Pro me gerebas bella, propter me uagas
|
299
|
Achelous undas sanguine infecit suo,
|
300
|
cum lenta serpens fieret, in taurum trucem
|
|
nunc flecteret serpente deposita minas,
|
|
et mille in hoste uinceres uno feras.
|
|
iam displicemus, capta praelata est mihi—
|
|
non praeferetur: qui dies thalami ultimus
|
305
|
nostri est futurus, hic erit uitae tuae.
|
|
Quid hoc? recedit animus et ponit minas;
|
|
iam cessat ira—quid miser langues dolor?
|
|
perdis furorem, coniugis sanctae fidem
|
|
mihi reddis iterum. quid uetas flammas ali?
|
310
|
quid frangis ignes? hunc mihi serua impetum,
|
|
pares eamus—non erit uotis opus:
|
|
aderit nouerca quae manus nostras regat
|
|
nec inuocata. Nvt. Quod paras demens scelus?
|
|
perimes maritum, cuius extremus dies
|
315
|
primusque laudes nouit et caelo tenus
|
|
erecta terras fama suppositas habet?
|
|
iam tota in istos terra consurget lares
|
|
domusque soceri prima et Aetolum genus
|
|
sternetur omne, saxa iam dudum ac faces
|
320
|
in te ferentur, uindicem tellus suum
|
|
defendet omnis: una quot poenas dabis!
|
|
Effugere terras crede et humanum genus
|
|
te posse—fulmen genitor Alcidae gerit:
|
|
iam iam minaces ire per caelum faces
|
325
|
specta et tonantem fulmine excusso diem.
|
|
mortem quoque ipsam, quam putes tutam, time:
|
|
dominatur illic patruus Alcidae tui.
|
|
quocumque perges, misera, cognatos deos
|
|
illi uidebis. De. Maximum fieri scelus
|
330
|
et ipsa fateor, sed dolor fieri iubet.
|
|
Nvt. Moriere. De. Moriar Herculis nempe incluti
|
|
coniunx nec ullus nocte discussa dies
|
|
uiduam notabit nec meos paelex toros
|
|
captiua capiet. ante ab occasu dies
|
335
|
nascetur, Indos ante glacialis polus
|
|
Scythasue tepida Phoebus inficiet rota,
|
|
quam me relictam Thessalae inspiciant nurus.
|
|
meo iugales sanguine extinguam faces.
|
|
aut pereat aut me perimat; elisis feris
|
340
|
et coniugem addat, inter Herculeos licet
|
|
me quoque labores numeret: Alcidae toros
|
|
moritura certe corpore amplectar meo.
|
|
Ire, ire ad umbras Herculis nuptam libet,
|
|
sed non inultam: si quid ex nostro Hercule
|
345
|
concepit Iole, manibus euellam meis
|
|
ante et per ipsas paelicem inuadam faces.
|
|
me nuptiali uictimam feriat die
|
|
infestus, Iolen dum supra exanimem ruam:
|
|
felix iacet quicumque quos odit premit.
|
350
|
Nvt. Quid ipsa flammas pascis et uastum foues
|
|
ultro dolorem? misera, quid cassum times?
|
|
dilexit Iolen: nempe cum staret parens
|
|
regisque natam peteret—in famulae locum
|
|
regina cecidit: perdidit uires amor
|
355
|
multumque ab illa traxit infelix status.
|
|
illicita amantur, excidit quidquid licet.
|
|
De. Fortuna amorem peior inflammat magis:
|
|
amat uel ipsum quod caret patrio lare,
|
|
quod nudus auro crinis et gemma iacet,
|
360
|
ipsas misericors forsan aerumnas amat;
|
|
hoc usitatum est Herculi: captas amat.
|
|
Nvt. Dilecta Priami nempe Dardanii soror
|
|
concessa famula est; adice quot nuptas prius,
|
|
quot uirgines dilexit: errauit uagus.
|
365
|
Arcadia nempe uirgo, Palladios choros
|
|
dum nectit, Auge, uim stupri passa excidit,
|
|
nullamque amoris Hercules retinet notam.
|
|
referam quid alias? nempe Thespiades uacant
|
|
breuique in illis arsit Alcides face.
|
370
|
hospes Timoli Lydiam fouit nurum
|
|
et amore captus ad leues sedit colos,
|
|
tenerum feroci stamen intorquens manu.
|
|
nempe illa ceruix spolia deposuit ferae
|
|
crinemque mitra pressit et famulus stetit,
|
375
|
hirtam Sabaea marcidus myrrha comam:
|
|
ubique caluit, sed leui caluit face.
|
|
De. Haerere amantes post uagos ignes solent.
|
|
Nvt. Famulamne et hostis praeferet gnatam tibi?
|
|
De. Vt laeta siluas forma uernantes habet,
|
380
|
quas nemore nudo primus inuestit tepor,
|
|
at cum solutos expulit Boreas Notos
|
|
et saeua totas bruma decussit comas,
|
|
deforme solis aspicis truncis nemus:
|
|
sic nostra longum forma percurrens iter
|
385
|
deperdit aliquid semper et fulget minus,
|
|
nec illa uenus est: quidquid in nobis fuit
|
|
olim petitum cecidit et periit labans,
|
|
aetas citato senior eripuit gradu
|
390
|
materque multum rapuit ex illo mihi.
|
389
|
Vides ut altum famula non perdat decus?
|
391
|
cessere cultus penitus et paedor sedet;
|
|
tamen per ipsas fulget aerumnas decor
|
|
nihilque ab illa casus et fatum graue
|
|
nisi regna traxit. hic meum pectus timor,
|
395
|
altrix, lacessit, hic rapit somnos pauor.
|
|
Praeclara totis gentibus coniunx eram
|
|
thalamosque nostros inuido uoto nurus
|
|
optabat omnis, quae nimis quicquam deos
|
|
orabat ullos: nuribus Argolicis fui
|
400
|
mensura uoti. quem Ioui socerum parem,
|
|
altrix, habebo? quis sub hoc mundo mihi
|
|
dabitur maritus? ipse qui Alcidae imperat,
|
|
facibus suis me iungat Eurystheus licet,
|
|
minus est. toris caruisse regnantis leue est:
|
405
|
alte illa cecidit quae uiro caret Hercule.
|
|
Nvt. Conciliat animos coniugum partus fere.
|
|
De. Hic ipse forsan diuidet partus toros.
|
|
Nvt. Famula illa trahitur interim donum tibi.
|
|
De. Hic quem per urbes ire praeclarum uides
|
410
|
et uiua tergo spolia gestantem ferae,
|
|
qui regna miseris donat et celsis rapit
|
|
uasta grauatus horridam claua manum,
|
|
cuius triumphos ultimi Seres canunt
|
|
et quisquis alius orbe consaepto iacet,
|
415
|
leuis est nec illum gloriae stimulat decor.
|
|
errat per orbem, non ut aequetur Ioui
|
|
nec ut per urbes magnus Argolicas eat:
|
|
quod amet requirit, uirginum thalamos petit.
|
|
si qua est negata, rapitur; in populos furit,
|
420
|
nuptas ruinis quaerit et uitium impotens
|
|
uirtus uocatur. cecidit Oechalia inclita
|
|
unusque Titan uidit atque unus dies
|
|
stantem et cadentem; causa bellandi est amor.
|
|
totiens timebit Herculi natam parens
|
425
|
quotiens negabit, hostis est quotiens socer
|
|
fieri recusat: si gener non est, ferit.
|
|