| Medicus tyrannicida | |
| Tyrannicidae praemium. Tyrannus suspicatus sibi venenum | 13.1 |
| datum ab eo medico, quem in arce habebat, torsit eum; ille | |
| pernegavit. misit ad medicum civitatis. dixit datum illi ab illo | |
| venenum, sed se remedium daturum. dedit poculum, quo ex- | |
| hausto statim periit tyrannus. contendunt de praemio. | 5 |
| Absit, sanctissimi iudices, ut hanc vos fidem tyrannicidii detra- | |
| hatis, quam et medicus confirmaverit et tyrannus. Confingunt | |
| nocendi voluntatem, postquam sanandi rationem perdiderunt. | |
| Poenas meas hinc cogitate, in quibus nec ira nec natura | |
| cessavit. tolerabilis vis est, ubi ad consuetudinem mali causa | 10 |
| necessitatis emergit. Praemium consequitur qui ausus est et | |
| confirmare meum venenum et suum remedium polliceri? Vltio | |
| quidem illa, non quaestio. tyrranus venenum quaesivit? se | |
| vindicavit! O quam facile †gerunt persuasiones illecebramque | |
| in contrarium transferuntur †virus serpebat interius et artus | 15 |
| omnes longa poenarum dilatione languebant: veneficium iam | |
| tyrannus agnoverat. quia instantem interitum sentiebat, festi- | |
| nans medicum flagitabat. Vnde venenum tam celeriter prae- | |
| parasti? dicis forte "maior mihi dandi veneni fiebat occasio, | |
| quae ex ipsius voluntate veniebat". nativum hoc genus | 20 |
| <ti>moris est, ut ex sensu priore ad cuncta cautior sollicitudo | |
| procedat. nonne iam apud tyrannum cuncta suspecta praesens | |
| formido faciebat? Medicum tota arce clamabat, quasi ego de | |
| tyrannicidio non negassem. in arce me nec animus deseruit nec | |
| venenum. | 25 |