Iole At ego infelix non templa suis
|
173
|
conlapsa deis sparsosue focos,
|
|
natis mixtos arsisse patres
|
175
|
hominique deos, templa sepulcris:
|
|
nullum querimur commune malum.
|
|
alio nostras fortuna uocat
|
|
lacrimas, alias flere ruinas
|
|
mea fata iubent.
|
180
|
quae prima querar? quae summa gemam?
|
|
pariter cunctas deflere iuuat,
|
|
nec plura dedit pectora Tellus,
|
|
ut digna sonent uerbera fatis.
|
|
Me uel Sipylum flebile saxum
|
185
|
fingite, superi,
|
|
uel in Eridani ponite ripis,
|
|
ubi maesta sonat Phaethontiadum
|
|
silua sororum;
|
|
me uel Siculis addite saxis,
|
|
ubi fata gemam Thessala Siren,
|
190
|
uel in Edonas tollite siluas,
|
|
qualis natum Daulias ales
|
|
solet Ismaria flere sub umbra:
|
|
formam lacrimis aptate meis
|
|
resonetque malis aspera Trachin.
|
195
|
Cypria lacrimas Myrrha tuetur,
|
|
raptum coniunx Ceyca gemit,
|
|
sibi Tantalis est facta superstes;
|
|
fugit uultus Philomela suos
|
|
natumque sonat flebilis Atthis:
|
200
|
cur mea nondum capiunt uolucres
|
|
bracchia plumas?
|
|
felix, felix, cum silua domus
|
|
nostra feretur
|
|
patrioque sedens ales in agro
|
|
referam querulo murmure casus
|
205
|
uolucremque Iolen fama loquetur.
|
|