DE PERFIDIA
|
|
Occultum iam et insidiosum malum, perfidia, la-
|
9.6.pr.1
|
tebris suis extrahatur. cuius efficacissimae uires
|
|
sunt mentiri ac fallere, fructus in aliquo admisso sce-
|
|
lere consistit, tum certus, cum credulitatem nefariis
|
|
uinculis circumdedit, tantum inconmodi humano ge-
|
5
|
neri adferens, quantum salutis bona fides praestat.
|
|
habeat igitur non minus reprehensionis quam illa
|
|
laudis consequitur.
|
|
Romulo regnante Spurius Tarpeius arci prae-
|
1.1
|
erat. cuius filiam uirginem aquam sacris petitum
|
|
extra moenia egressam Tatius ut armatos Sabinos
|
|
in arcem secum reciperet corrupit, mercedis nomine
|
|
pactam quae in sinistris manibus gerebant: erant
|
5
|
autem <in> his armillae et anuli magno ex pondere auri.
|
|
loco potitum agmen Sabinorum puellam praemium
|
|
flagitantem armis obrutam necauit, perinde quasi
|
|
promissum, quod ea quoque laeuis gestauerant, sol-
|
|
ui<sse>t. absit reprehensio, quia inpia proditio celeri
|
10
|
poena uindicata est.
|
|
Ser. quoque Galba summae perfidiae: trium
|
2.1
|
enim Lusitaniae ciuitatium conuocato populo tam-
|
|
quam de conmodis eius acturus viii, in quibus flos
|
|
iuuentutis consistebat, electa et armis exuta partim
|
|
trucidauit, partim uendidit. quo facinore maximam
|
5
|
cladem barbarorum magnitudine criminis antecessit.
|
|
Cn. autem Domitium summi generis et magni
|
3.1
|
animi uirum nimia gloriae cupiditas perfidum exi-
|
|
stere coegit: iratus namque Bituito regi Aruerno-
|
|
rum, quod [tum] suam et Allobrogum gentem se
|
|
etiam tum in prouincia morante ad Q. Fabii succes-
|
5
|
soris sui dexteram confugere hortatus esset, per
|
|
conloquii simulationem arcessitum hospitioque ex-
|
|
ceptum uinxit ac Romam naue deportandum curauit.
|
|
cuius factum senatus neque probare potuit neque re-
|
|
scindere uoluit, ne remissus in patriam Bituitus bellum
|
10
|
renouaret. igitur eum Albam custodiae causa relegauit.
|
|
Viriathi etiam caedes duplicem perfidiae ac-
|
4.1
|
cusationem recipit, in amicis, quod eorum manibus
|
|
interemptus est, in Q. Seruilio Caepione consule,
|
|
quia is sceleris huius auctor inpunitate promissa fuit
|
|
uictoriamque non meruit, sed emit.
|
5
|