| Sonuere postes ecce praecipiti gradu, | 254 |
| secreta mentis ore confuso exerit. | 255 |
| Deianira Quamcumque partem sedis aetheriae premis, | |
| coniunx Tonantis, mitte in Alciden feram | |
| quae mihi satis sit. si qua fecundum caput | |
| palude tota uastior serpens mouet, | |
| ignara uinci, si quid excessit feras | 260 |
| immane dirum horribile, quo uiso Hercules | |
| auertat oculos, hoc specu immenso exeat. | |
| Vel si ferae negantur, hanc animam, precor, | |
| conuerte in aliquod—quodlibet possum malum | |
| hac mente fieri. commoda effigiem mihi | 265 |
| parem dolori: non capit pectus minas. | |
| quid excutis telluris extremae sinus | |
| orbemque uersas? quid rogas Ditem mala? | |
| omnes in isto pectore inuenies feras | |
| quas timuit; odiis accipe hoc telum tuis: | 270 |
| ego sum, nouerca, perdere Alciden potens: | |
| perfer manus quocumque; quid cessas, dea? | |
| utere furente! quod iubes fieri nefas? | |
| reperi, quid haeres? ipsa iam cesses licet, | |
| haec ira satis est. Nvt. Pectoris sani parum, | 275 |
| alumna, questus comprime et flammas doma; | |
| frena dolorem. coniugem ostende Herculis. | |
| De. Iole meis captiua germanos dabit | |
| natis Iouisque fiet ex famula nurus? | |
| num flamma cursus pariter et torrens feret | 280 |
| et ursa pontum sicca caeruleum bibet? | |
| non ibo inulta: gesseris caelum licet | |
| totusque pacem debeat mundus tibi, | |
| est aliquid hydra peius: iratae dolor | |
| nuptae. quis ignis tantus in caelum furit | 285 |
| ardentis Aetnae? quidquid est uictum tibi | |
| hic uincet animus—capta praeripiet toros? | |
| adhuc timebam monstra, iam nullum est malum: | |
| cessere pestes, in locum uenit ferae | |
| inuisa paelex. summe pro rector deum | 290 |
| et clare Titan, Herculis tantum fui | |
| coniunx timentis; uota quae superis tuli | |
| cessere captae, paelici felix fui, | |
| illi meas audistis, o superi, preces, | |
| incolumis illi remeat—o nulla dolor | 295 |
| contente poena, quaere supplicia horrida, | |
| incogitata, infanda, Iunonem doce | |
| quid odia ualeant: nescit irasci satis. |