Felix euentu, forte conatu, prima aestate
|
2.112.1.1
|
belli, Messalini opus mandandum est memoriae.
|
|
Qui uir, animo etiam quam gente nobilior, dignissi-
|
2.1
|
mus qui et patrem Coruinum habuisset et cognomen
|
|
suum Cottae fratri relinqueret, praepositus Illyrico
|
|
subita rebellione cum semiplena legione uicesima,
|
|
circumdatus hostili exercitu, amplius XX milia
|
5
|
hostium fudit fugauitque et ob id ornamentis trium-
|
|
phalibus honoratus est.
|
|
Ita placebat barbaris numerus suus, ita fiducia
|
3.1
|
uirum ut, ubicumque Caesar esset, nihil in se repo-
|
|
nerent. Pars exercitus eorum proposita ipsi duci et
|
|
ad arbitrium utilitatemque nostram macerata per-
|
|
ductaque ad exitiabilem famem, neque instantem
|
5
|
sustinere neque cum facientibus copiam pugnandi
|
|
derigentibusque aciem ausa congredi, occupato monte
|
|
Claudio, munitione se defendit.
|
|
At ea pars quae
|
4.1
|
obuiam se effuderat exercitui, quem A. Caecina et
|
|
Siluanus Plautius consulares ex transmarinis addu-
|
|
cebant prouinciis, circumfusa quinque legionibus
|
|
nostris auxiliaribusque et equitatui regio—quippe
|
5
|
magnam Thracum manum iunctus praedictis ducibus
|
|
Rhoemetalces, Thraciae rex, in adiutorium eius belli
|
|
secum trahebat—paene exitiabilem omnibus cla-
|
|
dem intulit.
|
|
Fugata regiorum equestris acies, fu-
|
5.1
|
gatae alae, conuersae cohortes sunt, apud signa
|
|
quoque legionum trepidatum. Sed Romani uirtus
|
|
militis plus eo tempore uindicauit gloriae quam du-
|
|
cibus reliquit, qui multum a more imperatoris sui
|
5
|
discrepantes, ante in hostem inciderunt quem per
|
|
exploratores ubi hostis esset cognoscerent.
|
|
Iam
|
6.1
|
igitur in dubiis rebus semet ipsae legiones adhortatae,
|
|
iugulatis ab hoste quibusdam tribunis militum, in-
|
|
terempto praefecto castrorum praefectisque cohor-
|
|
tium, non incruentis centurionibus, <e> quibus etiam
|
5
|
primi ordines cecidere, inuasere hostes nec susti-
|
|
nuisse contenti perrupta eorum acie ex insperato
|
|
uictoriam uindicauerunt.
|
|
Hoc fere tempore, Agrippa, qui eodem die quo
|
7.1
|
Tiberius adoptatus ab auo suo naturali erat, et iam
|
|
ante biennium, qualis esset, apparere coeperat, mira
|
|
prauitate animi atque ingenii in praecipitia conuer-
|
|
sus, patris atque eiusdem aui sui animum alienauit
|
5
|
sibi, moxque, crescentibus in dies uitiis, dignum
|
|
furore suo habuit exitum.
|
|