V.ii
|
|
Dordalvs Qui súnt † qui erunt quiqué fuerunt quiqué futuri sunt pósthac,
|
777
|
solus ego omnibus antideo facilé, miserrímus hominum út vivam.
|
|
perii, ínterii. pessímus hic mi dies hódie inluxit córruptor,
|
779-780
|
ita mé Toxilus perfábricavit itaqué meam rem divéxavit.
|
781
|
vehiclum árgenti miser éieci [amisi], neque quam ób rem eieci, hábeo.
|
|
qui illúm Persam atque omnís Persas atque étiam omnis persónas
|
|
male di ómnes perdant, íta misero Toxílus haec mihi concívit.
|
|
quia eí fidem non habui árgenti, eo míhi eas machinas mólitust;
|
785
|
quem pól ego ut non in crúciatum atque in cómpedis cogam, sí vivam,
|
|
siquidem húc umquam erus rediérit eius, quod spéro—sed quid ego áspicio?
|
|
hoc víde, quae haec fabulast? híc quidem pol potánt. adgrediar. ó bone vir,
|
|
salvéto, et tu, bona líberta. Tox. Dordálus hic quidemst. Sag. Quin iúbe adire.
|
789-790
|
Tox. Adi, sí libet. Sag. Agite, adplaúdamus. Tox. Dordále, homo lepidissúme, salve.
|
791
|
locus híc tuos est, hic accumbe. férte aquam pédibus. praeben tú puere?
|
|
Dor. Ne sís me uno digito áttigeris, ne te ád terram, scelus, ádfligam.
|
|
Paeg. At tíbi ego hoc continuó cyatho oculum éxcutiam † tuum.
|
|
Dor. Quid aís, crux, stimulorúm tritor? quo módo me hodie versávisti,
|
795
|
ut me ín tricas coniécisti, quo módo de Persa mánus mi aditast?
|
|
Tox. Iurgium hínc auféras, si sápias.
|
|
Dor. At, bóna liberta, haec scívisti et me célavisti? Lemn. Stúltitiast,
|
|
cui béne esse licet, eum praévorti litíbus. posterius ístaec te
|
799-800
|
magis pár agerest. Dor. Vrítur cor mi. Tox. Da illí cantharum, extingue ígnem, si
|
801
|
cor úritur, caput ne ardéscat.
|
|
Dor. Lúdos me fácitis, intéllego.
|
|
Tox. Vín cinaedúm novom tíbi dari, Paégnium?
|
|
quín elude, út soles, quándo libér locust hic.
|
805
|
huí, babae, básilice te íntulisti ét facete.
|
|
Paeg. Decét me facétum esse, et húnc inridére
|
|
lenónem lubídost, quandó dignus ést.
|
|
Tox. Perge út coeperás. Paeg. Hoc, léno, tibí.
|
|
Dor. Perií perculít me prope. Paeg. Em, serva rúsum.
|
810
|
Dor. Delúde, ut lubet, erus dum hínc abest.
|
|
Paeg. Viden út tuis dictis páreo?
|
|
sed quín tu meís contra itém dictis sérvis
|
|
atque hóc, quod tibí suadeó, facis? Dor. Quid ést id?
|
|
Paeg. Restím tu tibí cápe crassam ac suspende te.
|
815
|
Dor. Cave sís me attigás, ne tibi hóc scipióne
|
|
malúm magnum dém. Paeg. Vteré, te condóno.
|
|
Tox. Iam iám, Paegnium, da paúsam.
|
|
Dor. Égo pol vos erádicabo. Paeg. At te ílle, qui suprá nos habitat,
|
|
qui tibi male volt maleque faciet. non hi dicunt, verum ego.
|
820
|
Tox. Age, circumfer mulsum, bibere da usque plenis cantharis.
|
|
iam diu fáctum est, postquam bibimus; nimis diu sicci sumus.
|
|
Dor. Di faciant ut id bibatis quod vos numquam transeat.
|
|
Sag. Nequeo, leno, quin tibi saltem staticulum, olim quem Hegea
|
|
faciebat. vide vero, si tibi satis placet. Tox. Me quoque volo
|
825
|
reddere, Diodorus quem olim faciebat in Ionia.
|
|
Dor. Malum ego vobis dabo, ni abitis. Sag. Etiam muttis, impudens?
|
|
iam ego tibi, si me inritassis, Persam adducam denuo.
|
|
D. [iam taceo hercle] Atque tu Persa es, qui me usque ádmutilavisti ad cutem.
|
|
T. Tace, stulte: hic eius geminust frater. D. Hicinest? T. Ac geminissumus.
|
830
|
Dor. Di deaeque et te et geminum fratrem excrucient. Sag. Qui te perdidit:
|
|
nám ego nil merui. Dor. At enim quod ille meruit, tibi id obsit volo.
|
|
Tox. Agite sultis, hunc lúdificemus. Lemn. Nisi si dignust, non opust.
|
|
et me haud par est. Tox. Credo eo, quia non ínconciliavit, cúm te emo.
|
|
Lemn. At tamen non—tamen—Tox. Cave ergo sis maló, et sequere me.
|
835
|
te mihí dicto audientem esse addecet, nam hercle absque me
|
|
foret et meo praesidio, hic faceret te prostibilem propediem.
|
|
sed ita pars libertinorum est: nisi patrono qui adversatust,
|
|
nec satis liber sibi videtur nec satis frugi nec sat honestus,
|
|
ní id effecit, ni ei male dixit, ni grato ingratus repertust.
|
840
|
Lemn. Pol bene facta tua me hortantur, tuo ut imperio paream.
|
|
Tox. Ego sum tibi patronus plane, qui huic pro te argentum dedi.
|
|
* gráphice hunc volo ludíficari. Lemn. Meo ego ín loco sedulo cúrabo.
|
|
Dor. Certo ílli homines mihi néscio quid mali cónsulunt, quod faciánt. Sag. Heus vos.
|
|
Tox. Quid aís? Sag. Hicin Dordalus ést leno, qui hic liberas virgines mércatur?
|
845
|
hicinést, qui fuit quondám fortis? D. Quae haec rés est? ei, colaphó me icit.
|
|
malum vóbis dabo. Tox. At tibi nós dedimus dabimúsque etiam. Dor. Ei, natis pérvellit.
|
|
Paeg. Licet: iám diu saepe sunt éxpunctae. Dor. Loqueré tu etiam, frustúm pueri?
|
|
Lemn. Patróne mi, i intro, amábo, ad cenam.
|
|
Dor. Mea Ignávia, tu nunc me ínrides?
|
850
|
L. Quíane te vocó, bene ut tíbi sit? D. Nólo mihi bene ésse. L. Ne sit.
|
|
Tox. Quíd igitur? sescénti nummi quíd agunt, quas turbás danunt?
|
|
Dor. Mále disperii, scíunt referre próbe inimico grátiam.
|
|
Tox. Satis súmpsimus súpplici iam. Dor. Fateór, manus vobís do.
|
|
Tox. Et póst dabis sub fúrcis.
|
855
|
Sag. Abi íntro—in crucem. Dor. Án me hic parum éxercitum hísce
|
|
habént? Tox. Convenísse te Tóxilum me *
|
|
spéctatores, bene valete. leno periit. plaudite.
|
|