| Ter fortis desertor | |
| Desertor capite puniatur. Ter vir fortis militia vacet. Praemium | 15.1 |
| victor imperator accipiat. Ter virum fortem imperator coegit | |
| ad bellum. coactus deseruit. imperator praemio impunitatem | |
| desertoris petit. desertor contradicit. | |
| Aequo animo imperator ferat, si, quem virum fortem senserat | 5 |
| obsequentem, desertorem videat contumacem? Nec poenam | |
| possum recusare post culpam nec veniam sustinere post | |
| gloriam. Miserum me, cuius nec infamia potest latere nec | |
| gloria! Non ante rem publicam quam me ipse deserui: et armis | |
| et telis honestissimum corpus oneravi et, quod non sine piaculo | 10 |
| factum est, consecrata iamdudum arma deposui. Sto et pugno | |
| pro legibus; aliter enim fortiter facere iam in hac aetate non | |
| possum. Grata sunt ei crimina desertoris, apud quem nihil | |
| valuerunt privilegia viri fortis. Novum genus damnationis | |
| ignoscere. <Mori> volo. cur enim dubitem per infamiam senex | 15 |
| emori, qui etiam iuvenis optavi saepe <per> gloriam? |