Thyestes Optata patriae tecta et Argolicas opes
|
404
|
miserisque summum ac maximum exulibus bonum,
|
405
|
tractum soli natalis et patrios deos
|
|
(si sunt tamen di) cerno, Cyclopum sacras
|
|
turres, labore maius humano decus,
|
|
celebrata iuueni stadia, per quae nobilis
|
|
palmam paterno non semel curru tuli.
|
410
|
occurret Argos, populus occurret frequens—
|
|
sed nempe et Atreus. Repete siluestres fugas
|
|
saltusque densos potius et mixtam feris
|
|
similemque uitam; clarus hic regni nitor
|
|
fulgore non est quod oculos falso auferat:
|
415
|
cum quod datur spectabis, et dantem aspice.
|
|
modo inter illa, quae putant cuncti aspera,
|
|
fortis fui laetusque; nunc contra in metus
|
|
reuoluor: animus haeret ac retro cupit
|
|
corpus referre, moueo nolentem gradum.
|
420
|
Tantalvs Pigro (quid hoc est?) genitor incessu stupet
|
|
uultumque uersat seque in incerto tenet.
|
|
Th. Quid, anime, pendes, quidue consilium diu
|
|
tam facile torques? rebus incertissimis,
|
|
fratri atque regno, credis ac metuis mala
|
425
|
iam uicta, iam mansueta et aerumnas fugis
|
|
bene collocatas? esse iam miserum iuuat.
|
|
reflecte gressum, dum licet, teque eripe.
|
|
Ta. Quae causa cogit, genitor, a patria gradum
|
|
referre uisa? cur bonis tantis sinum
|
430
|
subducis? ira frater abiecta redit
|
|
partemque regni reddit et lacerae domus
|
|
componit artus teque restituit tibi.
|
|
Th. Causam timoris ipse quam ignoro exigis.
|
|
nihil timendum uideo, sed timeo tamen.
|
435
|
placet ire, pigris membra sed genibus labant,
|
|
alioque quam quo nitor abductus feror.
|
|
sic concitatam remige et uelo ratem
|
|
aestus resistens remigi et uelo refert.
|
|
Ta. Euince quidquid obstat et mentem impedit
|
440
|
reducemque quanta praemia expectent uide.
|
|
pater, potes regnare. Th. Cum possim mori.
|
|
Ta. Summa est potestas—Th. Nulla, si cupias nihil.
|
|
Ta. Gnatis relinques. Th. Non capit regnum duos.
|
|
Ta. Miser esse mauult esse qui felix potest?
|
445
|
Th. Mihi crede, falsis magna nominibus placent,
|
|
frustra timentur dura. dum excelsus steti,
|
|
numquam pauere destiti atque ipsum mei
|
|
ferrum timere lateris. o quantum bonum est
|
|
obstare nulli, capere securas dapes
|
450
|
humi iacentem! scelera non intrant casas,
|
|
tutusque mensa capitur angusta scyphus;
|
|
uenenum in auro bibitur—expertus loquor:
|
|
malam bonae praeferre fortunam licet.
|
|
Non uertice alti montis impositam domum
|
455
|
et imminentem ciuitas humilis tremit
|
|
nec fulget altis splendidum tectis ebur
|
|
somnosque non defendit excubitor meos;
|
|
non classibus piscamur et retro mare
|
|
iacta fugamus mole, nec uentrem improbum
|
460
|
alimus tributo gentium; nullus mihi
|
|
ultra Getas metatur et Parthos ager;
|
|
non ture colimur nec meae excluso Ioue
|
|
ornantur arae; nulla culminibus meis
|
|
imposita nutat silua, nec fumant manu
|
465
|
succensa multa stagna, nec somno dies
|
|
Bacchoque nox iungenda peruigili datur:
|
|
sed non timemur, tuta sine telo est domus
|
|
rebusque paruis magna praestatur quies—
|
|
immane regnum est posse sine regno pati.
|
470
|
Ta. Nec abnuendum est, si dat imperium deus.
|
|
nec appetendum est: frater ut regnes rogat.
|
|
Th. Rogat? timendum est. errat hic aliquis dolus.
|
|
Ta. Redire pietas unde summota est solet,
|
|
reparatque uires iustus amissas amor.
|
475
|
Th. Amat Thyesten frater? aetherias prius
|
|
perfundet Arctos pontus et Siculi rapax
|
|
consistet aestus unda et Ionio seges
|
|
matura pelago surget et lucem dabit
|
|
nox atra terris, ante cum flammis aquae,
|
480
|
cum morte uita, cum mari uentus fidem
|
|
foedusque iungent. Ta. Quam tamen fraudem times?
|
|
Th. Omnem: timori quem meo statuam modum?
|
|
tantum potest quantum odit. Ta. In te quid potest?
|
|
Th. Pro me nihil iam metuo: uos facitis mihi
|
485
|
Atrea timendum. Ta. Decipi cautus times?
|
|
Th. Serum est cauendi tempus in mediis malis.
|
|
eatur. unum genitor hoc testor tamen:
|
|
ego uos sequor, non duco. Ta. Respiciet deus
|
|
bene cogitata. perge non dubio gradu.
|
490
|