MENAECHMI
|
|
PROLOGVS
|
|
Salutem primum iam a principio propitiam
|
1
|
mihi atque vobis, spectatores, nuntio.
|
|
apporto vobis Plautum, lingua non manu,
|
|
quaeso ut benignis accipiatis auribus.
|
|
nunc argumentum accipite atque animum advortite;
|
5
|
quam potero in verba conferam paucissuma.
|
|
atque hoc poetae faciunt in comoediis:
|
|
omnis res gestas esse Athenis autumant,
|
|
quo íllud vobis graecum videatur magis;
|
|
ego nusquam dicam nisi ubi factum dicitur.
|
10
|
atque adeo hoc argumentum graecissat, tamen
|
|
non atticissat, verum sicilicissitat.
|
|
huic argumento antelogium hoc fuit;
|
|
nunc argumentum vobis demensum dabo,
|
|
non modio, neque trimodio, verum ipso horreo:
|
15
|
tantum ad narrandum argumentum ádest benignitas.
|
|
mercator quidam fuit Syracusis senex,
|
|
eí sunt nati filii gemini duo,
|
|
ita forma simili pueri, út mater sua
|
|
non internosse posset quae mammam dabat,
|
20
|
neque adeo mater ipsa quae illos pepererat,
|
|
ut quidem ille dixit mihi, qui pueros viderat:
|
|
ego illós non vidi, ne quis vostrum censeat.
|
|
postquam iam pueri septuennes sunt, pater
|
|
oneravit navem magnam multis mercibus;
|
25
|
imponit geminum álterum in navem pater,
|
|
Tarentum avexit secum ad mercatum simul,
|
|
illum reliquit alterum ápud matrem domi.
|
|
Tarenti ludi forte erant, cum illuc venit.
|
|
mortales multi, ut ad ludos, convenerant:
|
30
|
puér aberravit inter homines a patre.
|
|
Epidamniensis quidam ibi mercator fuit,
|
|
is puerum tollit avehitque Epidamnium.
|
|
pater eius autem postquam puerum perdidit,
|
|
animum despondit, eaque is aegritudine
|
35
|
paucis diebus post Tarenti emortuost.
|
|
postquam Syracusas de ea re rediit nuntius
|
|
ad avom puerorum, puerum surruptum alterum
|
|
patremque pueri Tarenti esse emortuom,
|
|
immutat nomen avos huic gemino alteri;
|
40
|
ita illum dilexit, qui subruptust, alterum:
|
|
illius nomen indit illi qui domi est,
|
|
Menaechmo, idem quod alteri nomen fuit;
|
|
et ipsus eodem est avos vocatus nomine
|
|
(propterea illius nomen memini facilius,
|
45
|
quia illúm clamore vidi flagitarier).
|
|
ne mox erretis, iam nunc praedico prius:
|
|
idem est ambobus nomen geminis fratribus.
|
|
nunc in Epidamnum pedibus redeundum est mihi,
|
|
ut hanc rem vobis examussim disputem.
|
50
|
si quis quid vestrum Epidamnum curari sibi
|
|
velit, audacter imperato et dicito,
|
|
sed ita ut det unde curari id possit sibi.
|
|
nam nisi qui argentum dederit, nugas egerit;
|
|
qui dederit, magis maiores nugas egerit.
|
55
|
verum illuc redeo unde abii, atque uno asto in loco.
|
|
Epidamniensis ille, quem dúdum dixeram,
|
|
geminum illum puerum qui surrupuit alterum,
|
|
ei liberorum, nisi divitiae, nil erat:
|
|
adoptat illum puerum surrupticium
|
60
|
sibi filium eique uxorem dotatam dedit,
|
|
eumque heredem fecit, quom ipse obiit diem.
|
|
nam rus ut ibat forte, ut multum pluerat,
|
|
ingressus fluvium rapidum ab urbe haud longule,
|
|
rapidus raptori pueri subduxit pedes
|
65
|
abstraxitque hominem in maximam malam crucem.
|
|
illi divitiae evenerunt maximae.
|
|
is illic habitat geminus surrupticius.
|
|
nunc ille geminus, qui Syracusis habet,
|
|
hodie in Epidamnum veniet cum servo suo
|
70
|
hunc quaeritatum geminum germanum suom.
|
|
haec urbs Epidamnus est, dum haec agitur fabula:
|
|
quando alia agetur, aliud fiet oppidum;
|
|
sicut familiae quoque solent mutarier:
|
|
modo †ni caditat leno, modo adulescens, modo senex,
|
75
|
pauper, mendicus, rex, parasitus, hariolus
|
|
* * *
|
76a
|