 |
| demersi aenis; illa lentis ignibus | |
| stillare iussi; membra neruosque abscidi | |
| uiuentibus, gracilique traiectas ueru | |
| mugire fibras uidi et aggessi manu | |
| mea ipse flammas—omnia haec melius pater | 1065 |
| fecisse potuit, cecidit in cassum dolor: | |
| scidit ore natos impio, sed nesciens, | |
| sed nescientes. Th. Clausa litoribus uagis | |
| audite maria, uos quoque audite hoc scelus, | |
| quocumque, di, fugistis. audite inferi, | 1070 |
| audite terrae, Noxque Tartarea grauis | |
| et atra nube, uocibus nostris uaca | |
| (tibi sum relictus, sola tu miserum uides, | |
| tu quoque sine astris), uota non faciam improba. | |
| pro me nihil precabor—et quid iam potest | 1075 |
| pro me esse? uobis uota prospicient mea. |