| Atrevs Ignaue, iners, eneruis et (quod maximum | 176 |
| probrum tyranno rebus in summis reor) | |
| inulte, post tot scelera, post fratris dolos | |
| fasque omne ruptum questibus uanis agis | |
| iratus Atreus? fremere iam totus tuis | 180 |
| debebat armis orbis et geminum mare | |
| utrimque classes agere, iam flammis agros | |
| lucere et urbes decuit ac strictum undique | |
| micare ferrum. tota sub nostro sonet | |
| Argolica tellus equite; non siluae tegant | 185 |
| hostem nec altis montium structae iugis | |
| arces; relictis bellicum totus canat | |
| populus Mycenis, quisquis inuisum caput | |
| tegit ac tuetur, clade funesta occidat. | |
| haec ipsa pollens incliti Pelopis domus | 190 |
| ruat uel in me, dummodo in fratrem ruat. | |
| Age, anime, fac quod nulla posteritas probet, | |
| sed nulla taceat. aliquod audendum est nefas | |
| atrox, cruentum, tale quod frater meus | |
| suum esse mallet—scelera non ulcisceris, | 195 |
| nisi uincis. et quid esse tam saeuum potest | |
| quod superet illum? numquid abiectus iacet? | |
| numquid secundis patitur in rebus modum, | |
| fessis quietem? noui ego ingenium uiri | |
| indocile: flecti non potest—frangi potest. | 200 |
| proinde antequam se firmat aut uires parat, | |
| petatur ultro, ne quiescentem petat. | |
| aut perdet aut peribit: in medio est scelus | |
| positum occupanti. Satelles Fama te populi nihil | |
| aduersa terret? At. Maximum hoc regni bonum est, | 205 |
| quod facta domini cogitur populus sui | |
| tam ferre quam laudare. Sat. Quos cogit metus | |
| laudare, eosdem reddit inimicos metus. | |
| at qui fauoris gloriam ueri petit, | |
| animo magis quam uoce laudari uolet. | 210 |
| At. Laus uera et humili saepe contingit uiro, | |
| non nisi potenti falsa. quod nolunt uelint. | |
| Sat. Rex uelit honesta: nemo non eadem uolet. | |
| At. Vbicumque tantum honesta dominanti licent, | |
| precario regnatur. Sat. Vbi non est pudor | 215 |
| nec cura iuris sanctitas pietas fides, | |
| instabile regnum est. At. Sanctitas pietas fides | |
| priuata bona sunt; qua iuuat reges eant. | |
| Sat. Nefas nocere uel malo fratri puta. | |
| At. Fas est in illo quidquid in fratre est nefas. | 220 |
| quid enim reliquit crimine intactum aut ubi | |
| sceleri pepercit? coniugem stupro abstulit | |
| regnumque furto: specimen antiquum imperi | |
| fraude est adeptus, fraude turbauit domum. | |
| Est Pelopis altis nobile in stabulis pecus, | 225 |
| arcanus aries, ductor opulenti gregis, | |
| cuius per omne corpus effuso coma | |
| dependet auro, cuius e tergo noui | |
| aurata reges sceptra Tantalici gerunt; | |
| possessor huius regnat, hunc tantae domus | 230 |
| fortuna sequitur. tuta seposita sacer | |
| in parte carpit prata, quae cludit lapis | |
| fatale saxeo pascuum muro tegens. | |
| hunc facinus ingens ausus assumpta in scelus | |
| consorte nostri perfidus thalami auehit. | 235 |
| Hinc omne cladis mutuae fluxit malum: | |
| per regna trepidus exul erraui mea, | |
| pars nulla nostri tuta ab insidiis uacat, | |
| corrupta coniunx, imperi quassa est fides, | |
| domus aegra, dubius sanguis et certi nihil | 240 |
| nisi frater hostis. quid stupes? tandem incipe | |
| animosque sume: Tantalum et Pelopem aspice; | |
| ad haec manus exempla poscuntur meae.— | |
| Profare, dirum qua caput mactem uia. | |
| Sat. Ferro peremptus spiritum inimicum expuat. | 245 |
| At. De fine poenae loqueris; ego poenam uolo. | |
| perimat tyrannus lenis: in regno meo | |
| mors impetratur. Sat. Nulla te pietas mouet? | |
| At. Excede, Pietas, si modo in nostra domo | |
| umquam fuisti. dira Furiarum cohors | 250 |
| discorsque Erinys ueniat et geminas faces | |
| Megaera quatiens: non satis magno meum | |
| ardet furore pectus, impleri iuuat | |
| maiore monstro. Sat. Quid noui rabidus struis? | |
| At. Nil quod doloris capiat assueti modum; | 255 |
| nullum relinquam facinus et nullum est satis. | |
| Sat. Ferrum? At. Parum est. Sat. Quid ignis? At. Etiamnunc parum est. | |
| Sat. Quonam ergo telo tantus utetur dolor? | |
| At. Ipso Thyeste. Sat. Maius hoc ira est malum. | |
| At. Fateor. tumultus pectora attonitus quatit | 260 |
| penitusque uoluit; rapior et quo nescio, | |
| sed rapior.—imo mugit e fundo solum, | |
| tonat dies serenus ac totis domus | |
| ut fracta tectis crepuit et moti lares | |
| uertere uultum: fiat hoc, fiat nefas | 265 |
| quod, di, timetis. Sat. Facere quid tandem paras? | |
| At. Nescioquid animus maius et solito amplius | |
| supraque fines moris humani tumet | |
| instatque pigris manibus—haud quid sit scio, | |
| sed grande quiddam est. ita sit. hoc, anime, occupa | 270 |
| (dignum est Thyeste facinus et dignum Atreo, | |
| quod uterque faciat): uidit infandas domus | |
| Odrysia mensas—fateor, immane est scelus, | |
| sed occupatum: maius hoc aliquid dolor | |
| inueniat. animum Daulis inspira parens | 275 |
| sororque; causa est similis: assiste et manum | |
| impelle nostram. liberos auidus pater | |
| gaudensque laceret et suos artus edat. | |
| bene est, abunde est: hic placet poenae modus | |
| tantisper. ubinam est? tam diu cur innocens | 280 |
| seruatur Atreus? tota iam ante oculos meos | |
| imago caedis errat, ingesta orbitas | |
| in ora patris—anime, quid rursus times | |
| et ante rem subsidis? audendum est, age: | |
| quod est in isto scelere praecipuum nefas, | 285 |
| hoc ipse faciet. Sat. Sed quibus captus dolis | |
| nostros dabit perductus in laqueos pedem? | |
| inimica credit cuncta. At. Non poterat capi, | |
| nisi capere uellet. regna nunc sperat mea: | |
| hac spe subibit gurgitis tumidi minas | 291 |
| dubiumque Libycae Syrtis intrabit fretum, | |
| hac spe minanti fulmen occurret Ioui, | 290 |
| hac spe, quod esse maximum retur malum, | 293 |
| fratrem uidebit. Sat. Quis fidem pacis dabit? | |
| cui tanta credet? At. Credula est spes improba. | 295 |
| gnatis tamen mandata quae patruo ferant | |
| dabimus: relictis exul hospitiis uagus | |
| regno ut miserias mutet atque Argos regat | |
| ex parte dominus. si nimis durus preces | |
| spernet Thyestes, liberos eius rudes | 300 |
| malisque fessos grauibus et faciles capi | |
| prece commouebo. * * * | |
| * * * hinc uetus regni furor, | |
| illinc egestas tristis ac durus labor | |
| quamuis rigentem tot malis subigent uirum. | |
| Sat. Iam tempus illi fecit aerumnas leues. | 305 |
| At. Erras: malorum sensus accrescit die. | |
| leue est miserias ferre, perferre est graue. | |
| Sat. Alios ministros consili tristis lege: | |
| peiora iuuenes facile praecepta audiunt; | |
| in patre facient quidquid in patruo doces: | 310 |
| saepe in magistrum scelera redierunt sua. | |
| At. Vt nemo doceat fraudis et sceleris uias, | |
| regnum docebit. ne mali fiant times? | |
| nascuntur. istud quod uocas saeuum asperum, | |
| agique dure credis et nimium impie, | 315 |
| fortasse et illic agitur. Sat. Hanc fraudem scient | |
| gnati parari? tacita tam rudibus fides | |
| non est in annis; detegent forsan dolos: | |
| tacere multis discitur uitae malis. | |
| ipsosne, per quos fallere alium cogitas, | 320 |
| falles? At. Vt ipsi crimine et culpa uacent. | |
| quid enim necesse est liberos sceleri meo | |
| inserere? per nos odia se nostra explicent.— | |
| male agis, recedis, anime: si parcis tuis, | |
| parces et illis. consili Agamemnon mei | 325 |
| sciens minister fiat et fratri sciens | |
| Menelaus adsit. prolis incertae fides | |
| ex hoc petatur scelere: si bella abnuunt | |
| et gerere nolunt odia, si patruum uocant, | |
| pater est. eatur.—multa sed trepidus solet | 330 |
| detegere uultus, magna nolentem quoque | |
| consilia produnt: nesciant quantae rei | |
| fiant ministri. Nostra tu coepta occule. | |
| Sat. Haud sum monendus: ista nostro in pectore | |
| fides timorque, sed magis claudet fides. | 335 |