| Reges conueniant licet | 369 |
| qui sparsos agitant Dahas, | 370 |
| qui rubri uada litoris | |
| et gemmis mare lucidis | |
| late sanguineum tenent, | |
| aut qui Caspia fortibus | |
| recludunt iuga Sarmatis, | 375 |
| certet Danuuii uadum | |
| audet qui pedes ingredi | |
| et (quocumque loco iacent) | |
| Seres uellere nobiles: | |
| mens regnum bona possidet. | 380 |
| nil ullis opus est equis, | |
| nil armis et inertibus | |
| telis, quae procul ingerit | |
| Parthus, cum simulat fugas, | |
| admotis nihil est opus | 385 |
| urbes sternere machinis | |
| longe saxa rotantibus. | |
| Rex est qui metuet nihil, | |
| rex est qui cupiet nihil: | |
| hoc regnum sibi quisque dat. | 390 |
| Stet quicumque uolet potens | |
| aulae culmine lubrico: | |
| me dulcis saturet quies; | |
| obscuro positus loco | |
| leni perfruar otio, | 395 |
| nullis nota Quiritibus | |
| aetas per tacitum fluat. | |
| sic cum transierint mei | |
| nullo cum strepitu dies, | |
| plebeius moriar senex. | 400 |
| illi mors grauis incubat | |
| qui, notus nimis omnibus, | |
| ignotus moritur sibi. |