| Atrevs Plagis tenetur clausa dispositis fera: | 491 |
| et ipsum et una generis inuisi indolem | |
| iunctam parenti cerno. iam tuto in loco | |
| uersantur odia. uenit in nostras manus | |
| tandem Thyestes, uenit, et totus quidem. | 495 |
| uix tempero animo, uix dolor frenos capit. | |
| sic, cum feras uestigat et longo sagax | |
| loro tenetur Vmber ac presso uias | |
| scrutatur ore, dum procul lento suem | |
| odore sentit, paret et tacito locum | 500 |
| rostro pererrat; praeda cum propior fuit, | |
| ceruice tota pugnat et gemitu uocat | |
| dominum morantem seque retinenti eripit: | |
| cum sperat ira sanguinem, nescit tegi— | |
| tamen tegatur. aspice, ut multo grauis | 505 |
| squalore uultus obruat maestos coma, | |
| quam foeda iaceat barba. praestetur fides. | |
| Fratrem iuuat uidere. complexus mihi | |
| redde expetitos. quidquid irarum fuit | |
| transierit; ex hoc sanguis ac pietas die | 510 |
| colantur, animis odia damnata excidant. | |
| Th. Diluere possem cuncta, nisi talis fores. | |
| sed fateor, Atreu, fateor, admisi omnia | |
| quae credidisti. pessimam causam meam | |
| hodierna pietas fecit. est prorsus nocens | 515 |
| quicumque uisus tam bono fratri est nocens. | |
| lacrimis agendum est: supplicem primus uides; | |
| hae te precantur pedibus intactae manus: | |
| ponatur omnis ira et ex animo tumor | |
| erasus abeat. obsides fidei accipe | 520 |
| hos innocentes, frater. At. A genibus manum | |
| aufer meosque potius amplexus pete. | |
| Vos quoque, senum praesidia, tot iuuenes, meo | |
| pendete collo. Squalidam uestem exue, | |
| oculisque nostris parce, et ornatus cape | 525 |
| pares meis, laetusque fraterni imperi | |
| capesse partem. maior haec laus est mea, | |
| fratri paternum reddere incolumi decus: | |
| habere regnum casus est, uirtus dare. | |
| Th. Di paria, frater, pretia pro tantis tibi | 530 |
| meritis rependant. regiam capitis notam | |
| squalor recusat noster et sceptrum manus | |
| infausta refugit. liceat in media mihi | |
| latere turba. At. Recipit hoc regnum duos. | |
| Th. Meum esse credo quidquid est, frater, tuum. | 535 |
| At. Quis influentis dona fortunae abnuit? | |
| Th. Expertus est quicumque quam facile effluant. | |
| At. Fratrem potiri gloria ingenti uetas? | |
| Th. Tua iam peracta gloria est, restat mea: | |
| respuere certum est regna consilium mihi. | 540 |
| At. Meam relinquam, nisi tuam partem accipis. | |
| Th. Accipio: regni nomen impositi feram, | |
| sed iura et arma seruient mecum tibi. | |
| At. Imposita capiti uincla uenerando gere; | |
| ego destinatas uictimas superis dabo. | 545 |