| Aperta multa tecta conlucent face. | 908 |
| resupinus ipse purpurae atque auro incubat, | |
| uino grauatum fulciens laeua caput. | 910 |
| eructat. o me caelitum excelsissimum, | |
| regumque regem! uota transcendi mea. | |
| satur est; capaci ducit argento merum— | |
| ne parce potu: restat etiamnunc cruor | |
| tot hostiarum; ueteris hunc Bacchi color | 915 |
| abscondet—hoc, hoc mensa cludatur scypho. | |
| mixtum suorum sanguinem genitor bibat: | |
| meum bibisset. ecce, iam cantus ciet | |
| festasque uoces, nec satis menti imperat. | |
| Thyestes Pectora longis hebetata malis, | 920 |
| iam sollicitas ponite curas. | |
| fugiat maeror fugiatque pauor, | |
| fugiat trepidi comes exilii | |
| tristis egestas | |
| rebusque grauis pudor afflictis: | 925 |
| magis unde cadas quam quo refert. | |
| Magnum, ex alto culmine lapsum | |
| stabilem in plano figere gressum; | |
| magnum, ingenti strage malorum | |
| pressum fracti pondera regni | 930 |
| non inflexa ceruice pati, | |
| nec degenerem uictumque malis | |
| rectum impositas ferre ruinas. | |
| Sed iam saeui nubila fati | |
| pelle ac miseri temporis omnes | 935 |
| dimitte notas; | |
| redeant uultus ad laeta boni, | |
| ueterem ex animo mitte Thyesten. |