Tandem lassa feros exuat impetus
|
136
|
sicci progenies impia Tantali.
|
|
peccatum satis est; fas ualuit nihil
|
|
aut commune nefas. Proditus occidit
|
|
deceptor domini Myrtilus, et fide
|
140
|
uectus qua tulerat nobile reddidit
|
|
mutato pelagus nomine: notior
|
|
nulla est Ioniis fabula nauibus.
|
|
Exceptus gladio paruulus impio
|
|
dum currit patrium natus ad osculum,
|
145
|
immatura focis uictima concidit
|
|
diuisusque tua est, Tantale, dextera,
|
|
mensas ut strueres hospitibus deis.
|
|
hos aeterna fames persequitur cibos,
|
|
hos aeterna sitis; nec dapibus feris
|
150
|
decerni potuit poena decentior.
|
|
Stat lassus uacuo gutture Tantalus:
|
|
impendet capiti plurima noxio
|
|
Phineis auibus praeda fugacior;
|
|
hinc illinc grauidis frondibus incubat
|
155
|
et curuata suis fetibus ac tremens
|
|
alludit patulis arbor hiatibus.
|
|
haec, quamuis auidus nec patiens morae,
|
|
deceptus totiens tangere neglegit
|
|
obliquatque oculos oraque comprimit
|
160
|
inclusisque famem dentibus alligat.
|
|
Sed tunc diuitias omne nemus suas
|
|
demittit propius pomaque desuper
|
|
insultant foliis mitia languidis
|
|
accenduntque famem, quae iubet irritas
|
165
|
exercere manus—has ubi protulit
|
|
et falli libuit, totus in arduum
|
|
autumnus rapitur siluaque mobilis.
|
|
Instat deinde sitis non leuior fame;
|
|
qua cum percaluit sanguis et igneis
|
170
|
exarsit facibus, stat miser obuios
|
|
fluctus ore petens, quos profugus latex
|
|
auertit sterili deficiens uado
|
|
conantemque sequi deserit; hic bibit
|
|
altum de rapido gurgite puluerem.
|
175
|