Atrevs Ignaue, iners, eneruis et (quod maximum 176
probrum tyranno rebus in summis reor)
inulte, post tot scelera, post fratris dolos
fasque omne ruptum questibus uanis agis
iratus Atreus? fremere iam totus tuis 180
debebat armis orbis et geminum mare
utrimque classes agere, iam flammis agros
lucere et urbes decuit ac strictum undique
micare ferrum. tota sub nostro sonet
Argolica tellus equite; non siluae tegant 185
hostem nec altis montium structae iugis
arces; relictis bellicum totus canat
populus Mycenis, quisquis inuisum caput
tegit ac tuetur, clade funesta occidat.
haec ipsa pollens incliti Pelopis domus 190
ruat uel in me, dummodo in fratrem ruat.
  Age, anime, fac quod nulla posteritas probet,
sed nulla taceat. aliquod audendum est nefas
atrox, cruentum, tale quod frater meus
suum esse mallet—scelera non ulcisceris, 195
nisi uincis. et quid esse tam saeuum potest
quod superet illum? numquid abiectus iacet?
numquid secundis patitur in rebus modum,
fessis quietem? noui ego ingenium uiri
indocile: flecti non potest—frangi potest. 200
proinde antequam se firmat aut uires parat,
petatur ultro, ne quiescentem petat.
aut perdet aut peribit: in medio est scelus
positum occupanti. Satelles Fama te populi nihil
aduersa terret? At. Maximum hoc regni bonum est, 205
quod facta domini cogitur populus sui
tam ferre quam laudare. Sat. Quos cogit metus
laudare, eosdem reddit inimicos metus.
at qui fauoris gloriam ueri petit,
animo magis quam uoce laudari uolet. 210
At. Laus uera et humili saepe contingit uiro,
non nisi potenti falsa. quod nolunt uelint.
Sat. Rex uelit honesta: nemo non eadem uolet.
At. Vbicumque tantum honesta dominanti licent,
precario regnatur. Sat. Vbi non est pudor 215
nec cura iuris sanctitas pietas fides,
instabile regnum est. At. Sanctitas pietas fides
priuata bona sunt; qua iuuat reges eant.
Sat. Nefas nocere uel malo fratri puta.
At. Fas est in illo quidquid in fratre est nefas. 220
quid enim reliquit crimine intactum aut ubi
sceleri pepercit? coniugem stupro abstulit
regnumque furto: specimen antiquum imperi
fraude est adeptus, fraude turbauit domum.
Est Pelopis altis nobile in stabulis pecus, 225
arcanus aries, ductor opulenti gregis,
cuius per omne corpus effuso coma
dependet auro, cuius e tergo noui
aurata reges sceptra Tantalici gerunt;
possessor huius regnat, hunc tantae domus 230
fortuna sequitur. tuta seposita sacer
in parte carpit prata, quae cludit lapis
fatale saxeo pascuum muro tegens.
hunc facinus ingens ausus assumpta in scelus
consorte nostri perfidus thalami auehit. 235
Hinc omne cladis mutuae fluxit malum:
per regna trepidus exul erraui mea,
pars nulla nostri tuta ab insidiis uacat,
corrupta coniunx, imperi quassa est fides,
domus aegra, dubius sanguis et certi nihil 240
nisi frater hostis. quid stupes? tandem incipe
animosque sume: Tantalum et Pelopem aspice;
ad haec manus exempla poscuntur meae.—
Profare, dirum qua caput mactem uia.
Sat. Ferro peremptus spiritum inimicum expuat. 245
At. De fine poenae loqueris; ego poenam uolo.
perimat tyrannus lenis: in regno meo
mors impetratur. Sat. Nulla te pietas mouet?
At. Excede, Pietas, si modo in nostra domo
umquam fuisti. dira Furiarum cohors 250
discorsque Erinys ueniat et geminas faces
Megaera quatiens: non satis magno meum
ardet furore pectus, impleri iuuat
maiore monstro. Sat. Quid noui rabidus struis?
At. Nil quod doloris capiat assueti modum; 255
nullum relinquam facinus et nullum est satis.
Sat. Ferrum? At. Parum est. Sat. Quid ignis? At. Etiamnunc parum est.
Sat. Quonam ergo telo tantus utetur dolor?
At. Ipso Thyeste. Sat. Maius hoc ira est malum.
At. Fateor. tumultus pectora attonitus quatit 260
penitusque uoluit; rapior et quo nescio,
sed rapior.—imo mugit e fundo solum,
tonat dies serenus ac totis domus
ut fracta tectis crepuit et moti lares
uertere uultum: fiat hoc, fiat nefas 265
quod, di, timetis. Sat. Facere quid tandem paras?
At. Nescioquid animus maius et solito amplius
supraque fines moris humani tumet
instatque pigris manibus—haud quid sit scio,
sed grande quiddam est. ita sit. hoc, anime, occupa 270
(dignum est Thyeste facinus et dignum Atreo,
quod uterque faciat): uidit infandas domus
Odrysia mensas—fateor, immane est scelus,
sed occupatum: maius hoc aliquid dolor
inueniat. animum Daulis inspira parens 275
sororque; causa est similis: assiste et manum
impelle nostram. liberos auidus pater
gaudensque laceret et suos artus edat.
bene est, abunde est: hic placet poenae modus
tantisper. ubinam est? tam diu cur innocens 280
seruatur Atreus? tota iam ante oculos meos
imago caedis errat, ingesta orbitas
in ora patris—anime, quid rursus times
et ante rem subsidis? audendum est, age:
quod est in isto scelere praecipuum nefas, 285
hoc ipse faciet. Sat. Sed quibus captus dolis
nostros dabit perductus in laqueos pedem?
inimica credit cuncta. At. Non poterat capi,
nisi capere uellet. regna nunc sperat mea:
hac spe subibit gurgitis tumidi minas 291
dubiumque Libycae Syrtis intrabit fretum,
hac spe minanti fulmen occurret Ioui, 290
hac spe, quod esse maximum retur malum, 293
fratrem uidebit. Sat. Quis fidem pacis dabit?
cui tanta credet? At. Credula est spes improba. 295
gnatis tamen mandata quae patruo ferant
dabimus: relictis exul hospitiis uagus
regno ut miserias mutet atque Argos regat
ex parte dominus. si nimis durus preces
spernet Thyestes, liberos eius rudes 300
malisque fessos grauibus et faciles capi
prece commouebo. * * *
* * * hinc uetus regni furor,
illinc egestas tristis ac durus labor
quamuis rigentem tot malis subigent uirum.
Sat. Iam tempus illi fecit aerumnas leues. 305
At. Erras: malorum sensus accrescit die.
leue est miserias ferre, perferre est graue.
Sat. Alios ministros consili tristis lege:
peiora iuuenes facile praecepta audiunt;
in patre facient quidquid in patruo doces: 310
saepe in magistrum scelera redierunt sua.
At. Vt nemo doceat fraudis et sceleris uias,
regnum docebit. ne mali fiant times?
nascuntur. istud quod uocas saeuum asperum,
agique dure credis et nimium impie, 315
fortasse et illic agitur. Sat. Hanc fraudem scient
gnati parari? tacita tam rudibus fides
non est in annis; detegent forsan dolos:
tacere multis discitur uitae malis.
ipsosne, per quos fallere alium cogitas, 320
falles? At. Vt ipsi crimine et culpa uacent.
quid enim necesse est liberos sceleri meo
inserere? per nos odia se nostra explicent.—
male agis, recedis, anime: si parcis tuis,
parces et illis. consili Agamemnon mei 325
sciens minister fiat et fratri sciens
Menelaus adsit. prolis incertae fides
ex hoc petatur scelere: si bella abnuunt
et gerere nolunt odia, si patruum uocant,
pater est. eatur.—multa sed trepidus solet 330
detegere uultus, magna nolentem quoque
consilia produnt: nesciant quantae rei
fiant ministri. Nostra tu coepta occule.
Sat. Haud sum monendus: ista nostro in pectore
fides timorque, sed magis claudet fides. 335