Dum haec in urbe Italiaque geruntur, 2.37.1.1
Cn. Pompeius memorabile aduersus Mithridaten,
qui post Luculli profectionem magnas noui exer-
citus uires reparauerat, bellum gessit.
At rex fusus 2.1
fugatusque et omnibus exutus copiis Armeniam
Tigranemque socerum petiit, regem eius temporis,
nisi quia Luculli armis erat infractus, potentissi-
mum. 5
Simul itaque duos persecutus Pompeius 3.1
intrauit Armeniam. Prior filius Tigranis, sed discors
patri, peruenit ad Pompeium;
mox ipse supplex 4.1
et praesens se regnumque dicioni eius permisit,
praefatus neminem alium neque Romanum neque
ullius gentis uirum futurum fuisse cuius se societati
commissurus foret quam Cn. Pompeium; proinde 5
omnem sibi uel aduersam uel secundam, cuius
auctor ille esset, fortunam tolerabilem futuram:
non esse turpe ab eo uinci, quem uincere esset nefas,
neque inhoneste aliquem summitti huic, quem
fortuna super omnes extulisset. 10
Seruatus regi honos 5.1
imperii, sed multato ingenti pecunia quae omnis,
sicuti Pompeio moris erat, redacta in quaestoris
potestatem ac publicis descripta litteris. Syria
aliaeque quas occupauerat prouinciae ereptae et 5
aliae restitutae populo Romano, aliae tum primum
in eius potestatem redactae, ut Syria, quae tum
primum facta est stipendiaria. Finis imperii regii
terminatus Armenia.